Chodziło mi tylko o to, że jest to informacja z drugiej ręki. Nie byłoby w niej nic dziwnego, gdyby nie fakt, ze osoba podająca te "argumenty" nie podaje przykładu niewypełnienia. jak niby mam z tym dyskutować?

Oczywiście lekceważysz zasady kulturalnej dyskusji i nie odnosisz się do podawanych przeze mnie materiałów. Gdybyś je przeczytał, nie mówiłbyś "ktoś" i wiedziałabyś, co konkretnie zostało spełnione. Ale gdzież tam, lepiej kłócić się o głupoty.




Nie wiem, co to jest powga Kościoła. Pewnie mówisz o KK, do którego ja nie należę. Możesz, drogi filippiarzu oświecić mnie jak mogę dyskutować z poglądami "jakiś żydów", których to poglądów nikt tu nie przytoczył? Jakie to ma w ogóle znaczenie, ze SweetChild to sobie napisał dwa ekrany temu?

A namiary na świetną pracę już podawałam ()
Big Mac- do tego:


też się nie mozesz ustosunkować? Aż tak newygodne, że trzeba to pominąć?

Naprawdę, nie musisz w nic wierzyć. Jak na razie chodzi tylko o to, żebyś uwierzył że istnieje Nowy testament, bo rozumiem, ze z tym jest problem.

P.S. W pewnym momencie rozmowy pomyślałam o czymś, co do czegoś moglibyśmy się zgodzić. Miałam nadzieję, że będzie tym prawdopodobieństwo chrześcijańskiego Boga. Nie udało się. Wyjechałeś z chomikami.

Teraz ważne:

gdybyśmy tak spróbowali metodą małych kroków, hm?
Np. ja ci najpierw powiem (wracająć do tamtych przykładów) że widziałam twoją mamę, a potem, ze widziałam Kopernika.


Powiesz mi, co jest bardziej prawodpobne?

Masz chyba problem ze zrozumieniem tego słowa. Ty mi chcesz udowodnić, ze prawdopodobieństwo jest to samo, kiedy się mówi coś w ten sam sposób- np. guru mówi do uczniów/Jezus mówi do uczniów. Sekta naucza/Apostołowie nauczają.

Jakieś podobieństwo istnieje.

Idąc dalej w tym rozumowaniu stwierdzisz, ze skoro ja mówię, ze widziałam twoją mamę i ja mówię, ze widziałam Kopernika to prawdopodobieństwo jest to samo.

Prawdopodobieństwo to nie to samo co stopień udowodnienia, bo on w obu przypadkach jest zero.

Annariel, gdybyś powiedziała, że widziałaś moją mamę, to bym Ci był skłonny uwierzyć, a w przypadku Kopernika nie. Uwierzyłbym dlatego, że wiele osób widziało moją mamę, że nie jest niczym niezwykłym ją spotkać. Nie jest to coś nadnaturalnego. Natomiast jeśli ktoś mówi "widziałem człowieka, który zmartwychwstał, zmieniał wodę w wino i był synem Boga" itp., to prędzej uwierzę, że widział Kopernika.

Innymi słowy, złą analogię podajesz. Relacje, jakie przekazują Apostołowie, to nie jest niewinne "spotkałem twoją mamę". Są one równie nadnaturalne i nieprawdopodobne, co relacje wyznawców sekt o cudotwórstwie ich guru i do nich im bliżej. Dlatego właśnie napisałem, że musiałabyś podać mi jakieś naprawdę mocne przesłanki, żeby z "nieprawdopodobne" przejśc na "bardzo prawdopodobne". Gdy mówisz o mojej mamie, mam do tego podejście "w sumie możliwe" i nie muszę słyszeć mocnych argumentów żeby zmienić na "bardzo prawdopodobne".

@proroctwa ST w NT. Nostradamus żył 500 lat temu, a "przewidział" drugą wojnę światową i WTC 9/11. Czy wierzysz księgom, które pisał? Czy to, że znalazły się wydarzenia zgadzające się (nieraz całkiem ściśle) z przewidywaniami, jest argumentem (uprawdopodobnieniem) za prawdziwością tych ksiąg?

Podaję ją tylko po to, zeby zilustrować to, co nazywam prawdopodobieństwem.

I nie porównuj zmartwychwstania do kopernika, tylko do "boskiego chomika", którego sam wymyśliłeś.

Myślę, że to jest moment zakończenia tej dyskusji. Żeby dyskutować, trzeba mieć jakąś wiedzę. Ty nie znasz Pisam, i nie chcesz go poznać, nawet po to, by udowodnić mi, ze nie mam racji.

Jeżeli porównujesz Nostradamusa, którego wszystkie przepowiednie można połączyć z prawie każdym wydarzeniem, bo nie są dokładne , ale chaotyczne jak wyroki Pytii, do jasnych słów Biblii, to nie mamy o czym gadać.

Toż porównuję, przecież porównałem do sekciarstwa. Ale jeśli chcesz mieć czarno na białym - rewelacje o zmartwychwstaniu, zmianie wody w wino itd. uważam za tak samo nieprawdopodobne, co rewelacje o Chomiku. Stąd nie porównuję ich do łatwych do przyjęcia zapewnieniach, że ktoś widział moją matkę i wymagam lepszej argumentacji, by przejść z "nieprawdopodobne" na "bardzo prawdopodobne". To chyba rozsądne, prawda?

