Bo obietnica ważniejsza niż szczęscie
Lepiej sobie zasrać życie, ale żyć w zgodzie z obietnicą

Do Arc i Krzysztofa rzeciez wyjasniłem dlaczego seks wazniejszy jest od miłosci i powiedziałem ze dlatego ,bo bez miłosci ludzie na swiat przychodzą a bez seksu juz nie .Ludzie czesto nie dobieraja sie seksualnie przed slubem ,a pózniej ze soba niewpółzyją bo on chce tak a ona tak nie lubi ,dlatego trzeba przed slubem poznac sie seksualnie ,nic tak nie łaczy ludzi jak seks .Ktos powie że jak sie naprawde kochają to sobie wybaczą i sie dopasują ,ale tak naprawde te wzdychanie zakochanych w sobie ludzi to jest tylko instynkt rozrodczy i żenią sie tylko dlatego zebu móc to wreszcie robić .Ta fantastyczna miłośc ktorą młodzi ludzie do siebie czują to jest tylko instynkt rozrodczy ,bo jak inaczej wyjasnic to ze starsi ludzie ktorzy juz sa schorowani i niepłodni juz tak do siebie niewzdychają i dlaczego żenią sie własnie ludzie młodzi w wieku rozrodczym a nie dzieci albo starcy?

Mroczny i przemo, na tym kończę tę "dyskusję" prowadzącą do nikąd. Ktoś to musi zrobić. Dla mnie osobiście przysięga złożona przed Bogiem ma znaczenie. Dla Was nie musi. Ogólnie pisałem o prawdopodobieństwie, ale zdaję sobie sprawę z tego, że różnie bywa. Za kogo mnie macie?

I na tym właśnie polega fundamentalna różnica między nami - Prawda jest obiektwna z definicji - zawsze jest jakaś i co najważniejsze jest jedna. Z racji swojej ograniczoności - możemy tej prawdy nie dostrzegać, możemy nie potrafić jej nazwać i ogarnać ale ona istnieje. Ja mam w sobie pragnienie poznania prawdy o mnie, o świecie, o życiu. Dla mnie tą ostateczną prawdą o mnie, o życiu jest Bóg. Wszystko co jest prawdą nie może być sprzeczne z Bogiem. Nawet gdyby się okazało, że Boga nie ma - złamało by to całe moje życie ale przyjąłbym tą prawdę z pokorą, bo taka byłaby prawda. Natomiast jakbyś Ty przyjął to, że Bóg jednak istnieje - jak dyskutowałem na tym formum z niewierzącym to On uznałby, że to jest projekcja jego mózgu - nie potrafił by przyjąć tej prawdy, bo przez całe życiej jej zaprzeczał.


Zamiary innych ludzi wobec mnie oceniam tak jak sam bym postąpił wobec nich - jak już dostanę młotem w głowę - dostrzegam gwiazdki i mi się rozjaśnia . Nie potrafię po prostu być wyrachowany - z szacunku dla wspomnianej wyżej prawdy.


A dlaczego nieanalogiczne? Jak napisałeś, że masz "seksy" - to z mojej perspektywy jesteś cudzołożnik . Wiem, wiem i tak to Ci jest obojętne.


Dajmy sobie już z tym spokój, bo obawiam się, że byłby to same "szczegóły techniczne".


A to dobre - "doskonale wiem" - mogłeś co najwyżej napisać - "moim zdaniem żadnego boga ani bożków nie ma" - mądrzejsi od Ciebie mieli więcej pokory co do własnej wiedzy na ten temat.
Co do Boga i bożków. Z mojej perspektywy gdybym miał jako katolik takie podejście do seksu jak Ty - to właśnie seks byłby dla mnie "bożkiem" - czyli upraszczając można powiedzieć, że Ty masz swojego bożka - wierzysz w SEKS


Homoseksualizm moim zdaniem to pewna nieprawidłowość, niepełnosprawność - i tak jak nie przekreśla się osób niepełnosprawnych tak ja również nie przekreślam homoseksualistów jako ludzi. Co nie znaczy, że pochwalam ich czyny. Oczywiście ja nie zaglądam nikomu do łożka - to jego prywatna sprawa. Nie mogę jednak zgodzić sie na określanie homoseksualizmu jako czegoś normalnego, na promowanie go jako zachowania normalnego. Nie będę wiecej pisał - bo trzeba by nowy temat założyć.


No właśnie gdybyś tylko zrozumiał jakim pięknym darem ten Bóg Cię obdarzył. Z tymi potrzebami to robisz błąd jaki często spotykam - seks nie jest potrzebą fiziologiczną - jeszcze z braku seksu nikt nie umarł. Potrzeby fiziologiczne - to picie, jedzenie i to co robimy w toalecie - z braku zaspokajania tych potrzeb można umrzeć.


