Jest z tym także taki problem, że dotyczy to sfery niesłychanie subiektywnej: mianowicie kwestii "uczuć religijnych" i "obrazy". Jak obiektywnie oceniać "uczucia"?

W tym własnie problem i pole do naduzyć jednoczesnie. Przecież Administratorzy na wszystkich forach o "odcieniu" rzymsko-katolickim nadużywają wg własnego widzi misię te abstrakcyjne pojęcie jako podstawę restrykcji. Nakopiowalem tego tomy - kiedyś wydam książkę o "chrześcijańsakiej tolerancji, miłosci bliźniego i umiłowaniu nieprzyjacioł...". Ci apologeci jeduynie slusznej i jedynie prawdziwej wiary kompromitują się taką cenzurą. U nich zmróżenie oka też może okazać się obrazą uczuć. Mają te uczucia... oj mają....

Wreszcie przeczytałem coś rozsądnego zamiast bzdur o tzw. prawie naturalnym - tym "jedynie słusznym" w imię "jedynie prawdziwej wiary".
W imię tej tej właśnie wiary przez wieki płonęły stosy i stworzono indeks ksiąg zakazanych. Zaś aktualny prawny zapis o obrazie uczuć religijnych
w Polsce to nic innego niż współczesna kontynuacja tłumienia wypowiedzi "antyreligijnych", tyle że w złagodzonej formie. W imię tychże przepisów skazuje się artystkę ( Nieznalska ) ,czy też cofa zgodę na wystawę itd.
Niestety, nasz kraj to wciąż europejski skansen.

Z pewnym zdziwieniem obserwuję na forach rzymsko-katolickich manipulacje wokół tak zwanego "urażania uczuć religijnych" bądź też nie urażania kogoś przez coś, kogoś, czy odwrotnie...
W końcu dochodzi do zagubienia meritum sprawy, a pozostaje zwykła, "polityczno-poprawna" usakralniona i świetobliwa sofistyka. Uważam, że każdy ma prawo do wyrażenia swojego poglądu nie przekraczając granicy powszechnie uznanej za wulgarność, brak wychowania, gdzie inwektywa jest argumentem siły, bo komuś zabrakło siły argumentu. Poza tym dozwoliłbym na swobodne, dla adwersarza dolegliwe, celne i szczere artykułowanie swoich poglądów, inaczej wszystkie mechanizmy, które powinniśmy byli na życzenie osób nadwrażliwych uruchomić (no bo kto wie, gdzie u kogo znajduje się ten nieprzekraczalny punkt wrażliwości, poza którym on już czuje się urażony w uczuciach swych religijnych tylko dlatego, że wiarę oparł nie na wiedzy, a na uczuciach właśnie, albo też owe uczucia źle ulokował, bo we wierze?!) przypominają mi sieć pajęczą, która jest tak poprzez poprawność wypaczona, zdeformowana, że dla samego pająka wręcz niebezpieczna...
Skończcie zatem z tymi nadwrażliwościami - skoro ktoś jest nadwrażliwy niech w ogóle nie wchodzi na fora, gdzie dyskusja odbywa się w gronie ludzi dojrzałych, emocjonalnych, często przykro przez jakąś doktrynę czy ideologię doświadczonych i skrzywdzonych, jakże często poirytowanych albo oczywistym matołectwem, albo też religijnym zaślepieniem, kołtunerią czy bigoterią w miejsce wiary montującym osobnikowi wierzącemu... uczucia religijne, czyli coś, co - jak pornografia - nigdy i nigdzie nie zostało zdefiniowane!

W ogniu dyskusji okazuje się, że nie da rady skutecznie wierzyć, opierając wiarę na wiedzy krytycznej, osiągniętej na drodze analitycznej (co trąca herezją empirii, dla każdej wiary zabójczej!) a raczej oprzeć się trzeba na "wiedzy" dogmatycznej (ta "papka" zwalnia wiernego od wszelkich dociekań i niepokoju poznawczego) - a wiadomo, że "tak smarując" na każdym forum będziemy się czuli nieustannie "urażeni na uczuciach". Z wchodzeniem na fora dyskusyjne jest tak, jak z filmami - nie prowadzi się dzieci na film od lat 18-tu, bo to nie dla nich obraz i dźwięki, gdyż one mogą naruszyć boleśnie ich infantylny świat naiwnych wartości, wyobrażeń i złudzeń, do którego z racji swego dziecięctwa mają prawo...