Analogię podałaś, z tego co zrozumiałem, żeby pokazać mi jakąś zasadniczą różnicę między

Wciąż jej nie zauwazyłem. Wciąż nie widzę, czemu to z Jezusem i Apostołami miałoby być bardziej prawdopodobne, od tego z guru i sektą, tak, jak chcesz to pokazać poprzez analogię z mamą i Kopernikiem. Analogia nie zachodzi.



Gdyby słowa Biblii były jasne i jednoznaczne, nie wyrosło by na niej tyle różnych religii, nie byłoby tylu problemów z ich interpretacją i rozumieniem. Biblia pełna jest metafor i ogólników, często nie ustępujących Pytii.

Mówiłam już. Znasz Bibilę z opowiadań. Ona jest wspaniałą rzeczą, ale działa tylko na tych, którzy choć chwilę jej poświęcą. Ty do nich nie należysz, więc nie masz możliwosci mówić o jej proroctwach i o prawdopodobieństwie.

Przykłady są podane za pomocą linków (taka jest fundamentalna zaleta HTML'a, że nie trzeba N razy kopiować tej samej informacji, a podaje się odnośniki).



Podejrzewam, że dla Ciebie nie ma żadnego znaczenia, tym bardziej, że w swej zapalczywości nawet tego nie zauważyłaś. Podałem w celach informacyjnych, dla bardziej refleksyjnie nastawionych Forumowiczów, aby mogli sami sobie odpowiedzieć na pytanie, czy i jakie ma to znaczenie.

Zamiast powoływanie się na kogoś radziłabym rozsądną argumentację. Ooziego tu już nie ma (jest pewnie u "Żydów polskich"), więc z kim ja mam niby dyskutować? do czego się odnieść?




Wszystkie te wymagania zostały spełnione. Oprócz zgromadzenia Żydów, co jest kewstią interpretacji. Chrzescijanie rozumieją to jako "Nowe Jeruzalem" czyli niebo, królestwo zapowiadane przez Jezusa.

Poza tym te warunki nie są wyprowadzone z Biblii tylko nauczania rabinów.
Swoją drogą ciekawe, jak Żydzi mogą oczekiwać mesjasza, który miał działać w świątyni zburzonej 2000 lat temu...?

Nie żebym się czepiał, ale czy Jezus przekazał wszystkim narodom wiedzę o Bogu Izraela, która została przyjęta powszechnie? Czy zaprowadził pokój na świecie?

Ja bym powiedział, że inne też są kwestią interpretacji. Ale przyznaję, że nigdy nie trafiało do mnie spełnianie się różnych przepowiedni, pewnie myślenie symboliczne nie jest moją mocną stroną.

Powiem szczerze, że osobiście mnie to nie przekonuje, ale wierzę na słowo znawcom tematu, którzy znają ówczesną symbolikę i twierdzą, że proroctwa spełniły się w osobie Jezusa Chrystusa i wobec tego jest On Mesjaszem.

Ależ nie miałam zamiaru Ciebie do czegokolwiek przekonywać. Ani nikogo innego.
Nikt tu nie postawił żadnej tezy, żadnych argumentów nie było. Jednya teza t :nie wszysyc żydzi przyjęli z Mesjasza. A ponieważ jest to prawdą, nie dyskutuję z tym.

Natomiat nie bardz wiem , czego ode mnie jeszcze oczekiwano w sprawie żydów, skoro nikt się ze mną nie "kłóci", a jedynie pisze, ze inni to by się mogli pokłócić.

Ta akurat jak najbardziej się spełniła. W formie ewangelizacji narodów na niesłychaną skalę, nieporównywaną do ówczesnego zakresu wiary w Boga Abrahama, w zasadzie ograniczonego (z małymi wyjątkami) do Palestyny i etnicznych Żydów.

Hmm, ja akurat widzę co innego - masa różnych religii, brak powszechnej akceptacji Boga Izraela.

A przy okazji Era Pokoju to chyba jakiś żart...

Ja rozumiem, to kwestia interpretacji. Ale przed chwilą czytałem, że to nie są przepowiednie w stylu Nostradamusa, które podlegają wielorakim interpretacją w zależności od poglądów, tylko są jasne i jednoznaczne.

Tylko zauważ, że to założenie o Erze Pokoju też jest skutkiem interpretacji.

A wracając do problemu, to myślę, że nie da się wykazać sprzeczności ST z NT. To, oczywiście nie jest dowodem na prawdziwość NT, ale, jak wspomniała Annariel, może zastanawiać, że po paru tysiącach lat powstaje religijne dzieło tak niesłychanie teologicznie koherentne ze Starym Testamentem. Albo jest więc dzielem jakiegoś geniusza teologicznego, albo jest prawdziwą relacją Objawienia.

A to kolejny argument za istnieniem Boga.

Wbrew pozorom, nie jest to takie znowu zastanawiające. Nie jest trudno napisać książkę, w której opiszemy sprawdzenie się proroctw z innej, choćby 500 lat starszej i pisanej przez kogoś innego. Przykład: biorę księgę z proroctwami jakiegoś nawiedzonego średniowiecznego alchemika i piszę powieść science-fiction, w której jego przepowiednie po kolei się sprawdzają.

Zresztą, trudno nie zauważyć, że ta niesamowita koherencja nie odnosi się do obrazu Boga, który wyciągamy z tych dwóch ksiąg. W ST Bóg był surowy i bezwzględny i chciał ofiar całopalnych ze zwierząt. W NT jest wcielonym dobrem, własnego syna poświęca za grzechy ludzkości (nie widzę akurat sensu tego, ale to inny temat) i, prawdę mówiąc, nie objawia się osobiście tak często i gęsto, jak w ST. Można niemal odnieść wrażenie, że o innym Bogu mówią...