Jak mogli mieć doświadczenie z grzechem przed jego popełnieniem? Mieli pełną wiedzę o tym, że nie mogą grzechu popełnić, bo to sprzeciwia się Bogu. Skoro wybrali coś sprzeciwiającego się Bogu, to odrzucili tym samym Boga. O tym wiedzę mieli. Postąpili jednak wbrew niej, bo chcieli być jak Bóg, a do tego powołani nie byli.
Bóg stwarzając człowieka nie chciał, żeby człowiek wybierał zło - mówić przeciwnie albo posuwasz się do manipulacji, albo nie potrafisz zrozumieć czym jest wolna wola. I w jednym i w drugim przypadku nie potrafię Ci pomóc więcej, niż to już uczyniłem, o ile nie będzie z Twojej strony chęci zrozumienia.


Człowiek nie znudził się Bogu. Bóg znudził się człowiekowi. Twoja wypowiedź to potwierdza.

[/quote]
Jeśli Ci się życie nie podoba, to co widzisz nielogicznego w tym, że Bóg umożliwia Ci wybranie wiecznej śmierci? Bóg umożliwia Ci też wybranie wiecznego życia - dlaczego ciągle "zapominasz" o TEJ możliwości??? Zadałeś sobie kiedykolwiek takie pytanie? Można tak się nad sobą użalać i trwać wiecznie w przekonaniu o bezsensie swojej egzystencji (i to już samo przez się dowodzi wpływu działania szatana, bo to jest ewidentnie złe), a można też zaufać i wyrwać się z tego beznadziejnego stanu i zacząć życie od nowa, budując je na Bogu, zamiast na egzystencjalnej pustce, i patrzeć jak wszystko, co Bóg zapowiedział zaczyna się sprawdzać także w Twoim życiu. Stąd można od pierwszego, niepewnego jeszcze aktu wiary dojść do całkowitego przekonania. Nic nie ryzykujesz, poza tym jednym krokiem. Ale to wymaga "poświęcenia" swojej pychy - potrafisz się na to zdecydować?

Takie są i moje osobiste doświadczenia, choć nie spowodowane typowym ateizmem, lecz innymi poważnymi błędami, które w życiu kiedyś popełniłem. Droga powrotu jest jednak dla wszystkich taka sama. Z mojej strony koniec w tym temacie.

nie wiem jak rozumiec to 'niezależnie od tego co pisze
zencognito' skoro było to poprawne logicznie krytyczne ustosunkowanie się do Twojego postu i zawartego w nim opisu rozumowania?
moim zdaniem Twoje rozumowanie nie jest poprawne,ale jak pisałem-nikomu,ani Tobie ani wszechświatowi nic się od tego nie stanie.
w sumie aż boję się Tobie odpowiadac,bo jeszcze znów posty polecą,ale mam nadzieję,że Moderatorzy widzą,że wróciliśmy do merytoryki.

niestety tej opcji do wyboru nie ma.albo wieczne życie,albo wieczne cierpienie-nazwanie tego 'śmiercią' to ...powiedzmy eufemizm.

Biorac pod uwage, ze w innych postach tak gloryfikowales nauke, logike i podejscie racjonalne - mozesz mi wytlumaczyc skad Twoja wiedza na temat tego jakie prawa obejmuja(badz nie obejmuja) byty niematerialne?

Faktycznie źle się wyraziłem .Oczywiście Bóg jest niematerialny ,więc nie muszą go obejmować prawa nauki.

Wszechświat nie ma przyczyny co ty pleciesz tommy? Wszystko co jest w czasie ma przyczyne. Samo zaistnienie czasu świadczy o tym że czas musiał powstać a więc musiał mieć przyczyne. Przyczyną zaistnienia czasu jest Bóg który przed stworzeniem świata poprostu istniał jako bezprzyczynowa ponadczasowa absolutna energia która była przyczyną powstania czasoprzestrzeni.



