Godunov-sobory zwoływał ceszarz a zatwierdzał papież- nie zgadzasz się z tym??

Ciężko się z tym zgodzić, bo to sobory zatwierdzały (jak Chalcedoński) lub potępiały (jak III Konstantynopolski) zdanie papieża rzymskiego.

Nie wiem, jakie to niby opinie papieskie miały potępiać wspomniane przez Zefcia Sobory.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WE ... ow_07.html
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WE ... ow_10.html

Co to znaczy "podejmować decyzje"? Jeśli Kościół jest podzielony, to jak można uchwalić coś, co dotyczy całego Kościoła bez jego istotnej części? Bo chyba 4/5 (4 starożytne patriarchaty Wschodu) Kościoła jest istotną jego częścią nieprawdaż?Ależ skąd - jest to perspektywa rzymskiego katolika. Prawosławni widzą to tak: z 5 patriarchatów oddziela się 1, a pozostałe 4 do dzisiaj pozostają w łączności. Można oczywiście spojrzeć na to inaczej: czterech patriarchów (2/3 chrześcijan na świecie) przestaje być w łączności z jednym, najważniejszym. Wybieram pierwszą wersję Pychą jest to że o sprawach dogmatycznych, czyli obejmujących cały Kościół decyduje partykularny Kościół Rzymu. Nawet jeśli urzęduje w nim książe apostołów, to jest to pycha.Władza władzą, a miłość miłością. Dyskusja na temat prymatu toczy się na tym forum od dawna.Trudno mi się z tym zgodzić. A co z Pawłem, który wytyka błędy Piotrowi w Liście do Galacjan? Dlaczego Sobór w Jerozolimie zwołuje i przewodniczy mu Jakub brat Pański, a nie papież? Powtórzę się, dyskusja trwa, i nie urodził się na tym forum jeszcze taki, który by udowodnił, że Piotr był zwierzchnikiem pozostałych 11 apostołów. Spróbuj Prawosławie obstaje za prymatem w miłości i służeniu (któż się mieni "Sługą sług Bożych"?), a nie władzą jurysdykcyjną i absolutną. Autorytet niesie za sobą dwie konieczności: zaufania i oparcia oraz bezwzględnego posłuszeństwa i strachu, gdy jest to autorytet władzy, a nie miłości.

A o niejakim heretyku papieżu Honoriuszu I słyszał? W 680 roku potępiono nie tylko jego poglądy, ale jego samego. Współcześni obrońcy dogmatu o nieomylności zaznaczają jednakowoż, iż nieszczęśnik nie uprzedził swojego szerokiego audytorium, że wypowiada się ex cathedra toteż mógł pleść na tematy chrystologiczne ile wlezie. I za to go ekskomunikował Sobór.

Podaję angielską, bo polska Wiki w tej "tematyce" często zawodzi:
http://en.wikipedia.org/wiki/Pope_Honorius_I

Didymosie co rozumiesz przez udowodnił??Piotr był wybrany jako ten,który ma innych utwierdzać w wierze.Chyba cie źle zrozumiałem-uważasz,że św.Piotr nie był zwierzchnikiem Kościoła.Co do Jakuba- to jak najbardzie w łączności z Apostołami.
Mówisz o jedności prawosławnych-jakiej jedności??Patriarchatu moskiewskiego z Konstantynopolem??Nie odbył się żaden sobór panprawosławny od czasu rozłamu.Cerkiew jest podzielona,pięknie to nazwać autokefalią,ale co to ma znaczyć??
Co do św.Pawła-oczywiście,że może pouczyć Piotra,gdy się myli.Ale czy sam Paweł nie udał się do Jerozolimy żeby zobaczyć się z Kefasem??Czyż nie szanował go??To św.Piotr miał decydujący głos na wspólnym zgromadzeniu.
Jeszcze raz co do udowadniania-nie zrobie tego,tak jak i ty wielu rzeczy nie zrobisz.Jestem słąby?tak!!Ale ja nie chce kłótni i wyrzucania sobie pychy.Tak samo moge mówić,że wielkim schizmatykiem był Focjusz,ale powiedz mi po co??
My katolicy wierzymy,jak sam wiesz,w prymat papieża,więc jego głos jest najważniejszy.Biskupi tak samo popadają w herezje-Nestoriusz jako przykład chyba wystarczy??
Odpowiadam:nie,nie to nie jest pycha,tylko prawda,dogmat.Emocjami napewno nie rozwiążemy tego.Jeśli wielcy teologowie się tym zajmują-to niech oni to rozwiążą i założe się,że od stwierdzenia:,,Kościół katolicki zbudowany na grzechu,sama pycha!!''-to nie początek rozmowy.
Zgodze się,że ma być to autorytet miłości,ale jak się nienawidzi- bo widać to co czujesz do katolików to nienawiść-to do niczego się nie dojdzie.Trzeba rozmawiać...

