mam pytanie: z czego muszę, a z czego nie muszę spowiadać się jeśli chodzi o tematy związane ze sprawami damsko-męskimi, czyli, czy muszę spowiadać się z tego, że pocałowałem kogoś w policzek. Czy muszę mówić, o tym, czy polaskotałem ją po ręku tak jak to robią zakochani w sobie ludzi( mam nadzieje, że wyraziłęm się jasno), albo czy ją przytulilem i jak to się ma w odniesieniu do bliższej i dalszej rodziny, do własnej dziewczyny i tylko do kolezanki itd.? Czyli po prostu gdzie jest ta magiczna granica grzechu. Wiem, że pytanie może wydać się głupie, ale nie wiem, czy trzeba to powiedzieć, czy nie ma o co księdzu głowy zawracać

Nie, nie, nie Możesz nawet Ją w usta pocałować (taak, nawet z języczkiem!)

Uznaje się (spowiednicy uznają), iż chodzi o intencję. Jeśli robisz to po to, żeby okazać jej uczucie, to jest dobre. Jeśli dla swojego podniecenia (a mniemam, że tak nie jest) - to jest grzech. Może też być grzechem, jeżeli wasze wzajemne czułości przybiorą formę na tyle intensywną, że zaczniesz się już właśnie "rozbudzać". Tych pięknych spraw nie da się ująć w kazusy. Jak mawia mój kolega trzeba się posłużyć "własną świadomością, i wyczuciem liturgicznym" W razie problemów zapytaj spowiednika.

(Uprzedzam, spowiednicy starsi - wychowani przed soborem, zwłaszcza na wsiach mogą mieć dziwne (ostre) poglądy, niekoniecznie związane z rzeczywistością). Polecam gadkę z księdzem związanym z młodzieżą, ja szczególnie cenię sobie Dominikanów, Jezuitów.

Pozdr, v.

Po pierwsze dzięki za odp na pierwsze pytanie, a po drugie sory, że przynudzam, ale czy to odnosi się do wszystkich osób płci przeciwnej, czy tylko do tej jednej? Czy można ująć to tak samo jeśli chodzi o np. siostrę, kuzynkę i własną dziewczynę? Z góry dzięki za drugą odpowiedź

Odnosi się to do wszystkich osób płci przeciwnej.

(Choć w praktyce używa się tego w odniesieniu do dziewczyny / koleżanki, bo przecież o kwestię różnych namiętności nam chodzi, i tego na jaką ich ilość możemy sobie pozwolić )

vesper napisal;
Uznaje się (spowiednicy uznają), iż chodzi o intencję. Jeśli robisz to po to, żeby okazać jej uczucie, to jest dobre.
Z całym szacunkiem mam wrazenie ,z e vesper sie myli.Przeciez tak samo mozna usprawiedliwiac seks przedmalzenski skoro to tylko ,,okazanie uczucia"
Postepowosc dominikanow jest znana.........[/quote]

Był gdzieś taki artykuł w necie o pocałunkach, linki do niego są na tym forum. M. in. tam znajdziesz taką informację, podobnie jak w wielu innych - uważam to za najrozsądniejsze podejście do sprawy. Zresztą wystarczy wpisać do google'a , bez problemu znajdziesz teksty poruszające te kwestie. Owszem można też wyrazić kazuistyczny pogląd, że wszystko co prowadzi do jakiegokolwiek podniecenia jest grzechem - wtedy najlepiej w ogóle się na siebie nie patrzeć.... A już broń Boże - nie dotykać... W końcu może jakaś grzeszna myśl się pojawić. Tylko tu Cię, Awa zaskoczę - Kościół nie uznaje pocałunku za grzech. Tak jak pisałem, każdy ma inną granicę. A twoje pisanie o seksie przedmałżeńskim jest akurat absurdalne - jest jasno napisane i poparte Pismem, że jest to grzech ciężki, i nie ma co dyskutować.

A co do tego - Awa, no cóż, jeśli masz taki pogląd, to się nie całuj... Ja w każdym razie nie wyobrażam sobie swojego związku, gdzie mielibyśmy powstrzymywać się od pocałunków (w imię czego?)... Bez przesady....

No, nie! To raczej jest grzech!



A ja Chrystusowców Poznańskich! Fajnie jeden spowiada! Kiedy mnie spowiadał (a trwało to nie przesadzam 10 minut, bo nikogo w Katedrze nie było), spowiedź zamieniła się w zwyczajną rozmowę. Pogadaliśmy o Floydach i Queen :D "stary, ja się na tym wychowałem. To piękna muzyka, żaden grzech" W ogóle podchodził bardzo normalnie, co do mojego zawinienia względem Boga. Z uśmiechem ludzkim pytał np: "słuchaj, stary, a często ci się to zdarza? (...) No, widzisz! Tak to z nami jest" Bardziej były to porady, aniżeli pouczenia!

Myślę, że w takim przypadku pomógłby i w takich sprawach damsko-męskich