Czcigodny!
Daruj sobie zatem czytanie i podejmowanie dyskusji skoro masz takie odczucia. Popadniesz jeszcze w jakąś świętobliwą depresję a nie chciałbym mieć Cie na swoim niepoprawnym ateistycznym sumieniu.
Życzliwość niezasłużona niech będzie z Tobą i duchem którego przejawiasz.... Amen!

Właśnie o tym mówie. Ośmieszaj się dalej

E.
Na grzyba nawracać ateistę? I jak nawracanie lubego ma się do przykazania miłości? Sednem miłości jest akceptacja, więc skoro chce się nawracać partnera, nie kocha się go. IMO w nawracaniu partnera nie ma krzty chrześcijaństwa.

Czy kochac znaczy akceptować? Nie sądzę. Kocham czyli chcę dla kogoś jak najlepiej. A więc nie moge zaakceptować wad. A więc w miarę możliwości staram się drugiej osobie te wady uzmysłowić i ją z nich wyprowadzić. Dobrowolnie, nie na siłę

Znów wieloosobowośc w jednej osobie.
To jakaś wasza obsesja. Tak chętnie krzyczycie jednym głosem w chórze i chóralnie. Moj "bóg" zalecil mi - "idź w świat i ratuj ludzi z ciemnoty i zabobonu". I tak jestem lepszy bo nie odwracam Was "ogniem i mieczem". Przez wiele lat jechaliście po mnie swoją Ewangelią jak po burej suce - od kiedy stalem się apostatą i ateistą - czyli poznalem prawdę która mnie wyzwiliła z zabobonu - mam poza tym nieodpartą chęć odreagować to świętobliwe upokorzenie. Czynię to również w trosce o zrowie psychiczne bliźniego swego.
Jasne? Nawet jeśli jedną owieczkę "odwrócę" od tej paranoi - to już będzie jakiś wkład w proces oświecania. Nawet jeżeli pobudzę do krytycznego spojrzenia na ten usakralniony obłęd.

Specjalnie tak napisałem.
Ciekawe, czy Ty również celowo użyłeś liczby mnogiej zwracając się do mnie... A może to jakaś Twoja obsesja?



Ale czy od razu musisz obrażać?

No świętobliwy obłęd. Czym znów Ciebie obraziłem?
Czy Was już z tym obrażaniem czy urażaniem (bo nawet nie odróżniacie i traktujecie to zamiennie) pokręciło dokumentnie?
Już gdzieś pisałem - moze się powtarzam. Z pewnym zdziwieniem obserwuję manipulacje wokół tak zwanego "urażania uczuć religijnych" bądź też nie urażania kogoś przez coś, kogoś, czy odwrotnie... W końcu dochodzi do zagubienia meritum sprawy, a pozostaje zwykła, "politycznopoprawna" usakralniona sofistyka. Uważam, że każdy ma prawo do wyrażenia swojego poglądu nie przekraczając granicy powszechnie uznanej za wulgarność, brak wychowania, gdzie inwektywa jest argumentem siły, bo komuś zabrakło siły argumentu.
Skończcie zatem z tymi nadwrażliwościami bo dostaniecie świętobliwej wysypki (a maści na to na razie nie wynaleziono) - skoro ktoś jest nadwrażliwy niech w ogóle nie wchodzi na fora, gdzie dyskusja odbywa się w gronie ludzi dojrzałych, emocjonalnych, często przykro przez jakąś doktrynę czy ideologię doświadczonych i skrzywdzonych, jakże często poirytowanych albo oczywistym matołectwem, albo też religijnym zaślepieniem, kołtunerią czy bigoterią w miejsce wiary montującym osobnikowi wierzącemu... uczucia religijne, czyli coś, co - jak pornografia - nigdy i nigdzie nie zostało zdefiniowane!
Amen!

Wadą jest to że ktoś nie wierzy w to co ty? Mam nadzieję że coś źle zrozumiałem. A czy ja uważam za wadę niejedzenie ciasteczek?

Ale skoro mówisz "dobrowolnie" - to znaczy, że powinieneś ograniczyć się do przedstawienia swoich racji, dyskusji - i jeśli druga strona nie przyjmuje ich i postanawia pozostać przy swoich poglądach, to nie powinieneś się narzucać.

Nie można - rzekomo w imię miłości - narzucać komuś czegoś, czego ta osoba nie chce.

A jeśli matka widzi, ze jej syn zatraca się w uzależnieniu od narkotyków?

To inna rzecz.
Narkotyki zażywane przez członka rodziny, a nie samotnika - to zawsze czyste zło.
A czy ateizm jest złem? Udowodnić tego nie możesz. Poza tym najważniejsze jest, że ateista jest w swej niewierze szczęśliwy.
Jeśli osoba nie może zaakceptować ateizmu partnera, nawet jeśli ten jest z nim szczęśliwy, znaczy to, że nie dorosła do miłości.
Zgadzam się z ToMu.

Źle zrozumiałes, bo słowo "wada" miało być tu analogiczne

I ja nigdzie nie mówię o narzucaniu. Chyba że próba przekonania jest narzucaniem

Przepraszam, nie doprecyzowałem - to, co napisałem, odnoś tylko do wiary.


Jeśli jest wielokrotnie ponawiana, pomimo odmów, i równocześnie wbrew wyrażonej wprost woli - t jest to narzucanie.