Zefciu jesteś gorliwy... pewnie masz rację. Chciałem tylko obronić tradycyjny sposób poradnictwa mnichów...

No to dalszy ciąg polemiki nt poglądów T. Bartosia i S. Obirka
Stanisław Obirek
Tadeusz Bartoś
Tomasz Terlikowski

Odwołuje swoje poprzednie wypowiedzi... pisząc o monastycyzmie myślałem że możemy podyskutować o tym samym.

http://wiadomosci.onet.pl/1171536,2679,kioskart.html

Po przeczytaniu tego artykułu zdałem sobie sprawę, że to nie to samo

Kiedyś cystersi zaangażowali się w rozwój rolnictwa, warzywnictwa i hodowli zwierząt, mają pod tym względem wielkie zasługi w naszej ojczyźnie. Dzisiaj żyjemy w innych czasach i mnisi wytwarzający różne produkty, żeby się utrzymać, koniecznie musza korzystać z nowoczesnych środków komunikacji.
Zresztą monastery prawosławne posiadają także strony internetowe, odpowiadają na e-maile, kontaktują się drogą elektroniczną z różnymi firmami czy osobami, które podejmują się remontów czy restauracji świątyń i klasztorów.

Ale nigdy modlitwa nie jest dla nich "gratis". Ora i labora muszą być zrównoważone, a najlepiej jeśli przez labora jest ora. Nie wiem czy to kwestia duchowej tradycji, w której jest się wychowanym, ale określenie "W jego celi obok krzyża wisi ogromna plansza, na której ma rozrysowane biznesowe plany na najbliższe lata", które ukazuje współwystępowanie ora et labora, jest mi jakoś obce...

Zastanawiam się jaka jest różnica między tymi cystersami, a jakąś dobrze prosperującą organizacją o charakterze filantropijno-humanitarnym. Może fakt, że pracownicy takiej organizacji nie muszą odrywać się od laptopów na modlitwę...

Nie ma się czemu dziwić, że starają się ci mnisi cystersi wybiegać w przyszłość, dlatego układają plany biznesowe. Cały jednak ten interes nie ma celów lukratywnych, o czym świadczy choćby ten fragment artykułu:

,,Gdzie trzech teologow tam.........i ja prosta baba ,ktora życinski straszy postmodernizmem mam ten spor zrozumiec?wyciagnac sluszne wnioski?Łomamao

Oj didym nie przesadzaj. Nie można zrównywać byłego dominikanina o mentalności 12-latka, jezuity, który dla jakości głoszenia rezygnuje z modlitwy i cystersa, który pracuje przy produkcji elektroniki. Zresztą sam artykuł mówi o jednej tylko stronie życia tamtych cystersów a nie stawia sobie za cel przedstawienia całości tego życia. Cystersi są akurat bardzo bliscy ideałom prawdziwego monastystycyzmu, z pewnością niejeden by zawstydził niejednego mnicha prawosławnego. A to czy ktoś wyplata koszyki, czy lutuje komputery, to już sprawa poboczna.

ostatnio wszedł do kin film o jednym zakonie w Niemczech, nie pamietam tytułu ani nazwiska rezysera ale mozna to łątwo sprawdzic. Film ukazuje zycie zakonu gdzie zakonnik nawet nie moze sie wyspac Modlitwa, modlitwa, modlitwa i prawa sa zakony gdzie to wyglada inaczej, ale czy to beda dominikanie, cystersi, czy inni zasada jest taka sama tylko inaczej sa rozłozone proporsje.

No chyba, że są to jezuici, którzy nie modlą się wspólnie na brewiarzu, bo szkoda czasu, a zamiast modlitwy mają medytacje.

Zefciu, przecież medytacją (można ją nazwać rozmyślaniem, a jeszcze lepiej modlitwą wewnętrzną) to wyższy stopień modlitwy niż odmawianie (czytanie) tekstów.

"Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał.
stałbym się miedzią brzęczącą lub cymbałem brzmiącym.
Gdybym posiadał dar przemawiania z natchnienia Bożego
i znał wszystkie tajemnice, i posiadł wszystka wiedzę
i wiarę miał taką, żebym mógł góry przenosić,
a miłości bym nie miał, niczym jestem.
Gdybym cały majątek rozdał na żywienie ubogich
i własne ciało wydał na spalenie,
a miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże".
Fragment ten prezentuje nam trzy typy chrzescijan:
Pierwszy to człowiek obdarzony darem języków, który dużo mówi, ale może nie mieć nic wartościowego do powiedzenia.
Drugi typ to człowiek z darem proroctwa. To człowiek wiary, który potrafi nawet góry przenosić, który może dokonać wielu wspaniałych i szlachetnych czynów, które jednak bez miłości stają się niczym. To przykład wiary przesadzonej, która może działać wiele cudów, ale świat przez to się nie zmienia. Świat zmieniają bowiem nie cuda, ale prawdziwa miłość. Nawet gdybyśmy rozdali cały nasz majątek, ale zabrakło nam miłości, nic nie osiągniemy. Brakuje nam bowiem czegoś szczególnego. Miłość "caritas" to nie hojność - to coś większego, coś innego. To delikatność miłości. Ludzie dziś czynią wiele dzieł miłości, ale brakuje w tym...delikatności. To nie jest miłość miłosierna.
I trzeci typ chrześcijanina - to człowiek miłości "caritas". Ta miłośc jest "cierpliwa i łaskawa". Taki człowiek nigdy nie czyni się wielkim przed kimś małym. Nie szuka swego, ani nie cieszy się z niesprawiedliwości jak niektórzy czekający, aby innym powinęła się noga.
Albo jak my, gdy się irytujemy, że ktoś jest dobrym człowiekiem, a nie jest...chrześcijaninem" (ks. Eligiusz Piotrowski).
Albo nie prowadzi życia monastycznego...nie jest jezuitą ...cystersem... dominikaninem - wg naszego wyobrażenia i naszych oczekiwań

Marcinie, to "Wielka cisza" film o życiu kartuzów

Bo ja wiem czy wyższy czy niższy? Na pewno niższy od modlitwy serca. A medytacja w wydaniu jezuickim jest niebezpieczna i zawiera elementy, przed którymi Ojcowie Kościoła wyrażnie przestrzegali.

Tylko, ze w katolicyzmie nie uznaje sie Ojcow za absolutna nieomylnosc. Byc moze mieli taki poglad, ale nie mozna uogolnic, ze wszystko co nie jest zgodne z ich pogladami jest zle. Warto takze zauwazyc, ze "Cwiczenia Duchowe" (posiadam, ale nie moge sie zmobilizowac) to sposob rekolekcji uznany za najlepszy wynaleziony (przez Watykan). Ja sobie bardzo cenie medytacje Jezuicka.