Hmm, no wiadomo, jak to z dzieciakami. Nawet jeśli są w miarę spokojne, to i tak myślami często błądzą po suficie, żarówkach, szkole, zabawie itp. Więc ściągnięcie ich do rzeczywistości ołtarza - przede wszystkim przed przemienieniem - uważam za słuszny zabieg. Zwrócenie uwagi, że to TERAZ - żeby ładnie uklękły w ciszy, złożyły ręce, skupiły uwagę na ołtarzu... Swoją drogą, dorosłym też nie zaszkodzi
Panie a.R.E.k!
Co do zamieszania - pełna zgoda.
Co do drugiego punktu: To rodzice odpowiadają za dzieci, i to rodzice decydują co w danej chwili jest dla dziecka najlepsze. I to rodzice zmuszają dzieci do przyjęcia niesmacznego często lekarstwa. Co więcej, to co pan pisze prowadzi do uniemożliwienia rodzicom udziału we Mszy Świętej (względnie - wspólnego udziału we Mszy Świętej) - bo jak mogą pójść do Kościoła, skoro muszą zająć się dziećmi. Widać, że własnych dzieci Pan nie ma...

Jesli chodzi o watpliwosc, czy "kazanie" rodzicow nie jest w sprzecznosci z nakazem, ze kazania glosza tylko ksieza, to moze nalezy sie zastanowic, czy lepiej jest, ze dzieci slysza cos, co rozumieja, czy lepiej ze sa na "kazaniu oficjalnym" i nc z tego nie maja, poza przekonaniem, ze w kosciele mowi sie same niezrozumiale rzeczy.
A "kazanie" rodzicow nie jest przeciez "z ambony", tylko jest katecheza dla dzieci.


Tu troche zlosliwie: naprawde zawsze traci?:?

Pisze o tym dlatego, ze tu gdzie mieszkam funkcjonuje ta forma juz od 10 lat. Poniewaz jednak czesc dla dzieci przygotowuje grupa osob, wiec "traca" one 3-4 kazania w roku. Na Msze sw. z czescia dla dzieci (sa one raz na 3-4 tygodnie), przychodzi wiecej dzieci (i rodzicow). Oczywiscie realia w Niemczech i w Polsce sa inne, ale chyba warto, zeby dzieci nie chodzily do kosciola "bo trzeba", tylko choc troche byly zainteresowane i widzialy, ze ma to jakis sens dla nich. Inaczej moze skonczyc sie to walka z rodzicami co tydzien, czy naprawde trzeba te godzine "odsiedziec" i rodzice tez z tego nic nie beda mieli.

Nie mam, bo mam 14 lat. Jednak dzieci można zostawić pod opieką ich dziadków, jeśli nie ma innej możliwości to można je zabierać. Jednak one często przeszkadzają na mszy. Wiem, jak nasz probosz patrzy, kiedy dzieci nie uważają, tylko robią coś innego. Myślę, że do mszy św. trzeba dorosnąć, inaczej nie ma ona znaczenie dla człowieka.

Ah, ma znaczenie i to bardzo duże.
Zauważ, że nawet zwierzęta od małego się wychowuje, bo potem jest za późno.
Gdyby mnie rodzice po raz pierwszy przyprowadzili do kościoła w wieku założmy lat 14-15 to chyba bym się czuł dziwnie jeżeli nie obco. Nie zapominajmy, że właśnie ten wiek jest okresem dorastania, tzw. buntu...
Łatwo by było wówczas "przekonać" rodziców wypowiedzią w stylu: "Jeśli wcześniej mnie nie zabieraliście to po co teraz mam chodzić"
więc... odpowiednie przygotowanie dziecka od niemowlęcia do uczestniczenia w życiu sakramentalnym, nawet gdy jest ono tego nieświadome pozostawia w samym dziecku, chociażby to minimum - dobre przeświadczenie że jest to sprawa istotna.

I zgadzam się, że do Mszy św. trzeba dorosnąć, ale tutaj wiek jest nieistotny, bowiem są ludzie młodzi którzy bardziej rozumieją mszę św. od dorosłych.

Tak, masz dużo racji.
Jednak dzieci powinny być w sposób przystępny dla siebie uczone religii. Dobrym programem do tego jest np. "Ziarno"

Hmm. Czy aby na pewno nic nie rozumie? Musze kiedyś sprawdzić...


A nie uważasz, że Msza święta to jednak coś innego niż katecheza?


Celnie...


Kluczem tutaj jest postawa wiernych i księdza. Wyobraź sobie, ze bywałem z dziećmi na mszy trydenckiej, na której dzieci nie miały prawarozumieć jakiegokolwiek słowa (poza kazaniem), a dzieci były spokojniejsze niż gdziekolwiek indziej. Natomiast na Mszy na której "bezpańskie" dzieci dreptają po całym kościele - dziecko nie może zrozumieć - ono musi grzecznie siedzieć, a inne dziecko (dzieci?) mogą szaleć...


(1) A co sobie takie "podrzucane" dziecko pomyśli??
(2) Jeśli rodzice się interesują tym co dzieci robią, to nie ma w tym przesady. Dziecko doskonale obserwuje rodziców, jeśli rodzic uważa na Mszy - to dziecko nie rozumie, a też uważa
(3) Oczywiście patrzy na rodziców?
(4) Trochę prawdy w tym jest. Ale każda Msza Święta w której uczestniczysz - nawet jako niemowlę ma znaczenie...

Oglądałeś ostatnio Ziarno?? Ja raz i nigdy więcej...

A ja nieraz, ale tylko jednym okiem i jednym uchem (przy okazji, jak dzieci oglądają), ale nie dostrzegłem żadnych szkodliwych treści. Wręcz przeciwnie, nawet mi się podoba
Możesz wymienić jakieś konkretne zarzuty?

Tyle, ze jest to Liturgia Slowa, ktora powinna byc (jak przypuszczam) zrozumiala, zeby miala sens. Jezeli slowo "kazanie" jest przypisane do ksiedza, to uzywam slowa katecheza.
Twoje przekonanie, ze dziecko robi to co rodzice, wynika jak przypuszczam z twojego doswiadczenia. Moje doswiadczenie jst niestety inne i moje dzieci nie potrafily w pewnym wieku siedziec godzine spokojnie, dlatego, ze ja siedze
A w ogole dyskutujemy o szczegolach, a problem lezy w tym jak dzieciom przyblizyc Msze sw. i sprawic, zeby nie chodzily do kosciola "bo musza", bo w wieku dojrzewania powiedza ze nic nie musza, bo nie.

Kilka odcinków oglądałem. Tam jest mowa o Piśmie św., Jezusie itd.

Cóż, moja najstarsza to 4 latka, być może wiele przede mną...

Słowo Boże czasami (niektóre fragmenty) jest poza możliwością pojmowania dzieci do pewnego wieku.

co do ziarna - (sorry za of topic;-) ) - nie podoba mi się, że Biskup Kościoła robi teatrzyk...