Teraz wszystko się zmieniło: piszę pracę licencjacką o Tolkienie, a Rodzice to akceptują, a nawet mnie wspierają...

Ciesze się,że jakoś to się rozwiązało .Życze udanej pracy.

ja na przykład czytam tylko fantastykę i nic złego w tym nie widzę
pamiętam jak sie po raz pierwszy zetknąłem z Harrym Poterrem, to była bodajże druga klasa podstawówki Wtedy tez nie czytałem zbyt wielu książek, jedynie kilka strasznie dobijających lektur, a historia młodego czarodzieja odrazu wydała mi się jak najbardziej niezwykła i oryginalna w porównaniu do "przyziemnych" książek pozbawionych elementów fantasy. Tak mnie Potter wciągnął, że rzadko byłem przygotowany do lekcji, czasem nawet nie pakowałem kilku zeszytów W sumie tamten świat tak mnie pochłonął że innymi rzeczami niebardzo się przejmowałem. Po przerobieniu tych tomów które były w tedy wydane (chyba I - III) przyszedł czas na Władcę Pierścieni i tego typu książki, w nauce też się z czasem podciągnąłem. Jak to wspominam to nigdy mi się to choć troche złe nie wydaje, nawet teraz. Lubie czasem chodzić z głową w chmurach, żeby chociaż na chwile oderwać się od szkoły itp, nawet uważam że każdemu to jest potrzebne, a fantastyka i science fiction chyba najbardziej to ułatwiają.

Poza tym nie rozumiem pewnych ludzi (w tym mojej babci ), którzy uważają, że fantastyka jest zła tylko przez to, że tętni w niej magia, stwory rodem z jakiś poganiskich mitów, 'diabły' itd. A nie zauważają naprzykład tego że Dobro i Zło są wyraźnie oddzielone, a gdy powieść jest na ogół mroczna zawsze znajdzie sie kilka wesołych i barwnych postaci w otoczeniu głównego bohatera a owe "złe" czary tak naprawdę wzmacniają tylko pewne elemnty świata przedstawionego.

my z mężem uwielbiamy fantastykę! można powiedzieć że zamiłowanie do tego typu książek filmów i gier nas połączyło... dawniej wiele czasu spędzaliśmy razem czytając oglądając i grając... brakuje nam tego teraz kiedy "dorośliśmy", ciągle tylko praca i praca... właśnie dzięki temu tematowi znów zatęskniłam za tymi czasami i wiem juz jak spędzimy sobote dzięki za przypomnienie

Nie rezygnuj z czytania! Nie rezygnuj z Tolkiena! Co prawda, sięgając po literaturę fantasy (nie si-fi) warto się zastanowić, czy ta konkretna książka nie będzie stratą czasu, ale jeśli chodzi o Tolkiena to bez obaw. Jego książki to nic innego jak teologia katolicka napisana językiem mitu. Polecam książkę "Tolkien. Mit i łaska". Pozwala to głębiej zrozumieć. Ewentualnie pracę A. Szyjewskiego "Do Valinoru do Mordoru". Ja przeczytałem "Władcę Pierścieni" 7 razy po polsku i raz w oryginale. Film widziałem chyba z 20 razy. To jest rewelacyjne!
Z tego kanonu polecam jeszcze Lewisa "Opowieści z Narnii".

- A dlaczego masz walczyć z czymś co lubisz?...nie rozumiem

od filmów porno, to bym jeszcze zrozumiał, by się "od uzależniać", ale od książek? Spalcie mnie nawet na stosie, ale z fantastyki przepadam za Piekarą "Sługa Boży", "Młot na czarownice", "Miecz Aniołów" - istne majstersztyki

Założycielka tematu już napisała, że już jest wszystko ok, więc nie wiem, po co ciągniecie temat.

tak dla jaj - nie przeczytałem wszystkiego zszywaczu

Od wszystkiego można się uzależnić;) Ktoś nałogowo gra sobie w gry losowe- ok, ktoś np jest zafascynowany wspinaczką- ok, ktoś inny np uwielbia psychologię, sztuki nlp - także jest ok- Byle tylko nie szkodzili swoją pasją innym;p (np zaniedbywanie podstawowych obowiązków domowych etc). Każda pasja sprzyja rozwojowi osobistemu nie da się tego niestety ukryć i odrzucić;p

Niedawno sobie przypomniałam, że moje natręctwa myślowe pojawiły się mniej więcej wtedy gdy zaczęłam czytać Tolkiena, czy nie jest to powód, żeby zerwać z fantastyką?

I tu bym dodała, że z tego co piszesz o żadnym uzależnieniu nie ma mowy, natomiast jakbyś nie zauważała, że jako dorosła kobieta masz prawo mieć odmienny gust literacki niż rodzice. Tak bywa. Możesz nie lubić bananów choć rodzice jadają je z upodobaniem i chodzić na piesze wycieczki choć rodzice wolą jazdę na rowerze. I odmienne upodobania nie zrywają więzi rodzinej, a z wieku całkowitego posłuszeństwa to chyba parę lat temu wyrosłaś

Tolkien to nie fantastyka. Musisz tylko to odkryć i odkryć jego przesłanie (mam na myśli Władcę Pierścieni, bo innych książek nie znam)

Bardzo dziwny problem. Jeśli masz taką pasję to dlaczego się jej nie poświęcić i nie realizować się w niej?? Nie przejmuj się tym co mówią rodzice i inni, ważne, że Tobie sprawia to radość. A sama fantastyka jest wspaniała, bo niesamowicie pobudza wyobraźnię. Sam wychowałem się na Star Treku i tego nie żałuję, choć był nawet okres kiedy to dzieje Enterprise bardziej interesowały mnie niż rzeczywiste życie

Skoro sprawa już załatwiona, to polecam pozycje Terry'ego Pratchett'a