Niedokanałem adopcji i raczej nie zamierzam. Szybciej związe się z kobietą z dzieckiem. Czy jestem w takim razie podłym człowiekiem? Czy nie potrawię kochać?

Dletego też jestem przeciwnikiem zmuszania (ustawowo) kobiet do rodzenia dzieci chorych, kalekich etc. Kiedy ciąża zagraza zdrowiu i życiu kobiety i wypadku gwałtu. Chodzi mi o to, że jak ktoś chce zmuszać posłów smsami, aby ustanowili prawo nakazujące urodzenie dziecka np z wodogłowiem to niech ten ktoś weźmie na siebie ciezar wychowywania tego dziecka, kiedy matka się go zrzeknie.

Jestem fanem tego radia to tego stopnia, że cały się trzęse na smą myśl o nim

Na razie dziecka nie zaadoptowaliśmy. Wspieramy jednak te rodziny, które się na to zdecydowały, a więc także rodzinne domy dziecka, domy dające schronienie samotnym matkom.

Oczywiście mówienie o adopcjach to też duze uproszczenie. Trzeba wspierać matkę bezpośrednio emocjonalnie i jak trzeba materialnie a nie od razu zakładać, ze odda dziecko do adopcji.

No na przykład będzie osobą z kompleksem winy, którego nie pozbędzie się - bo dzięki temu że żyje pędzi życie w towarzystwie osoby którą oślepił.
Tak już od 25 lat...

Czyli uważasz zniesienie niewolnictwa w USA poprzez jego zakaz w Konstytucji za niedopuszczalną konsekwencję "logiki wojennej"?

Nie podzielam twojego rozumienia demokratyczności i praworządności państwa.



Nie masz racji. Medycyna jednoznacznie stwierdza, że zarodek jest w pełni nowym życiem. Tak jak przed poczęciem nie było go w żadnym stopniu.



Podobnie jak niezaprzeczalna jest zasadnicza różnica między miesięcznym niemowlakiem, a dorosłym człowiekiem. Czy znaczy to, że np. starożytni Fenicjanie nie robili nic złego masowo paląc noworodki w piecach na cześć Baala?



Nie ma czegoś takiego jak moment zapoczątkowania pracy mózgu. Jest to rozwój bardzo stopniowy więc założenie, że jest on warunkiem człowieczeństwa wiąże się z dekonstrukcją współczesnej humanistycznej antropologii o czym pisałem powyżej ws teorii stopniowego "uczłowieczenia".



j.w.



Cieszę się, że dostrzegasz wspomnianą powyżej zależność logiczną. Jednak mam nadzieję, że wiesz, że wiara w istnienie ludzi, półludzi, ćwierćludzi itd. nie ma za wiele wspólnego ze współczesną humanistyczną antropologią. Za to całkiem sporo z nietzcheanizmem i darwinizmem społecznym.

Nie ma wtedy mowy o uznaniu równości praw wszystkich ludzi.

Natomiast to, że określasz jakieś stanowisko mianem "zaklinania rzeczywistości" nie jest argumentem w dyskusji.



Nieprawda. Istnieją np. dzieci chore na anencephalię, które są w stanie choć przez krótki okres czasu żyć po urodzeniu. Co więcej, mogą być one zarejestrowane i może zostać spisany ich akt urodzenia. W przypadku śmierci może zostaje spisany akt zgonu, a takie dziecko można pochować. Pomoc społeczna również funkcjonuje w tym przypadku, jak w wypadku narodzin innych dzieci. Innymi słowy są pełnoprawnymi obywatelami mimo swojej „bezmózgowości”.

Po drugie, same zdolności mentalne takie jak samoświadomość zdaniem psychologów, dziecko osiąga dopiero w parę miesięcy po urodzeniu. Tuż po urodzeniu ich mózgi nie spełniają wyższych funkcji typowych dla dorosłych ludzi. Czy znaczy to, że noworodki również można bezkarnie zabijać?

