Jest jasne, że w przypadku stosowania jakiegokolwiek środka poronnego trzeba przy Spowiedzi świętej wymienić dany środek według nazwy. Gdyby spowiednik zanadto się nie orientował w mechanizmie działania użytego środka, ma penitent obowiązek poinformowania go o tym przy Spowiedzi. Spowiednik musi z Prawa Bożego wiedzieć, z jakiego rodzaju grzechu rozgrzesza oraz z ilu grzechów rozgrzesza. Oczywiście pod warunkiem, że penitent wyraża decyzję definitywnego zaniechania owych grzechów i zbrodni.

– Penitent nie może się usprawiedliwiać swoją niewiedzą co do medycznego mechanizmu działania użytego środka. Tym bardziej nie jest usprawiedliwieniem w oczach Bożych deklaracja: „Wolę o tym nie wiedzieć; nie muszę tego wiedzieć; nie jestem lekarzem; nie jestem obowiązany do dokładnej wiedzy w tym względzie; nic mnie nie obchodzi JAK się to stanie, ważne żeby Dziecka nie było ...”. Wszelkie tego rodzaju usprawiedliwienia świadczą z góry o złej woli i niewiedzy zawinionej, tzn. zamierzonej, która podwaja zaciągniętą odpowiedzialność i winę.

8. Ponadto zaś trzeba do ważności Spowiedzi wyznać, przez jaki czas ci dwoje stosują dany środek poronny. Stosowanie go przez 1 rok równa się potencjalnie zabójstwu 12 Poczętych. Środek poronny stosowany przez 5 lat oznacza gotowość i poczytalność przed Bożym Obliczem za zabicie ok. 60 Poczętych (5 lat x 12 cyklów). Chociażby nawet w żadnym cyklu do poczęcia nie doszło. Inna rzecz, że tabletki itp. prowadzą do pozbawienia życia Poczętego zbyt wcześnie, by nawet matka dowiedziała się o owym Poczęciu. Jeśli ciąży ‘nie widać’ (również np. po użyciu prezerwatywy), nie znaczy to wcale, iż Poczęcie w tym cyklu nie nastąpiło ... Okaże się to w Dniu Ostatecznym. W momencie zaś samego działania sprawę odpowiedzialności moralnej przesądza wola grzesznika, któremu zależy na ‘skuteczności’ użytego środka – obojętne za jaką cenę.

Piątym warunkiem ważnej Spowiedzi świętej jest zadośćuczynienie ‘Bogu i bliźnim’. PRZED uzyskaniem rozgrzeszenia trzeba poprosić swego Poczętego-Zabitego (względnie: Poczętych) o przebaczenie: przeprosić za zabicie i prosić o modlitwę u Boga – za matkę, ojca, lekarza, panie w aptekach, które środki sprzedały, za tych którzy je produkują i nigdy się z grzechów ‘cudzych’ i współpracy w grzechu innych nie spowiadają, łudząc się, iż mogą spokojnie przystępować do Eucharystii. Wtedy dopiero, PO takiej, zapewne nie łatwej rozmowie ze swymi Zabitymi, można poprosić o przebaczenie z kolei Odkupiciela. Kapłan powinien dopomóc w nawiązaniu takiego dialogu Przebaczenia ze swymi Zabitymi (zob. Evangelium Vitae, 99).

Gdyby spowiednik zanadto się nie orientował w mechanizmie działania użytego środka,

Spowiednik musi z Prawa Bożego wiedzieć, z jakiego rodzaju grzechu rozgrzesza oraz z ilu grzechów rozgrzesza.

– Penitent nie może się usprawiedliwiać swoją niewiedzą co do medycznego mechanizmu działania użytego środka.

Stosowanie go przez 1 rok równa się potencjalnie zabójstwu 12 Poczętych.

Natknełam sie na takie twierdzenie :

Antykoncepcja po (o taką chyba tutaj chodzi), która zabija właśnie powstałe życie, moim zdaniem jest już odebraniem zaistniałego życia, jest morderstwem.

To jest akurat bardzo dobre pytanie.
Ja osobiście traktuję antykoncepcję po na równi z aborcją.
Ale nie wiem, jak uważa Kościół, czy jest jakaś regulacja w tej sprawie. Trzeba by kogoś kompetentego, aby się tutaj wypowiedział.

Prawo przewiduje ekskomunikę za aborcję, gdy zaistnieje skutek. A więc istnieje wątpliwość co do faktu (a takie wątpliwości tłumaczy się zwykle na korzyść winnego). (...) Zdaniem odpowiadajacego trudno uważać, by w tym wypadku obejmowała cię ekskomunika wiążąca mocą samego prawa. Ale - jak napisano na początku - porozmawiaj ze spowiednikiem...