Nie, nic tu nie ma...tylko konkluzja Twoja. Ale nadal nie wiem skąd się wzięła. Zatem trudno, z porozumienia na tym gruncie póki co nici

Ale czemu zdechła?

Szukajcie a znajdziecie

Nie zdechła:P.
Uczucia to nie wiedza, po 1.
Jeśli jednak to Ci nie odpowiada, to z samego założenia Wszechwiedzący Bóg wie, jak to jest, mimo, że nie był w takiej sytuacji. Ok;)?

Założenie o wszechwiedzy Boga jest pozbawione jakiejkolwiek logiki, wynika z idealizacji wyobrażenia Boga, bo ma być doskonały itp.
Wszechwiedza Boga z ludzkiego punktu widzenia jest bez sensu i nie do obrony, można jedynie tylko w to wierzyć. Wszak logika boska może się rządzić innymi prawami.

Rita serio pas, przerasta mnie Twój tok rozumowania
?to nie ironia/sarkazm/

Dlaczego zdechła, proszę bardzo o odpowiedź, jeśli można

Specjalnie dla ciebie zmieniłam wszechwiedzę na wszechmoc, a ty ciągle to samo


Zdechła, bo w podejściu BioZa można przestawić wszechwiedzę na wszechmoc i jego twierdzenie zdycha, bo Bóg nijak nie może odczuć strachu przed unicestwieniem (no chyba że tak dla jaj ), Ale jednak to nie to samo

To, że Bóg nie odczuwa cierpienia fizycznego, czy strachu- wcale nie znaczy, że nic o tym nie wie; nikt mi nigdy nie wydłubał oka, ale starcza mi wiedzy i wyobraźni by współczuć takiego doświadczenia (i to całkiem nie dla jaj ). Nie wiem właściwie jak jest z empatią u Boga, ale takie coś (np.): „ ...jeśli nie posłuchacie mnie, w ukryciu płakał będę...” wskazywałoby, że wie co to żal.

Tak, ja to samo

Nawet jak przestawisz wszechwiedze na wszechmoc to twierdzenie nie zdycha - jedno stwierdza, że Bóg wszystko wie a drugie, że wszystko może. Zatem wie co to strach przed unicestwieniem/może odczuć strach przed unicestwieniem

No wiesz linia, współczucie to jedno, a wyobrażenie sobie to drugie. Ja na przykład nie mam takiej wyobraźni, żeby wyobrazić sobie wydłubanie oka. Podejrzewam, że Bóg ma w tym względzie większe możliwości. Niemniej nie zmienia to faktu, że odczuwać strachu przed unicestwieniem po prostu nie może (czyt. nie jest wszechmocny). Oczywiście może się unicestwić, ale to by była jego wolna wola.

No, cóż, stworzył człowieka, i przez to cierpi. Ale nie musiał przecież. Miał wolną wolę. A człowiek w tej materii wolnej woli nie ma. Nie można powiedzieć: "dobra Boże, tak ziemskie życie było fajne, a teraz chodź i mnie weź gdzieś indziej, bo już mi się tu nie podoba" I bynajmniej nie chodzi mi o wybieranie się na tamten świat drogą tradycyjną Nie przeczę, że Bóg ma empatię, chociaż.... ech.... Ale nie jest wszechmocny, bo nie odczuwa strachu przed unicestwieniem. I odczuć go nie może (chodzi mi o prawdziwy strach).


Rozbrajasz mnie....

Może odczuć, wynika to z samego założenia wszechmocy.
Choćby poprzez współodczuwanie z każdym człowiekiem, nawet bojącym się unicestwienia i w Niego niewierzącym.
Miłość to też empatia:>.
A może też sam się postawić w takiej sytuacji, przykład już podawałem.

Rozumiem, że przed tym zdaniem w domyśle jest "Moim zdaniem/uważam, że..."

To miłe Ale co znaczy?