Ależ pisałem już że ja nie kwestionuje tego przyciągania się płci. To bardzo dobrze, że Bóg nas nakierował na siebie stwarzając nas istotami seksualnymi, że potrzebujemy siebie i ja się z tego cieszę i jestem za to Bogu wdzięczny. Problem w tym, że człowiek poza sferą cielesną ma również duchową - sam napisałeś że dobrze jak z dziewczyną można porozmawiać. Ja traktuje swoje ciało i ducha jako jedność - nie rozdzielam tego - właśnie zamysłem Boga było aby za ciałem podążył duch - natomiast Ty próbujesz to rozdzielać - uważam, że nie znajdziesz w ten sposób szczęścia, że robisz sobie krzywdę ale to jest mój punkt widzenia i możesz myśleć inaczej.


Ok, może to słowo zbyt religijne dla Ciebie - ale zastąpmy je słowem "dawać", dawać siebie. Kochasz to znaczy dajesz siebie drugiemu - dajesz swój czas, zmieniasz swoje życie dla drugiego. Druga osoba staje się dla Ciebie ważna - nawet ważniejsza od siebie samego., czujesz sie za nią odpowiedzialny.


Wszystko tylko nie "wyssane z palca".


Jesteś pewny .



Dla jasności sytuacji i szacunku dla wspomnianej już po raz kolejny Prawdy warto byłoby abyś znajomość zaczynał :
" Cześć - wiem, że to trochę bewzględnie i chamsko brzmi ale jesteś dla mnie "ulęgałką", traktuje cie jak przedmiot, jak nie Ty to będzie inna, nic dla mnie nie znaczysz - chcę tylko zaspokoić swoją "potrzebę fiziologiczną""

Poza tym mam nadzieję, że spotkasz jeszcze na swojej drodzę dziewczynę, której piękno zewnętrzne i wewnętrzne "zwali Cię z nóg" i zapragniesz być tylko dla niej cieleśnie i duchowo. Obawiam się tylko, że Twoje ciało nauczone działać impulsami będzie się wyrywało na boki - ale cóż za błędy młodości się płaci wcześniej czy później.



Dla pełnego obrazu sprawy mogłeś sam o tym wspomnieć.

Inny punkt widzenia, owszem, wystarczy seks, aby ludzie na świat przychodzili. Ale mnie nie wystarczy do szczęścia. Myślę, że pod względem seksualnym większość ludzi nie ma problemu się dopasować, a przynajmniej, żeby spłodzić dzieci, a właśnie o to Ci chodzi, prawda?

No nie wiem, nie wyobrażam sobie niedopasowania u normalnych ludzi, którzy się naprawdę kochają.



Dzieci? Chyba wiesz, dlaczego.
Starcy? Bo zazwyczaj mają już swoje połówki.

Ale kto lamie obietnice?
Maz, ktory ja bije czy biedna kobieta, ktora sklada pozew rozwodowy?

A kiedy maja sie zenic jak nie bedac mlodym?
Ponad to hmm, stzry ludzie i schorowani maja uprawiac seks?
Poza tym moze uprawiaja;p
Milosc to eliksir
Nie podzielam Twojego zdania

Młość wymyslili sobie ludzie ,lecz ludzie łączą sie w pary po to żeby kopulować, łaczą sie w pary dla rozrodu dla zachowania gatunku,oczywiscie ludzie wiedzą jak kopulowac i nie miec dzieci ,ale to niczego nie zmienia .Miłośc to tak naprawde instynkt rozrodczy ,ktory jest wspólny dla wszystkich gatunków ,człowiek równiez posiada w sobie instynkt rozrodczy ktory nim kieruje i chociaz nam wydaje sie ze sie w sobie kochamy to tak naprawde ta miłość prowadzi nas w efekcie do łóżka i to bez wzgledu czy jest to miłosć przedmałżeńska ,małżeńska czy pozamałżeńska .Nie wierze że ludzie żenią sie tylko z miłości ,robią to dla zachowania gatunku,tak mówią fakty .Kiedy seks nie bedzie sprawiał nam przyjemnosci ,czeka nas wymarcie.

Oj, przestan pisac juz o tym wymarciu-kazdy wie jak powstaja ludzie..
Rzeczywiscie,ludzie sie kochaja dla przyjemnosci ale to nie zmienia faktu,ze laczy ich rowniez milosc. Nie zakochales sie nigdy?
Przeciez najpierw osoby sie poznaja, pozniej zaczynaja ze soba byc.. Chca byc razem juz zawsze, biora slub, i uprawiaja seks. Nie wazne jest czy przed slubem czy po.. Ale milosc jest.
Pomijam juz przypadki,gdzie ludzie chodza do lozka dla sportu, ale wtedy nie maja dzieci (nie planuja ich) , skoro juz pisziesz o tym yyy, wymarciu.
Jezeli para chce miec dziecko to malczy ich milosc..
Bo Ty piszesz tak jakby to wygladalo w ten sposob:
"Czesc, chodz zrobimy sobie dziecko bo jak sie dzis nie bedziemy kochac to czeka nas wymarcie".. Heheh, a z kolei kobieta mowi "Jasne, urodze Ci dziecko ".
yyy, tak to wyglada w Twoich oczach?

