Re kamala
W dalszym ciągu nie rozumiesz na czym polega małżeństwo partnerskie
To akurat słowa mateoli , nie moje . Tu mateola autorytatywnie stwierdza co rozumiem , czego nie . Nie szkodzi, mniejsza z tym. .

Natomiast biorąc pod uwagę to co wytłuszczone nie widzę tam nic dziwnego lub niestoswonego. W części tych opinii mogę się podeprzeć autorytetami lub są znanymi od wieków potwierdzonymi obserwacjami. (tak Teresse , kobieta szczęśliwa i zadowolona jest miła i powabna , potrzeba do tego też ,hmmm …owych lędźwi….. ) Obawiam się ,że słowo – rozumieć – nie rozumieć najwyraźniej wywołało kontrowersje.

Czy mężczyzna może zrozumieć macierzyństwo ? Oczywiście ,że nie. Związane jest to ze struktura psychofizyczna kobiety. Pochyla się jednak nas tym z zadziwieniem i tkliwością , chcąc dać opiekę , nie usiłując rozgryzać czegoś co przekracza jego możliwości.
Podobnie jest z pewnym zrozumieniem ojcostwa , czy męskich tęsknot . To kwestia struktury właściwe rozumienie spraw. Różnica w tym ,że kobieta będzie usiłować to rozgryźć , lecz jej starania pójdą zawsze obok sedna sprawy. Może mieć pewne wyobrażenie o tym , lecz będzie jej obraz , nigdy nie jego. Odpowiednikiem ojcowskiego podejścia do macierzyństwa , jest macierzyńskie podejście do ojcostwa, męskości, aprobaty , czyli vice-verca. Sztuką jest je wykorzystać ku dobru rodziny , nie walczyć z nim. Pokora polega na OBUSTRONNYM zrozumieniu istnienia pewnych tajemnic i odmienności. Tu może być piękna dyskusja , zwłaszcza w kontekście wniesienia do Kościoła więcej tego najpiękniejszego , czym dysponują niewiasty.

http://wiadomosci.onet.pl/1126583,240,kioskart.html

Szanowanie cykliczności , cech charakteru wynikających z budowy mózgu , nie może być odskocznią do marksistowskiej teorii sprawiedliwości dziejowej, opartej na pielęgnowanym mniej , czy bardziej prawdziwym poczuciu krzywdy. (bardzo chrześcijańskie… ). Wpadamy tu bowiem w stereotyp myślenia z który odczuwam na własnej skórze. Tzw banie się , które nazywam nieufnością ma swoje przyczyny. Zaufanie buduje się nie narzucając , co mi się ma podobać w moje żonie według rozdzielnika aktualnie obowiązującego w Brukseli. Moja kobitka jest kochana i ślubowałem wierność do śmierci, tudzież kochać za co innego niż kocham nie mam zamiaru i basta.

Oskarżycielski ton z wypisaniem wszystkich moich grzechów prze 8 stron popełnionych, łącznie rysem charakterologicznym (sadystyczny typ traktujący przedmiotowo małżonkę ), przypomina jak żywo pewną prokurator , ten sam ideologiczny punkt widzenia.

