O - to ciekawe!!!
A jak?
Blue pill albo jakiś zastrzyk?
Antybiotykami?

A potem za chorbę uzna się rude włosy i piegi....

Też nie chciałbym.
Ale jeszcze bardzie nie chciałbym gnić w bidulu.

A wiesz.
Coś w tym jest... ; p

Cóż, można się czuć nieco niesmacznie widząc pary hetero, ale zabraniać im tego nie można.

czyli wiesz lepiej niż świat nauki? Czyli, że jesteś ślepy na fakty i prawdę? Jaki masz interes w pisaniu kłamstw?

Nie widzisz różnicy między inną wiarą a inną orientacją homoseksualną

Wydaje mi się, że mówiąc heterycy miał na myśli heteroseksualnych. Ale mogę się mylić.

no to przecież oczywiste. Nie wiem czemu Tomu wyskoczył teraz z tą religijnością. Co to ma do orientacji seksualnej i wątku tego tematu?
Pisałem jedynie i teraz to powtórzę, że jeśli heteroseksualiści mogę sobie łazić za rączkę i się lizać na ulicy obnosząc się tym samym ze swoją heteroseksualnością i manifestować swoją miłość przed całym światem to to samo mogą robić geje i ni nikomu do tego.

Nie rozumiem takiej reakcji. Moja wypowiedź nie miała na celu obrazy kogoś.

Mój post był identyczny jak Twój. jedyną różnicą było, że Ty pisałeś o gejach a zamieniłem to na heteroseksualistów. Twoje obruszenie z tego powodu i zdziwinie tylko dowodzi, że stawiasz jednych ponad drugich.
Ja nie napisałem nic innego, czego Ty byś nie napisał, jedynie tyle, że tak samo jak kogoś może zmiesmaczać widok całujących się gejów tak samo może kogoś zniesmaczać widok całujących się heteryków. Tylko tyle i nic poza tym. Dziwienie się temu jest dla mnie dziwne...

"...Najbardziej znany psychoterapeuta prof. Gerard van den Aardweg w ciągu 30 lat pracy wyprowadził z homoseksualizmu kilkaset osób(...)Wiele wskazuje, że najbardziej właściwe jest powiązanie homoseksualizmu z zaburzeniami neurotycznymi – kompleksem niższości lub psychicznym infantylizmem..."- http://www.hli.org.pl/cgi-bin/hlinews/f ... 2498,73352,
"„Ja ‘uleczyłem’ wielu homoseksualistów doktorze Tripp. Dr Pomeroy lub każdy inny badacz może przeanalizować moją pracę bo jest ona cała udokumentowana na zapisach magnetofonowych za okres 10 lat. Wielu z tych ‘uleczonych’ (wolę używać słowa ‘zmienionych’) pacjentów ożeniło się, mają rodziny i żyją szczęśliwym życiem. Twierdzenie, że „homoseksualista, zawsze będzie homoseksualistą” to destruktywny mit. Uczynił on i uczyni w przyszłości miliony zaangażowanych homoseksualistów. Co więcej, nie tylko ja ale i szereg innych szanowanych psychiatrów (dr Samuel B. Hadden, dr Lionel Ovesey, dr. Charles Socarides, dr Harold Lief, dr Irving Bieber i inni) odnotowali sukcesy w leczeniu uleczalnych homoseksualistów” (Tripp i Hatterer 1971).

Szereg terapeutów pisało szeroko o pozytywnych rezultatach terapii w wypadku pociągu do osób tej samej płci. Tripp wolał zignorować bogatą literaturę na temat leczenia i prace przeglądowe terapeutów. Przegląd opublikowanych skutków leczenia niechcianego pociągu do osób tej samej płci wykazuje, że w tym wypadku skuteczność jest taka sama jak w podobnych problemach psychologicznych: około 30% doświadcza uwolnienia od symptomów, a dalsze 30% poprawy (Bieber i in. 1962 58 Clippinger 1974 59 Fine 1987 60 Kaye i in. 1967 61 MacIntosh 1994 62 Marmor 1965 63 Nicolosi i in. 1998 64 Rogers i in.1976 65 Satinover 1996 66 Throckmorton 1996 67 West 1977 68 ).

Doniesienia poszczególnych terapeutów też są pozytywne (Barnhouse 1977 69 Bergler 1962 70 Bieber i Bieber 1979 71 Cappon 1965 72 Caprio 1954 73 Ellis 1956 74 Hadden 1958 75 Hadden 1967b 76 Hadfield 1958 77 Hatterer 1970 78 Kronemeyer 1980 79 ). Jest to tylko reprezentatywna próbka terapeutów, którzy donoszą o sukcesach w leczeniu pacjentów doświadczających pociągu płciowego do osób tej samej płci.