Odpowiedź jest prosta i ją znasz

@Inny punkt widzenia, mówiłem, że masz dziwny punkt widzenia
To, co piszesz, jest pozornie logiczne.
Hmm.
Szczerze mówiąc, jest to dla mnie filozofia nie do przyjęcia. Nie tylko dla mnie

"Nic złego" - wygląda to na próbę relatywizacji - wszystko zależne jest od punktu widzenia, nie ma dobra absolutnego.
Jeżeli byłoby tak z prawem jak piszesz - to mielibyśmy anarchię .

Poza tym to temat na dłuższą dyskusję - prawo pełni również funkcję wywochawczą i kształującą sumienie......



No dobrze ale człowiek nie rodzi sie w pełni ukształtowanym sumieniem. To zbyt proste aby powiedzieć - niech każdy kieruje się sumieniem. Do tego kształowanie sumienia to jest ciągły proces - katolik powinien przynajmniej pochylić się nad stanowiskiem Kościoła, jeżeli czegoś nie rozumie, coś mu się wydaje niewłaściwe to powinien czytać, szukać odpowiedzi przez modlitwę, czytanie wartościowych ksiażek(np. JP2), starać się zrozumieć a nie odrzucić bo tak podpowiada mi sumienie.


Ja rozumiem problem przedstawiony przez Niego - chodzi o to, że niektóre fragmenty nauczania Kościoła są zdogmatyzowane a niektóre nie są. I w przypadku tych które nie są to człowiek kieruje się sumieniem.
Tylko dla mnie autoryutet Kościoła jest na tyle duży, że ja takiego podziału nie robię - jak coś jest dla mnie trudne to uważam, że ja nie dorastam do nauczania - w ten sposób pracuje ciągle nad sobą. Jest rozwój a nie zastój .


Warto byłoby podeprzeć się jakąś rzetelną statystyką w tej materii - liczba rozwodów w Polsce jest znacznie mniejsza niż za Zachodzie Europy chociaż wzrasta. Do tego aby mieć pełny obraz trzeba by zrobić takie badanie wśród prawdziwie wierzących, których w Polsce jest około 30% - tak ksiądz kiedyś powiedział na kazaniu.

Wielkie cele, wielkie ambicje - to bardzo dobrze, ze je macie. Ważne tyko, żeby to nie przesłoniło celu głównego - że wasze bycie razem jest nie tylko zapatrzeniem się w siebie w swoje cele i ambicje ale to jest wspólne patrzenie na Boga, wspólna wędrówka do Boga.

No i trzeba uważać aby nie stać się zakładnikiem tych ambicji i celów.

Ja też miałem wielkie cele i ambicje - i ciągle je mam ale przewartościowałem wszystko. Często zastanawiałem się dlaczego tak się w moim życiu układa, że mi za bardzo ta realizacja celów nie idzie - ale teraz gdy patrzę na to z perspektywy czasu widzę, że Bóg miał wobec mnie inne zamiary - chciał mnie do Siebie przyciągnąć - i przyciągnął i teraz nie chcę niczego innego tylko trwania przy Bogu(chociaż świat kusi ).
Teoretycznie mógłbym te założone na początku cele i ambicje zrealizować tylko to by było nic nie warte gdybym nie poznał Boga.

Teraz realizuje swoje cele i ambicje wspólnie z Bogiem .

Twoje przedstawiane tezy są nie obraź się na poziomie człowieka pierwotnego.

Mam pytanie - czy uznajesz, że człowiek poza sferą cielesną ma jeszcze sferę duchową?

Co to jest miłość ?Nie pytam o miłość sw.Pawła czy o miłość Bożą pytam o miłość oblubieńczą miedzy mężczyzną i kobietą i to młodym meżczyzną i młodą kobietą?Dlaczego zwierzeta nie czują do siebie takiej miłosci i nie uprawiają seksu tylko kopulują .Czyzby tą miłość ludzka nie zawdzięczamy naszym duzym mozgom a co za tym idzie naszej duzej wyobrazni przeciez tylko to nas od zwierzat wyróznia że mamy wiekszą od nich wyobraznie .Podsumowując czy ta miłość nie jest własnie kwestią naszej ludzkiej wyobrazni .Myśle że gdyby zwierzeta miały taka duzą wyobrażnie jak człowiek to też były by zdolne do westchnień miłosnych i fantazji.

Gdyby ograniczyć się tylko do ziemskiego życia - tak to nie miałoby sensu - tylko Ty nie potrafisz wybiec myślą dalej niż ziemskie życie i dlatego wydaje Ci się to absurdalne.