Bóg jest jak najbardziej materialny. Posiadam jego ciało przecież więc twierdzenie że Boga nie obejmuja prawa nauki jest troche nie na miejscu bo to Bóg jest tymi prawami nauki.

Jeszcze coś, co przeoczyłem a co jest jednak ważne...



Najpierw jednak to:
Przenoszenie drogą płciową chorób jest spowodowane ludzkimi grzechami. Gdyby ich człowiek nie popełniał, to nie miałyby szans na rozprzestrzenianie się. To więc człowiek jest przyczyną okrucieństwa o którym wspominasz.

I ważniejsze:
Oskarżasz Boga o to, że Cię stworzył nieszczęśliwym. Tylko pomyśl sam, na ile On przyczynił się do tego, jaki teraz jesteś, a na ile Ty sam, odwracając się od Niego?
Bez wolnej woli nie ma sensownego istnienia osobowego. Nie mógł Bóg więc, jeśli chciał pozostać logiczny i nie tworzyć absurdów, uczynić aniołów i ludzi inaczej, jak tylko obdarzając ich wolną wolą. Konsekwencją tego jest oczywiście możliwość, że część z nich się od swojego Twórcy odwróci. Nie było to jednak celem i intencją Boga. Celem Boga jest ofiarować Miłość swojemu stworzeniu. Jeśli nawet część tego stworzenia zbuntuje się i nie będzie chciała odpowiedzieć na tę Miłość, to jest przecież jeszcze druga część, która odpowie i która będzie mogła się Nim cieszyć i być z Nim szczęśliwa. Te zaś stworzenia, które zbuntują się i będą wolały żyć bez Niego obiektywnie rzecz biorąc nie mogą uważać SWOJEGO wyboru za okrucieństwo Boga, lecz jedynie za własne okrucieństwo, popełnione względem siebie.

Bóg jest Życiem, zaś to co się Mu sprzeciwia jest śmiercią. To nie jest eufemizm. Sądzę, że Masz na myśli 'nieistnienie'...
Musiałby więc Bóg zniszczyć istnienie człowieka, a to byłoby ewidentne okazanie braku miłości i dopiero miałbyś argument... Miłość to po pierwsze powiedzenie:"chcę, żebyś istniał" ("stań się"). Bóg nie uczyni czegoś co jest okazaniem braku miłości i nie powie człowiekowi: "chcę, żebyś nie istniał".
Zło może uczynić szatan i człowiek. Jeśli człowiek sam siebie (tak jak szatan i na jego wzór) doprowadza do stanu cierpienia, to jest jego wybór, nie Boga.
Reszta w poscie powyżej.

Nie wiem też czy, w przypadku kogoś, kto nie chce znać Boga, sensowne jest mówić o cierpieniu, jeśli ten ktoś za "cierpienie" uznaje właśnie konieczność przebywania z Bogiem...
WaszJudaszu - możesz mi ten paradoks wytłumaczyć?

nie wiem skąd przyszło Ci do głowy,że



jest,bo dla człowieka niewierzącego śmierć czy to czlowieka czy zwierzęcia ma sens konkretny i tożsamy,zas wg nauczania KK człowiekowi taka-tj taka jak zwierzęcia-śmierć jest niedostępna.
Dla mnie okazaniem braku miłości jest skazanie na wieczne potępienie za nieposłuszeństwo i jest to o wiele mocniejszy argument niż ewentualne wymazanie istnienia.
nazywanie potępienia 'śmiercią' z racji opozycji tego stanu do stanu przebywania z Bogiem,który jest Życiem to eufemizm,ostatecznie-metafora.
Tak nazywa się wykorzystanie w innym kontekście słowa mającego swoje konkretne znaczenie.

poza tym jakoś żyję bez Twojego Boga i jestem szczęśliwy,potrafię dzielić się tym szczęściem i pomagać.zgodzę się,że człowiek doprowadza się do cierpienia sam-no,chyba,że uczynią to dla niego inni ludzie lub przypadek.

oj,a żeby nie było offtopu-czy nie jest tak,że wszelkie początki są tylko wytworem naszej percepcji?