Wskaż na podstawie odpowiednich fragmentów Pisma oraz Ojców Kościoła (a więc na podstawie Tradycji Kościoła).Utwierdzać w wierze = być ostateczną instancją dogmatyczną? Dosłownie powiedziałbym, że raczej "wspierać wiarę braci".Dobrze mnie zrozumiałeś. Uważam że św. Szymon-Piotr nie był zwierzchnikiem Kościoła, ponieważ był i jest nim Chrystus.Tylko czy nie uważasz za przynajmniej dziwne, że nie przewodniczył mu biskup Rzymu? Jeżeli był to rodzaj prototypowego Soboru powszechnego (ponieważ byli tam wszyscy "biskupi"-apostołowie), to czy przenosząc go na realia dzisiejsze, mógłby się odbyć? Czy wyobrażasz sobie, że Benedykt XVI przyjeżdża do Jerozolimy na Sobór biskupów i nie jest jego przewodniczącym? Sytuacja opisana w Dziejach jest odzwierciedleniem praktyki Kościoła prawosławnego.Musimy oddzielić kilka kwestii. Po pierwsze: między Kościołem Moskwy i Konstantynopola istnieje łączność Eucharystyczna, potwierdzona wyznawaniem wspólnej wiary. Z teologicznego punktu widzenia jest to tożsamy Kościół, eklezjologicznie - są to dwa autokefaliczne bratnie Kościoły, o różnej historii tradycji i obyczajach, które są w istocie/pełni Kościołem prawosławnym. W obu przypadkach mówimy o jedności. Druga sprawa: mylnie upatrujesz przyczyny braku panprawosławnego Soboru od czasów rozłamu. Ortodoksyjne patriarchaty, które pozostały ze sobą w jedności, nie ogłosiły żadnego Soboru mianem powszechnego, z powodu odłączenia bratniego Kościoła Rzymu. Prawdy wiary, które mogłyby być na nim uchwalone, nie dotyczyłyby całego Chrześcijaństwa. Zauważ, że prawosławni nigdy nie odważyli się na utwożenie w Rzymie prawosławnego patriarchatu - ponieważ do dzisiaj czekają na pojednanie. Inną kwestią jest fakt, że nie pojawiła się w łonie prawosławia żadna nowa herezja natury teologicznej (były natomiast natury eklezjologicznej i millenarystycznej), toteż nie wymagało to uchwalania nowych dogmatów. Nawet nauka św. Grzegorza Palamasa z XIV wieku nie jest uznawana za dogmat - ponieważ jego pisma nie są niczym nowym, a jedynie wyjątkową syntezą nauki Ojców. "Cerkiew jest podzielona" ponieważ tak jest pokazana w mediach. Myślę, że gdyby środki masowego przekazu funkcjonowały w czasach pierwszych chrześcijan, to taksamo powiedzielibyśmy o adresatach Listów św. Pawła.
Przyznaję, że w Cerkwi istnieje pewne "napięcie", które waloryzuję pozytywnie. Jest to ciągły dialog, nad którym czuwa Duch święty. To napięcie zawsze towarzyszyło Kościołowi, ponieważ jest to Żywy Twór trzymający się Tradycji. Gdyby nie to napięcie, już dawno popadlibyśmy w jakąś herezję, ponieważ zabrakłoby adwersarzy. Nie mówię o sytuacji, w której rozchodzimy się i tworzymy nowe wspólnoty bo się nie dogadaliśmy, a o takiej, w której siadamy, rozmawiamy i wyprwacowujemy coś wspólnie.Cóż to? Szymon-Piotr się myli? Przecież to pierwszy papież, a ten "jest nieomylny". Czy sprawa chrzczenia pogan nie jest kwestią wiary i moralności Kościoła?Tak, jak sam wskazuje robi to po kilku latach ewangelizacji. Jakoś nie czuje potrzeby weryfikacji depozytu wiary, nawet jako neofita. Czyż nie kole to w rzekomą nieomylność i zwierzchnictwo Piotra?Czy decydujący? Można z tym polemizować. Przemawiał po Barnabie i Pawle, ale przed Jakubem... Myślę, że był "jednym z".Otóż mylnie spostrzegasz tę dyskusję. Nie zostałem powołany do nauczania, a te forum traktuję jako luźną wymianę zdań i opinii. Taką opinią jest ta o pysze Kościoła łacińskiego. Daleko mi do kłótni, chcę rozmowy. Fakt, zapomniałem uprzedzić, że bywam gorliwy, za co proszę o wybaczenie.Jeden wielki mit. Focjusz to znakomity przykład na to jak piętrzą się nieporozumienia między naszymi Kościołami. Nie wierzysz? Sprawdź, a zadziwisz się.A papież Honoriusz I ekskomunikowany w 680 roku? Przecież ten papież został obłożony klątwą! Prawosławni również wierzą w "prymat papieża", jednak inaczej go definiują. Z racji podziału, miejsce papieża zajmuje obecnie patriarcha Nowego Rzymu. Większość prawosławnych jest zgodna z tym, że pierwsze (wśród równych) miejsce w Kościele przysługuje biskupowi Rzymu. Gdyby tylko powrócił do jedności...Dlatego powstało to forum Przyznaję, że to prowokacja - okazuje się "płodna"