http://media.wp.pl/kat,19511,wid,888840 ... Bpage%5D=1

Tak typowy proces polityczny, który miał zapoczątkować setki podobnych procesów w całej Polsce , by ukazać straszliwa prawdę o milionach dręczonych kobiet (ile stanowisk do ścigania winnych n i kasy ), czysty komunizm. Autorka zadając pytanie o zacięcie p. prokurator zapomniała o pewnym szczególe. Pisał o tym Łysiak w – Salonie Kłamców. Na proces przyjechała ważna oberfemma z brukselskiego Ministerstwa ds. Równości Płci. Stąd służalczość sądu , dyspozycyjność prokurator , trzech sędziów zawodowych. (powiedzmy wprost , okazja wykazania się wobec nowych władz i kariery). Czeka nas uśpienie rozumu , prawda , kłamstwo co za różnica, byle głośniej wrzeszczeć o swojej krzywdzie. Ten ma racje , co głośniej krzyczy, śmierć rozumu , prawdy…. .. Ciekawe , czy po zakończeniu sprawy , kłamczucha (jeśli na to wyjdzie) zostanie przykładnie ukarana sądownie za spowodowanie ludzkiego nieszczęścia , to będzie test na prawdziwą sprawiedliwość. Niestety , ten samo nieobiektywne spojrzenia mamy tutaj. Mogę sobie pisać , co chcę jak ci oskarżeni gadać , nie ważne, brak reakcji na argumenty . Przypomina mi się - Sami swoi - i babcia dająca wybierającemu się do sądu Pawlakowi granaty . – maści synku granaty , sądy ,sądami , sprawiedliwość musi być po naszej stronie …. . Wypisz wymaluj , to samo.

Dlatego ośmielam się mieć własne zdanie , jak się zszywaczowi noga powinie , to nie pomogą mu żadne właściwe poglądy , może skończyć jak ci Bielbawu. Nikt go nie będzie słuchał. Trzeba wiele zmienić w tej mentalności , prokuratorskim podejściu, nie wolno poddać się dyktatowi . To przesycone marksizmem myślenie już zatruwa Kościół. Otwarcie na kobiety w Kościele nie może być otwarciem na żeńska inkwizycje, to nie na tym polega . Myślę ,że one mogą wnieść bardzo wiele , ale potrzeba tych najlepszych cech, piękna wnętrza…. ..

Wlasciwie o to nam z mateola chodzilo (jak to kobieta kobiete zrozumie...), i jak wynika z twojej wypowiedzi- tobie tez, a wyszlo ...jak zwykle.
Co nie przeszkadza, by prowadzic dialog miedzy mezczyznami i kobietami dalej, nawet jezeli niektorzy uwazaja, ze nie ma szansy na porozumienie, bo po prostu nie ma dla niego alternatywy.

Jezeli urazilam ciebie, badz twoja zone moja poprzednia wypowiedzia, to przepraszam. Co prawda w ktoryms momencie napisalam, ze jest to przenosnia, ale moglo zginac w kontekscie. Po prostu taki model zony wyszedl mi z wzorow, ktore nam tutaj przedstawiales, jako ideal dla mezczyzny (dla ciebie?).

W porządku, aż tak bardzo nie jestem czuły. Mam niemiły styl pisania zwany roburowatym, piszę dość brutalnie czasem , co wywołuje kontrowersje. Było to też różnie odczytywane , jeśli uraziłem to również przepraszam. Ostatecznie jesteśmy ludźmi wierzącymi i nie możemy postępować wbrew naszym przekonaniom. Internet spłaszcza pewne myśli, przenoszone na forum . Zwróciłem też wcześneie uwagę, na różnie rozumienie pewnych słów i wyrażeń. Nie jestem przeciwniekiem zgody jako takiej . Zgoda musi mieć dwie pałaszczyny nawzajem przenikajace się . jedna to merytoryczna podstawa , wspólny mianownik, nie budzący specjalnych kontrowersji. Druga szczerość serca i bazujące na tym dobre uczucia , dzięki którym przypadkowych faux pas, niezręczności, żartów, nie odczytuja jako chęci agresji , lekceważeniea itp.
Ostatecznie mamy pewną drogę życia za sobą , stąd uważam możemy spojrzeć na pewne sprawy spokojniej ,zrzucając medialne obrazy i łatki.