W dobie nacisku naukowych faktów na fortecę zleżałych religijnych mitów każdy, kto chciałby się schować w kokonie wiary, w którym nikt by go nie "uraził", ciągle będzie się spotykał z bolesnymi kontuzjami, jego rojenie "o dozgonnym spokoju w kwestiach wiary" jest niewykonalne, a wieczne pozostawanie dzieckiem w świecie, jaki znamy, albo jest niemożliwe, albo zabójcze, albo wysoce kontuzjogenne... albo tylko dla klinicznych idiotów...
Ktoś na jednym z forów wpisał sobie jako motto: "Chrześcijaństwo nie dla idiotów".
Soczyście, acz kulturalnie argumentujmy, "dawajmy właściwe rzeczy słowo", jak w ewangelicznym TAK-TAK, NIE-NIE, zabobon, dogmat, zwykłą głupotę, bigoterię, dewocję, minoderię, obłudę i fałsz oraz naiwność wierzących według zasady BMW, ich parafialne - im większe tym dla dobrodziejów "zyskowniejsze" - obskuranctwo nazywajmy wyrazami, które na tę okoliczność już dawno przed nami na ich określenie wymyślono. Nie wysilajmy się na stosowanie synonimów, stępiających sens i wymowę określeń głównych! Kłamstwo czy zwykle łgarstwo niech nie będzie zastępowane "mijaniem się z prawdą", inaczej rozmyjemy formę każdego dyskursu do kształtu, w którym nic nie będzie jasno i wyraźnie określone - ot, powstanie taka zmiksowana, pseudopoprawna świętobliwa papka-zupka niewiadomego smaku, składu, świeżości, wyrazistości i wartości odżywczej, podczas jedzenia której niepożądane jest mieć w gębie przysłowiowy "ząb", a co dopiero pełny garnitur wyrazistego uzębienia...
Tyle slow "ewangelii" na początek.... a dalej? Drżyjcie kołtuny i bigoterio!

a mnie obraża samo istnienie KK, obrażają mnie wypwoeidzi papieża, obraża mnie katolicka patologia jaką toczą ludzie koscioła naszemu społeczeństwu. Czy w związku z tym KK zostanie zdelegalizowany? Bo mnie obraża.

To dochodź, przemo, odszkodowania na drodze sądowej.

Myślę, że życia Ci nie wystarczy.

ja nie, ale może inni dochodzą/będą dochodzić odszkodowań. Mi się nie chce w to bawić.

Skoro jesteś tak przekonany o swoim poszkodowaniu to powinieneś lecieć do Strasburga i domagać się odszkodowań. Dziwi mnie jak ktoś nie chce zgarnąć pewnej kasy w dużych ilościach.

Idiotyczne i kołtuńskie są wypowiedzi, dziwiące się, że ktoś śmie w jaśniecywilizowanej Europie powiedzieć że genitalia na krzyżu obrażają jego uczucia religijne. Powieś genitalia na gwieździe Dawida przed domem, a zaraz spalą Cię na staosie usypanem z jaśnieoświconej Gazety Wyborczej, której hałdy nie zeszły w ubiegłym tygodniu z okolicznych kiosków. Albo spróbuj wypowiedzieć publicznie jakieś bluźnierstwo na tolerancję, okrągły stół albo coś takiego.

identycznie jak "cześć", "honor" czy "dobre imię".
Czy oznacza to - według Ciebie - że wolno mi przyrównywać Cię do np. genitaliów?
Wszak ta część ciala wystepuje powszechnie u ludzi i trzeba byc niedojrzalym emocjonalnie, aby doszukiwac sie w takich porownaniach zniewazenia.

.. a na dodatek komuś się chyba cosik "zapomniało" że to właśnie jedynie cywilizacja oparta na chrześcijaństwie dopracowała się takich zasad dzięki którym np. za wymalowanie genitaliów na Krzyżu nikt nie domaga się śmierci (ani wielu lat ciężkiego więzienia) danego osobnika ...

A czym byłby krzyż bez chrześcijaństwa. Zresztą ideologia sobie a czyny i emocje ludzkie sobie

Sądzę, że liberalny dogmat o powszechnej i nieograniczonej tolerancji powinien zakładać szacunek dla uczuć i poglądów religijnych innych, stąd dziwią mnie głosy, że jednak bardzo szlachetnym gestem jest obrażanie wiary innych ludzi.

no jeżeli religijni ludzie nie muszą szanować uczuć ateistów to tym bardziej ateiści ni muszą szanować uczuć osób religijnych. Proste jak budowa cepa.

A gdzie szacunek dla uczuć i poglądów antyreligijnych?