Czy pychą nie jest nazywanie siebie zastępcą Boga? Może to kwestia gustu...A ja kocham katolików Katoliczki są prze-prze-urocze

Rzecz w tym, że ówczesny Patriarcha Konstantynopola (nie pamiętam jego imienia) popadł w monoteletyzm, a Honoriusz I w prywatnym liście przyznał mu rację. Wynika więc z tego wyraźnie, że nie chodziło o nauczanie ex cathedra, a więc list ów (prywatny) nie należy do nauczania nieomylnego.

No taaak, taaaaak

Nie wiem na ile dyplomacja VII wieku działała inaczej niż dzisiaj, ale wydaje mi się, że biskup jednego miasta nie mógł napisać tak po prostu listu do biskupa innego miasta tak, że potem wszyscy się dowiadują o jego treści. Prywatny chyba oznacza, że nikt poza patriarchą nie mógł go przeczytać. Okazało się, że czytamy go (chyba) do dzisiaj

Nie jestem ekspertem w tych sprawach, ale listy tego typu w tamtych czasach były chyba czymś "oficjalnym" (nie to co dziś). Gdyby patriarchowie chcieli sobie pogaworzyć o tym i o tamtym (naturze Chrystusa) pewnie by się spotkali osobiście.

Argumentacja, że ekskomunikowany papież Honoriusz I "mocą swojego urzędu był nieomylny w sprawach wiary i moralności" do mnie jakoś nie trafia. Naprawdę wyobrażasz sobie, że po napisaniu takiego listu, papież mógł wypowiedzieć się publicznie i wszystkiemu temu zaprzeczyć? Jeśliby przyjąć, że skłamał w liście - znaczy że kłamca. Jeśliby przyjąć, że tak uważał - heretyk. Tak czy owak, gdyby zechciał swego "mocą swego urzędu" wypowiedzieć się w sposób nieomylny (zaprzeczyć listowi) musiałby albo przyznać się do kłamstwa w liście albo skłamać wiernym. Hipokryzją jest więc ten dogmat, jeżeli tak się go tłumaczy...

Zastępcą Boga??Papież jest WIDZIALNĄ głową Kościoła.Prosze bez nadinterpretacji.Tak jak i Bóg mówi do Mojżesza,że będzie jakby Bogiem dla Aarona a on głosi to co ma przekazane.Łączność pozostaje z resztą biskupów.Ale widze,że mam za małą wiedzę do dyskusji,więc raczej pomilcze .Uwaga z katoliczkami-to chamstwo z twojej strony-po co takie coś??
Dziękuje.