No, jak przed każdym które w zasadzie ktokolwiek napisze, np. moim zdaniem Bóg jest wszechmocny i dlatego myślę, że moim zdanie... Chyba byśmy się zamoimzdanili na śmierć. O jaki fajny wyraz "zamoimzdanić"


Rozbraja mnie Twoja naiwność w tłumaczeniu. Taka trochę dziecinna. Ale serio, Bóg jest logiczny (jeżeli jest). Inaczej paradoks goniłby paradoks. A ja mogłabym stwierdzić "Bóg kocha ludzi i nie kocha ludzi". To jest nielogiczne, ale skoro Bóg nie musi być logiczny twoim zdaniem...


Nie, naprawdę poczuć może, ale nie może sam się bać. Rozumiesz subtelną różnicę? To tak jak oglądasz film: boisz się że zaraz komuś utną głowę, ale nie o swoją głowę się martwisz. Bóg sie o swoją głowę martwić po prostu nie musi


Proponuję założyć własną religię, bo to nie jest zgodne z doktryną kościoła katolickiego. Bóg przyszedł na ziemię raz według katolików i przyjdzie jeszcze raz na koniec świata, ale nie jako ateista/tka. Tak? No to fajnie, że się zgadzamy

I bardzo dobrze, w wierze mamy być jak dzieci
A czemu uważasz, że u Boga paradoks nie może gonić paradoksu? Logika ziemska jest uboga w stosunku do Boga, który jest ponad tym światem.
I nie napisałem, że Bóg jest nielogiczny i nie potrafię się doszukać w moich postach takiej konotacji (wierz mi, że tu się nie staram wybielać). Powtórnie Cię upominam, żebyś nie manipulowała moimi wypowiedziami
W ogóle wszechmoc i wszechwiedza wymyka się ziemskiej logice...

No, to mojozdaniuję : A właściwie, po co miałby czuć strach o swoją głowę? To trochę takie oczekiwanie jak oczekiwanie, że ktoś, kto ma dostatek jedzenia powinien koniecznie pogłodować... tyle, że to nic nie da; on ma zrozumieć czyjś głód i nakarmić!
A co do wszechmocy- mam okazję pięknie zaszkodzić osobie, która zrobiła mi wielką krzywdę- ach, jakie to jest kuszące...ale to tak bardzo kłuci się z moim sumieniem, że aż...nie mogę; no, nie mogę! Pytanie: skoro nie mogę to jest to w mojej mocy czy nie?
Technicznie mogę ale tak nie chcę, że nie mogę...
Skoro funkcjonuje: „ porządny/uczciwy człowiek, takich rzeczy nie robi(a może)” to cóż dopiero ktoś tak doskonały jak Bóg.
Może nawet elementem wszechmocy, jest samoograniczenie tejże....

Trudne zadałaś pytanie. Zahaczające o wolną wolę. Ciężko odpowiedzieć. To zależy, co miałabyś tej osobie zrobić i ewentualne konsekwencje. "Plusem" byłaby u ciebie potencjalna radość z zemsty, rewanżu, satysfakcja, "minusem" potencjalne wyrzuty sumienia (ewentualnie strach przed potępieniem, przez Boga, na jedno w gruncie rzeczy wychodzi). Jeżeli plusy zdecydowanie przezwyciężą minusy to to zrobisz, jeżeli nie to nie. W sumie nie ma tu miejsca na wolną wolę. Jeżeli jednak plusy będą mniej więcej równe jak minusy, wtedy będziesz miała zagwostkę W takiej sytuacji wybierzesz prawdopodobnie opcję: "nie robię tej osobie krzywdy", bo jest to wyjście bezpieczniejsze (nie możesz dokładnie ocenić wielkości wyrzutów sumienia, więc po co ryzykować, że Cię zjedzą żywcem i jeszcze będziesz musiała przeżyć upokorzenie przeprosin).

A za co Bóg miałby się mścić? To byłoby chore, żeby czuł złość, do istot, które sam stworzył wiedząc że mu się sprzeciwią. No przynajmniej z mojego punktu widzenia.