szkoda że mało jest takiej miłośći człowieka do człowieka, choć sie zdaża miłość wieksza człowieka do zwierzątka ( tyke osób kocha zwierzęta )

pozdrawiam i miłujmy sie wzajemnie niezważając jaki kto jest

o tak

Efez. 2:8-10
8. Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;
9. Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
10. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.
(BW)


To oczywiście jeden z wielu, które mnie poruszyły...

A moim ulubionym jest:
O Panie, jam Twym sługą
z Ps 115,6

Wprowadził mnie do domu wina, i sztandarem jego nade mną jest miłość.
Pnp 2:4


Mój miły jest mój, a ja jestem jego, on stada swe pasie wśród lilii.
Pnp 2:16[/list]

2 List do Koryntian 6 rozdział

13 Odpłacając się nam w ten sam sposób, otwórzcie się i wy: jak do swoich dzieci mówię.
14 Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo*. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? 15 Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym? 16 Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami? Bo my jesteśmy świątynią Boga żywego - według tego, co mówi Bóg:*
Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich,
i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
17 Przeto wyjdźcie spośród nich
i odłączcie się od nich, mówi Pan,
i nie tykajcie tego, co nieczyste,
a Ja was przyjmę
18 i będę wam Ojcem,
a wy będziecie moimi synami i córkami -
mówi Pan wszechmogący.

Bardzo rozległe jest to opisane i mi się podoba, gdyz niektóre spotrzeżenia moje również z tego mają zawarte ( szkoda że ja wszysto co powiem, później znajduje odzwierciedlenie)

Oz 6:1-3
Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże.
Po dwu dniach przywróci nam życie, a dnia trzeciego nas dźwignie i żyć będziemy w Jego obecności.
Dołóżmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię.

Witam!
......Ja proponuje taki cytat:....
.......2Tm2,3......
....Soldier of Christ!!!!!!!!!!!.......
.....Pozdro!........

Flp 4, 4-7

(...)wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. (...)

Zawsze jak rozważam ten fragment, najczęściej przed egzaminami to ciągle sie ucze jak to interpretować, prosić i odrazu zawierzyć i dziękować, nawet gdyby coś jednak się nieudało.

Nie wiem, jak to się stało, że dopiero dzisiaj dotarłem do tego tematu , ale jesli mam dać swój ulubiony tekst, to oczywiście ten, który przed przeszło 20 laty postawił mnie w pewnym momencie na nogi i jest stałym punktem odniesienia we wszystkich chwilach trudnych:

"Bo góry moga ustąpić
i pagórki się zachwiać,
ale miłość moja nie odstąpi od ciebie
i nie zachwieje się moje przymierze pokoju,
mówi Pan, który ma litość nad tobą."
/Iz 54,10/

Moim ulubionym jest : Jer 20, 7-9

Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść;
ujarzmiłeś mnie i przemogłeś.
Stałem się codziennym pośmiewiskiem,
wszyscy mi urągają.
Albowiem ilekroć mam zabierać głos,
muszę obwieszczać:
«Gwałt i ruina!»
Tak, słowo Pańskie stało się dla mnie
codzienną zniewagą i pośmiewiskiem.
I powiedziałem sobie: Nie będę Go już wspominał
ani mówił w Jego imię!
Ale wtedy zaczął trawić moje serce jakby ogień,
nurtujący w moim ciele.
Czyniłem wysiłki, by go stłumić,
lecz nie potrafiłem.


Kiedyś mnie ustrzelił i w zasadzie do dzisiaj mi to zostało

"Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat." J16,33b
To jeden z fragmentów, do których wracam nieustannie.

Mam wiele "ulubionych" cytatów z Biblii.... Dziś dedykuję wszystkim Koheleta

Pomnij jednak na Stwórcę swego w dniach swej młodości, zanim jeszcze nadejdą dni niedoli i przyjdą lata, o których powiesz: Nie mam w nich upodobania;
zanim zaćmi się słońce i światło, i księżyc, i gwiazdy, i chmury powrócą po deszczu;
w czasie, gdy trząść się będą stróże domu, i uginać się będą silni mężowie, i będą ustawały kobiety mielące, bo ich ubędzie, i zaćmią się patrzące w oknach;
i zamkną się drzwi na ulicę, podczas gdy łoskot młyna przycichnie i podniesie się do głosu ptaka, i wszystkie śpiewy przymilkną;
odczuwać się nawet będzie lęk przed wyżyną i strach na drodze; i drzewo migdałowe zakwitnie, i ociężałą stanie się szarańcza, i pękać będą kapary; bo zdążać będzie człowiek do swego wiecznego domu i kręcić się już będą po ulicy płaczki;
zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie;
i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał.
Marność nad marnościami - powiada Kohelet - wszystko marność.

Koh 12, 1-8

ja z Koheleta 'lubie' tez ten tekst:

...mówienie jest wysiłkiem:
nie zdoła człowiek wyrazić [wszystkiego] słowami...
nie nasyci się oko patrzeniem
ani ucho napełni słuchaniem....
...widziałem wszelkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem...
a oto: wszystko to marność i pogoń za wiatrem...
...marnośc i udręczenie ducha...

a czytasz może Pieśń nad Pieśniemi ?
jeden z najpiekniejszych fragmentów:

... Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu,
jak pieczęć na twoim ramieniu,
bo jak śmierć potężna jest miłość,
a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol,
żar jej to żar ognia,
płomień Pański.
Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości,
nie zatopią jej rzeki.
Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu,
pogardzą nim tylko.... (8,6-7)

pozdrawiam