Znacznie starszy Willis w czwartej części utrzymuje wcześniejszy styl. Mimo to, widzowie zobaczą wiele efektów specjalnych (efekty CGI zdają się być w dzisiejszych czasach aż zbyt często wykorzystywane). Szklana pułapka nie przypomina jednak dania odgrzewanego w mikrofalówce, a realizm tworzy bardzo miłą atmosferę. Film trzyma w napięciu od początku do samego końca. Wciąż nie wiadomo, czy John McClane przeżyje... i bez względu na to, jak bardzo zwariowana zdaje się być sytuacja, bohater przyznający, że znajduje się w tym miejscu tylko dlatego, że obecnie nie ma innej osoby, która mogłaby się podjąć tego zadania, wciąż podkreśla wspaniały charakter.

Całość akcji oparta jakby na jednym z artykułów dotyczących kwestii bezpieczeństwa związanego z bankowością, ochroną społeczeństwa i elektrycznością. Wszystko to sterowane przez komputery zdaje się nie zabezpieczać nas w pełni przed potencjalnymi atakami. Należy również zastanowić się nad tym, czy komputery w dzisiejszych czasach nie mogą stać się niebezpieczne dla nas samych, gdy znajdą się w rękach naprawdę złych i nieprzeciętnie inteligentnych ludzi? Pomimo tego, że w filmie cały problem zdaje się być błahy, może zostać wykorzystany przez rzesze ludzi wierzących w spiskowe teorie dziejów.

Szklana pułapka oferuje nam wiele nieprzyzwoitych określeń w stosunku do Boga. Pomimo tego, że właściwie brakuje słów na literę “k”, wciąż całość zdaje się dość wulgarna. Z pewnością mamy do czynienia z filmem dla męskiej części widowni. Na pocieszenie zaprezentowana jest naprawdę trafna myśl dotycząca tego, jak ważna jest rodzina.

Całość recenzji (+ oficjalny zwiastun) można znaleźć tutaj

naprawdę dobre kino. jak na czwartą część, więc już w sumie odgrzewanego kotleta, trzyma poziom. oczywiście z myśliwcem trochę (sic) przegięli, ale myślę, że wybaczę to twórcom

co do wulgaryzmów - one już w sumie wrosły w kino akcji i nikogo (a przynajmniej mnie) nie dziwią.