Najwyraźniej, Didymosie, nie masz pojęcia na czym polega dogmat o papieskiej nieomylności. Papież jest omylny, jak każdy człowiek. Jego wypowiedzi są nieomylne tylko wtedy, gdy wypowiada się w imieniu całego Kościoła w sposób uroczysty (ex cathedra). W wypadku Honoriusza I mieliśmy po prostu wyrażenie opinii, a nie uroczyste, a więc nieomylne, nauczanie.

Cytat To zależy które i w jakim okresie .Ale pierwsze Synody potem sobory były władzą ustawodawczą dla chrześcijan . Biskup Rzymu przez wiele pierwszych lat wczesnego chrześcijaństwa miał nie wiele do gadanie
Cytat Identycznie sądzą protestanci..
Cytat
Napisz podanie do papieża Benedykta X VI aby się zrzekła tytułu oficjalnego to jest Namiestnika Chrystusowego czy Zastępcę ) następcę Chrystusa na Ziemi_ . ( sa to oficjalne tytuły papieży..) To nie wiem o jakiej nadinterpretacji mówisz..
Leszek pisze Ostatnimi czasy mięliśmy Si e okazję naocznie przekonać o tej niby nieomylności w sprawie takiego jednego biskupa .. chyba ten biskup był z Warszawy .. Ni e pamiętasz.. o excatedra o którym tak zawzięcie wypisujesz to podejrzewam ,ż epołowa katolików ma blade pojęcie..

Decyzje administracyjne nie wchodzą w zakres dogmatu. Wyraźnie jesteś albo niedouczony, albo złośliwy. Jak zwykle zresztą.

Jeśli wikariusz znaczy z łaciny zastępca, a Jezus Chrystus jest drugą Osobą Trójcy Świętej (Bogiem), to skąd te zdziwienie?Prawosławni dodają "... rzymskiego". Biskup Rzymu, czyli popularnie papież, jest zwierzchnikiem lokalnego Kościoła Rzymu. "Widzialna głowa" to mi się kojarzy z filmem o zombi Jeśli łącznością nazwiesz "słuchanie rozkazów" (cyt. za kard. Dziwiszem), to nie dziwię się, że papież jest chwilami obiektem kultu jednostki.
Jeśli Bóg jest Bogiem dla papieża i jemu głosi to co ma do przekazania, to znaczy że dla innego biskupa jest kim?Ale poważnie, jedną kocham nawet

Jest hipokryzją, ponieważ nie broni żadnej Prawdy o Bogu jak inne dogmaty i istnieje na zasadzie probabilistycznej, a więc jest nieużyteczny. Jest zwyczajnym straszakiem powstałym w epoce absolutyzmu Watykanu.

Poza tym od 1054 roku (oficjalnie trochę później) do dzisiaj żaden papież nie mógł się wypowiedzieć w imieniu całego Kościoła. No chyba, że denotacja słowa Kościół nie obejmuje denotacji słowa Kościół siostrzany...