Wracając do tematu. Rzucę tu pewną uwagę. Brak mi na razie czasu na więcej .
Ten antyfemnizm , to tzw banie się, które nazywam nieufnością, to pozostałość po grzechu pierworodnym. Pewna jedność jest do osiagniecia w małżeństwie. Małżeństwo z długim stażem ,często milczy , rozumieja sie bez słów na pewnym poziomie. Pojawia się zjawisko miroringu , czyli upodobmniania się do siebie , zachowań i reakcji. To co jest do osiągnięcia w małżeństwie , trudne okazuje się do realizcji na poziomie społeczeństw.

Jak to widzicie ?

Tylko jako uzupełneinie poprzeniej debaty , troche historii..... .
http://konserwatyzm.pl/content/view/1804/111/

Może ogólnie w Kościele nie, ale np. nasz proboszcz uważa, że kobiety w ogóle nie powinny istnieć. Ale zastanwiając się nad tym... Przecież księża są w większości przeciwni homoseksualizmowi, więc gdyby nie było kobiet to jakby sobie wyobrażali życie seksualne ludzi?

Co jakiś czas na forum pojawiaja sie wypowiedzi o krzywdzicielstwie , cięzkim losie itp. Wokół tego toczyła sie dyskusja. W świecie profanum mizoandrie nazywa się poprawnei politycznie - antyfeminizmem. Dla lepszego zrozumienia moich wypowiedzi polecam te strone.

http://wiadomosci.onet.pl/1,15,11,34706 ... forum.html

Ta sama metodę działania przystosowaną do warunków kościelnych używa się teraz w Kościele.

Na tutejszym portalu ukazała sie taka wiadomość.
Zainteresowało mnie to stwierdzenie :


Hmm, cóż mamy tu do czynienia z jakąś myślą neutralizującą płeć.... .

Niemniej czytam sobie dalej i :

Jako należący do grupy - wszyscy ludzie nie będącej kobietami, oświadczam co następuje:
Rozdzielenie na kobiety i wszyscy ludzie jest klasycznym antywszyscyludzizmem !!

Teraz łatwiej zrozumieć świętych , którym onegdaj czasem puszczały nerwy..... .

Czyli tradycyjne kobiece cnoty, cechy dobrej żony, matki, gospodyni domowej- żyjącej dla innych, nigdy dla siebie.
Gdzie miejsce na mądrość, wykształcenie, inteligencję, dociekliwość, silną wolę, lojalność, odwagę cywilną, przedsiębiorczość, poczucie humoru i niezależność? Czyżby były to cechy Lilith i Chawy?

Piękne cechy , jakże potrzebne w życiu !! Zastanawia mnie tylko jedna rzecz , która wynika z tak postawionej hierachi cech.
Zakładam , że Twój ukochany według tej wartosci powinien mieć w pierwszym rzędzie cechy mądrość, wykształcenie, inteligencję, dociekliwość, silną wolę, lojalność, odwagę cywilną, przedsiębiorczość, poczucie humoru i niezależność?. Takich cech jak gotowość do poswięceń, milość, troskę, pokorę, empatię, godność, poddanie woli Bożej, umiłowanie modlitwy...(ostanie dwie fakultatywnie )
Nie powinien raczej mieć tych ostatnich cech , zubożały by jego Ja , mówiąc krótko , powodwałyby syndrom - nigdy dla siebie. Nie aprobujesz więc takich cech u niego ....?

Myślę że takich ideałów nie ma I ani mój narzeczony nie jest ideałem, ani tym bardziej ja.
Myślę, że najlepiej jeśli wymienione przez nas cechy pozostają w równowadze: nie dać sobie wchodzić na głowę, ale nie być też domowym dyktatorem, prawda?
W końcu: wymagajmy zalet od kobiet i od mężczyzn, nie zawyżajmy poprzeczki jednym i nie zaniżajmy drugim!

Rojza napisała


Czy oznacza to równe dla wszystkich postawienie poprzeczki ?