Napisalem "przyczyny miec nie musi" a nie "przyczyny nie ma". Swoja droga pasjonujaca zagadka jest dla mnie jak w jednym zdaniu mowicie 'dowodow nie ma - trzeba w to uwierzyc' a w drugim precyzyjnie okreslacie wszystkie atrybuty Boskie... Masz laboratoryjna probke tej bezprzyczynowej ponadczasowej absolutnej energii?

Swoja droga cala ta wymiana argumentow na temat tego, ze Bog rzekomo stworzyl swiat jest bez sensu. Wyglada to mw. tak:
"No wiec jak powstal wszechswiata?"
"Nie wiem. Moge zasugerowac pare hipotez ale zadnej wiedzy nie posiadam."
"Ha! Bog to stworzyl!"
Dokladnie ta sama struktura argumentu jak:
"No wiec co to jest za swiatelko tam na niebie?"
"Nie wiem. Moglbym zasugerowac pare hipotez - ale pewny byc nie moge."
"Ha! To UFO - a widzisz! Mialem racje, ze istnieja!"
Sugerowanie, ze Bog stworzyl wszechswiat bo brakuje nam wiedzy na ten temat jest takim samym nonsensem jak sugerowanie, ze swiatelko na niebie to UFO - tylko dlatego, ze nie masz porzadnego teleskopu.

Jeśli nie, to nie wiem, dlaczego nazwałeś siebie Judaszem, ale jeśli chciałbyś przebywać z Bogiem, to super



Jednak eufemizmem to nie jest. Tylko dwuznacznością słowa.


Wyjaśniałem już, że człowiek sam się skazuje. Jeśli może mieć do kogoś pretensję, to tylko do siebie.


Jeśli mówimy o potępieniu, to mówimy też o Bogu. Jeśli mówimy o Bogu, to śmiercią nazywamy istnienie bez Boga. Coś pomyliłem?
Oprócz tego do zniszczenia istnienia też się odnosiłem - i wykazywałem, że to jest brak miłości.


O... to znaczy, że jednak nie chcesz przebywać z Bogiem Czyli miałem jednak rację zakładając, że jest to dla Ciebie przykre?

Otóż na początku odniose sie do tego pierwszego tłustego druku z Twojej wypowiedzi:Powiedz mi skąd ty masz takie madyczne przeswiadczenie?Że choroby przenoszone drogą płciową są wywołane ludzkimi grzechami ,czy mógłbyś mi podać przykład grzechu ,który jest żródłem powstawania chorób?Ja mówiąc o drodze płciowej na pierwszym miejscu miałem na uwadze droge przekazywania życia i przyrównałem wartość życia do wartosci plugastwa jakimi są wirusy i bakterie ,wskazując ,że wartość życia jak i wartość plugastwa jest taka sama bo podróżują tymi samymi scieszkami i nie ma miedzy nimi żadnej różnicy ,wskazuje równiez ,że życie wirusa i bakteri ma takie samo znaczenie co zycie człowieka , poddaje w wątpliwość ,aby nasze zycie było czymś szczególnym dla Boga który również STWORZYŁ WIRUSY BAKTERIE I CHOROBY.Wnioskuje w ten sposób ,ze wątpliwe jest aby te rzeczy ktokolwiek rozumny stworzył ,że watpliwe jest aby ktokolwiek kierował się rozumem przy stwarzaniu zycia ,bo nie umiescił by zycia nadrzędnego(jakie wydaje się być życie człowieka) wraz z życiem plugastwa .Stosunek męża
z żoną nie jest grzechem a mimo tego choroby swobodnie się przenoszą ,więc przestań z tym grzechem który to jest niby żródłem chorób ,tutaj mała uwaga -na temat chorób czytaj raczej pisma naukowe ,medyczne ,a nie Biblię!Zakładając ,ze Bóg istnieje oskarżam Boga za to ,że obciążył mnie wątpliwą winą pierwszych ludzi ,nikt przy zdrowych zmysłach nie umiescił by dzieci i całe pokolenie w wiezieniu za winę ich rodziców .Jaki ja miałem wpływ na życie i postepowanie Adama i Ewy?Nie miałem na to zadnego wpływu ,że oni nie posłuchali Boga ! Nie miałem żadnego wpływu na to ,że sie urodziłem ,ja nie wybrałem sobie genów i predyspozycji wiec niech nikt nie ma do mnie pretensji oto ,ze uwazam to za niesprawiedliwe i pozbawione sensu .Nie miałem zadnego wplywu na to ,że urodziłem sie w takim a nie innym srodowisku ,ze urodziłem sie teraz a nie wczesniej czy póżniej ,BO TO WŁAŚNIE TO UKSZTAŁTOWAŁO MNIE CZY GOGOŚ INEGO .I TO WŁASNIE TA ZEWNETRZNA,BOŻA INGERECJA SPRAWIŁA ,ZE JESTEM TAKI A NIE INNY I NIECH TEN KTOŚMA TERAZ PRETENSJE DO SIEBIE ,ZE GRZESZE CZY NIE GRZESZE,JA NIE WYMYSLIŁEM ZŁA I GO NIE STWORZYŁEM WIEC NIE MUSZE Z TYM ZŁEM WALCZYĆ!No chyba ,że założymy iz Boga nie ma i wtedy oskarżanie Boga o nieszczęscia tego swiata przestają mieć sens .Ja własnie ucze sie mysleć w ten sposób ,ze Boga nie ma i za wszystkie nieszczescia tego swiata odpowiedzialni są sami ludzie .

