Jestem dorosłym człowiekiem.
Onanizm towarzyszył mi od lat dojrzewania. Czasami też obecnie, w zyciu małżeńskim.
Nigdy ta czynność nie była wyznana na spowiedzi przeze mnie.
Czy to w ogóle jest grzechem?
Czy należy to jakoś wyznać?
Co mam r\zrobić?

Skoro o to pytasz oznacza to, iż czujesz w sobie wewnętrzny konflikt. Zatem osądza Cię własne sumienie. I to jest właśnie odpowiedź na Twoje pytanie czy jest to grzech. Gdy popełniamy grzech, to w pierwszej kolejności osądza nas własne sumienie. A grzechy trzeba wyznawać na spowiedzi.

Własnie o to chodzi, że nie.
Nie uważam tego za grzech.
Gdyby tak było pewnie dość dawno podległo by spowiedzi.
Mimo, że ja nie uważam, iż to grzech, to wiele czyta się na ten temat, że niby onanizm jest grzechem. Co dla mnie jest dziwne. Nie wiem dlaczego niby tak jest, jeśli jest?
Stąd pewnie zrodził się swego rodzaju "konflikt".
A gdy z żoną czy mężem kochamy się bez pełnego stosunku, to też możnaby podciągnąć pod onanizm, bo ona jego, on jej narządów dotyka. Czy to też jest grzechem? Przecież wszyscy prawie to robią.

Polecam przeczytać:
http://www.mateusz.pl/pow/020406.htm

polecam także:
http://www.szansaspotkania.net/


Myślę, że powinno pomóc w ocenie co jest grzechem, a co nie.

pozdrawiam

Tak, onanizm jest grzechem ciężkim jest dokonany świadomie i dobrowolnie. I jego zły wpływ nie jest wyssany z palca. Polecam: http://impotencja.w.interia.pl/ Jak widać nie służy to mężczyznom, ale wręcz przeciwnie.

Osądza Cię sumienie, a sumienie to głos Boga w naszym sercu. Nie chcesz tego uznawać za grzech, nie rozumiesz czemu jest to grzechem, ale sumienie Ci mówi, że tak jest i stąd właśnie konflikt, pomiędzy Twoją wolą a głosem sumienia.

A co na ten temat sądzi Twoja żona?

mądre słowa. warto o nich pamiętać.
pozdrawiam