Nie. Oznacza to żeby od każdego wymagać według jego możliwości, a w żadnym wypadku więcej niż od siebie samego.

albaa zadała pytanie


Można pokusić się o odpowiedzź na to pytanie.
Obecnie mamy do czynienie z neopatriachalizmem . Role ojca , męża zastapiło państwo, które jest adreatem nieustannych prśb , dodatkowych przywilejów, zapewniania opieke , bezpieczeństwo .Nastapiło przesunięcie oczekiwanń na aparat państwowy. To musi miec wpływ na psotawę iw Kościele, któy ma do czynienia z nieustającymi żadaniami. próby ograniczenia tego często sa odcztywane jako antyfeminizm , a jest dokładnie odwrotnie.

W wydawnictwie w Drodze ulazała się kisiążka Murrowa - Mężczyxni nie nawidza chodzić do kościoła. Nie musze zgadaząc się ze wszystkimi tezami autora , am jednak wiele racji.
[url=http://confessiones.salon24.pl/50981,index.html]Ponieważ w dzisiejszym Kościele więcej jest kobiet, dzieci i starszych, nic dziwnego, że to w ich stronę zwracają się przełożeni: „kobiety są grupą docelową współczesnego Kościoła" [4]. „Duchowy termostat"- tak Murrow nazywa kulturę panującą w Kościele- jest nastawiony zgodnie z ich wymaganiami- przedkłada się zatem „bezpieczeństwo ponad ryzyko, stabilizację ponad zmiany, zachowawczość ponad ekspansję i przewidywalność ponad wyzwanie" [5]. Najgłębszą tęsknotą kobiet są relacje (wystarczy pomyśleć, jakiego rodzaju filmy oglądają one najchętniej), i Kościół kładzie nacisk na relacje z Jezusem oraz innymi chrześcijanami. Murrow podaje za Rickiem Warrenem[6], że 80% wspólnot kościelnych w Ameryce nastawia termostat na „pocieszanie", stając się bardziej „zjazdami rodzinnymi" [7], w czasie których panuje miła atmosfera, niż miejscami, w których wzywa się do przemiany życia. W takiej atmosferze mężczyźni się duszą, a „ponieważ nie wymaga się od mężczyzn nic wielkiego, nic wielkiego nie wnoszą" [8].
(…) W kazaniach podkreśla się za to słabość, pokorę, relacje, porozumienie, wspólnotę, wsparcie- wszystko to, co sprawia, że chrześcijaństwo kojarzy się bardziej z kobiecymi wartościami.
[/url].
Tu link do pozostałych stron. Autor zwraca uwagę ,że w innych religiach proporcje są wyważone, w chrześcijaństwie Kościół to zasadzie kobiety. Nie ma świeckich męskich działających w Kościele lub są ich śladowe ilości. Stąd można dać odpowiedź.
Kościół nie jest antyfeministyczny, jest duszpastersko feministyczny , a brak w nim mężczyzn jest tego najlepszym dowodem.

Natomiast toczył się tu równolegle wątek społeczno-soclologiczny. Jako uzupełnienie podaje ten link. Dowiemy się z niego też nieco o zarobkach.

Jednym z największych osiągnięć Warrena Farrella jest zwrócenie uwagi opinii publicznej na podstawową nierówność dyskutantów w toczącej się debacie na temat równouprawnienia: podczas gdy kobiety nie mają oporów wobec obrony własnych przywilejów, opiekuńczy instynkt mężczyzny sprawia, że chętniej bronią oni praw kobiet niż swoich własnych praw.
Sądzę , że to wyjaśnię wiele , dlaczego pojawił się temat o podejściu Kościoła …..

Odgrzebałam stary wątek, po to, by wkleić coś moim zdaniem ciekawego:

http://wiadomosci.onet.pl/1518151,242,2,kioskart.html
Znalazłam kogoś, kogo - tak jak mnie - drażnił mdły obraz Maryi, w jaki mnie wyposażono, stawiany jako wzór dla wszystkich bez wyjątku kobiet; i brak analogicznego jednego wzorca dla mężczyzn