Są choroby, które przenoszą się poprzez grzech współżycia z inną osobą, niż własna żona. Jeśli zakładamy istnienie mechanizmu ewolucji (a ponieważ brak takiego założenia wprost implikuje istnienie Boga, więc nie spodziewam się, że temu zaprzeczysz), to bakterie chorobotwórcze konstruują się same. Jeśli jakaś bakteria, początkowo niechorobotwórcza, ale posiadająca taką potencję, nie miałaby szans wydostania się ze związku dwojga ludzi, to miałaby też znacząco mniejsze szanse na ewoluowanie do formy chorobotwórczej. Gdy umrą ci dwoje, to bakteria kończy swoją podróż po tym świecie. Jeśli natomiast jedno z tych dwojga zdradzało drugie, i tak dalej, to bakteria ma szansę krążyć w populacji przez cały okres jej istnienia, począwszy od pierwszego grzechu. Jeśli więc uważasz przenoszenie życia za plugastwo z powodu chorób przenoszonych droga płciową, to bądź też łaskaw obwiniać za to ludzi, nie Boga.

Zakładając ,ze Bóg istnieje oskarżam Boga za to ,że obciążył mnie wątpliwą winą pierwszych ludzi ,nikt przy zdrowych zmysłach nie umiescił by dzieci i całe pokolenie w wiezieniu za winę ich rodziców .[/quote]
Czy zastanowiłeś się kiedyś co Ty byś zrobił będąc w Raju na miejscu Adam? Pokaż, że potrafisz obejść się bez grzechu, to wtedy porozmawiamy. Ja potrafię przyznać przed samym sobą, że uczyniłbym to samo co Adam. Niestety mam na to zbyt liczne dowody... Taka jest smutna prawda o nas. Wygnanie jest dla nas szansą na to, żeby nie popełniać grzechu tak wielkiego jak Adam i Ewa, bo nie mamy teraz tej samej światłości umysłu i doskonałego rozeznania w dobru i złu, jakie cechowały pierwszych ludzi. Ponosimy więc grzesząc mniejszą winę, niż pierwsi rodzice, a czasami nie ponosimy nawet żadnej. Dla kogoś takiego jak człowiek, jest to najogólniej rzecz biorąc sytuacja korzystniejsza, niż przebywanie w raju i powtórzenie błędu Adama.