Nie pisałem "niedopuszczalną". Gdybym był święcie przekonany, że zapis "życie od poczęcia" jest słuszny, a obecnie mamy do czynienia z ludobójstwem w majestacie prawa, to, po wyczerpaniu pokojowych środków, uważałbym wojnę w obronie niewinnie zabijanych za dopuszczalną



Przecież ja temu nie przeczę, że jest w pełni nowym życiem. Jest nowym życiem, ale nie jest w pełni nowym obywatelem. Atrybutem życia jest rozwój, więc gdybyśmy pełnię mieli już przy poczęciu, to na czym miałby polegać ów rozwój?



Nie, nie znaczy. Ale czy ja postuluje jakieś palenie noworodków w piecach na czyjąkolwiek cześć?
Za to uważam, że różnica między miesięcznym niemowlakiem a dorosłym człowiekiem usprawiedliwia przyznawanie prawa wyborczego temu drugiemu, a odmówienie tegoż prawa pierwszemu. I nie jest to dyskryminacja.



Można jednak przyjąć, że dopóki mózgu nie ma, nie ma szans, aby pracował. Skoro mózg wykształca się w N-tym tygodniu po zapłodnieniu, to z pewnością nie ma go zarodek w wieku kilku dni.
A jeśli jeśli jakaś teoria nie pasuje do rzeczywistości, to trzeba ją zmodyfikować



Nie wiara w pół- czy ćwierćludzi, ale stwierdzenie faktu, że jesteśmy różni. I w związku z tym np. noworodek nie ma praw wyborczych.



Zgoda, ale tej równości nie ma.



OK, w takim razie może być układ nerwowy, a nie sam mózg.



Nie znaczy, co zresztą jest instynktownie oczywiste dla ogromnej większości ludzi. Po prostu, bez problemu patrzysz i widzisz, że to człowiek. W przypadku zarodka w kilka godzin po zapłodnieniu musisz mieć odpowiednią aparaturę, aby go w ogóle dostrzec, a potem odpowiednią wiedzę, aby go zaliczyć do osobników naszego gatunku. Nie ma żadnym instynkcie nie może być mowy, pozostają nam teoretyczne dywagacje.

Tu akurat piszesz nieprawdę - płód anacefaliczny nie potrafi nawet sam oddychać po urodzeniu - żyje tak długo jak "za niego" oddycha matka.

Taki akurat przypadem znam z autopsji.

Trawy;

W swoim uporze zaczynasz pisać bzdury.
Człowiek za którego oddycha maszyna, też nie przestaje być
człowiekiem.

Mózg i jaki kolwiek organ nie mogą być wykładnikiem człowieczeństwa !

Czy po czymś takim można być jeszcze za zabijaniem nienarodzonych...? http://www.youtube.com/watch?v=8cHDyLKvDPk

Marku Zubku - bredzisz.
Płód któremu się mózgnie wykształcił nie ma szans na życie po urodzeniu - więcej - często taki płód umiera jeszcze przed urodzeniem.

Więc jak nie miałeś z czymś do czynienia to nie pitol o twoim widzicisię.

Bo nawet nie masz bladego pojęcia jak się czuje matka która wie że dziecko które nosi nie ma szans na życie.

Znam strone internetowa w niemczech, gdzie spotykaja sie (glownie) matki, ktore utracily dzieci w wiekszosci w trakcie ciazy. Niektore usunely ciaze, glownie "z powodow" medycznych. Dopiero w kontakcie z innymi matkami, dowiaduja sie, ze to wcale nie bylo jedyne wyjscie, ze mogly donosic dziecko i przezyc z nim moze kilka godzin po narodzeniu, albo pozwolic dziecku odejsc w trakcie ciazy, ale nie obciazajac swojego sumienia i dajac malenstwu do konca poczucie, ze jest kochane.
Nie wspomne nawet o takich sytuacjach, jak dziecko, ktore wedlug pierwszej diagnozy powinno byc ciezko uposledzone i gdyby matka nie miala innych doswiadczen i wsparcia, to na pewno namowiono by ja na usuniecie. Dziecko urodzilo sie zdrowe. (To nie historia z poboznych opowiesci, ale fakt autentyczny).

Każdy z nas ma jakieś przeżycia. Nie masz na nie monopolu.

Ciekawe że zwykle najwięcej na temat dzieci mają do powiedzenia ci co owych dzieci nie mają...

To raczej jest stereotym ale przyznam ze moze miec swoje uzasadnienie.