Jest też wiele autobiograficznych doniesień mężczyzn i kobiet, którzy kiedyś uważali siebie za niereformowalnie związanych z homoseksualnymi odczuciami i zachowaniami. Wiele z tych mężczyzn i kobiet (Exodus 1990-2000 80 ) obecnie określa samych siebie jako wolnych od pociągu płciowego do osób tej samej płci, od fantazji i zachowań homoseksualnych. Większość z nich uzyskała wolność poprzez uczestnictwo w wyznaniowych grupach wsparcia, chociaż część także szukała pomocy u terapeutów.

Niestety szereg wpływowych osób i grup zawodowych ignoruje te dane (APA 1997 81 Herek 1991 82 ) i wygląda na to, że istnieje skoncentrowany wysiłek ze strony „apologetów homoseksualizmu” by zaprzeczyć efektywności leczenia pociągu płciowego do osób tej samej płci lub twierdzą oni, że takie leczenie jest szkodliwe. Barnhouse wyraził zdziwienie z powodu tych wysiłków: „Wypaczanie rzeczywistości zawarte w zaprzeczeniach apologetów homoseksualizmu, jakoby stan ten był uleczalny jest tak silne, że człowiek zastanawia się, czym jest ono motywowane” (Barnhouse 1977).

Dr Robert Spitzer, znany badacz psychiatra z Uniwersytetu Columbia, który był bezpośrednio zaangażowany w decyzję z 1973 r. podjętą przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne by usunąć homoseksualizm z listy chorób umysłowych, ostatnio włączył się w badania nad możliwością uzyskania zmiany. Dr Spitzer powiedział w wywiadzie: „Jestem przekonany, że wiele ludzi dokonało poważnych zmian w kierunku stania się heteroseksualistami ... uważam to za ważną wiadomość ... podchodziłem do tych badań sceptycznie. Teraz twierdzę, że te zmiany mogą być trwałe” (NARTH 2000).- http://www.mateusz.pl/okarol/ok_hin.htm

No tak - już z pierwszego zdania można spokojnie postawic diagnozę - to bełkot.
Co to znaczy "najbardziej znany"?
Bardziej znany od Freuda?
Od Perlsa?
Hellingera?Minuchina? Haleya? Bowena? Ericksona? Mindella?

Dalej jest równie ciekawie - od Sasa do lasa - raz psychoterapia raz psychiatrzy.

Wiesz ty chociaż cokolwiek o skali Kinseya?

Inaczej mówiąc - cytowany po raz kolejny ten sam artykuł jest klasycznym przykładem bzdur w które ludzie wierzą - podobnie jak teza o negatywnym wpływie pornografii czy brutalnych filmów na późniejsze zachowania widzów.

Dokładnie to co opisał Freedman a w tym roku Sternheimer.

Jestem przekonany że homoseksualizmu nabytego można się pozbyć
ale z wrodzonym człowiek musi nauczyc się żyć, tak aby nie stwarzać
warunków do jego nabycia dla innych ludz.

Płeć człowieka to; płeć genetyczna, fizyczna i płeć mózgu.

Z nich wszystkich najłatwiej rozpoznać płeć fizyczną lub problem z idenyfikacją człowieka do swojej płci, transseksualizm.

W moim przekonaniu homoseksualizm wrodzony jest to odmiana transseksualizmu. Nie jest chorobą lecz inną cecha człowieka,
którą być może da się korygować, ale moim zdaniem jest to zupełnie
zbędne.

Homoseksualizm nabyty, tzw. orientacja homoseksualna, nie jest cechą
lecz wyborem świadomym lub często nieświadomym.
Uznając trudności z rozpoznaniem swojego położenia, każdy człowiek który czuje podniecenie homoseksualne, nie może zostac potępiany lub namawiany do zmiany orientacji.
Tylko ludzie którzy są świadomi swojego wyboru mogą czuć się
zobowiązani moralnie do korekty swojego zachowania.

Jednak KAŻDY powinien mieć świadomość że adoptowane dzieci
które zostana poddane wpływowi swoich wychowawców, bez względu czy sa to wychowawcy z wrodzonymi, czy nabytymi skłonnościami.
Że te nieświadome dzieci postawione zostana przed WYBOREM
świadomym dla opiekunów i nieswiadomym dla nich samych.
Stana się ofiarami tych ludzi którzy nie potrafią sami przed sobą powiedzieć dla czego stali się homoseksualistami.

Jednocześnie same nigdy nie bedą mogły odkryć prawdziwych powodów
swojej orientacji. A więc nie będą mogły zadecydować stanowczo,
kim chcą być naprawdę.

Ile znasz takich dzieci?