A jeśli musiałbyś wybierać czy skoczyć w ogień po własne czy po cudze dziecko, to co byś wybrał? Jak sądzisz, dlaczego postąpiłbyś tak jak najprawdopodobniej w takiej sytuacji byś postąpił?

a jaki to ma zwiazek z tematem?

skocze za swoim dzieckiem i jak sie uda, to za dzieckiem sasiada rowniez!
dlaczego stawiasz mnie przed takim wyborem? zeby udowodnic, ze "miłość altruistyczna jest niemożliwa"? gdyby tak bylo - nie skoczylbym wcale!

kontynuujac obalanie Waszego blednego zalozenia:

jesli nie wierze w Boga - ergo, nie oczekuje zbawienia, ani nagrody - dlaczego dobrowolnie, swiadomie i bezinteresownie wspomagam potrzebujacych? zeby lepiej sie czuc? czuje sie wysmienicie, nie mam problemow ze swoim sumieniem, niczego nie chce sobie/komus wynagrodzic, nie splacam dlugu! nie robie tego dla osiagniecia wlasnej korzysci!

Ma związek taki że postawiony przed takim wyborem jednak kalkulujesz albo odruchowo podejmujesz decyzję dla CIEBIE korzystną. Gdyby ludzie byli naprawdę bezinteresowni to równie chetnie powinni narażać życie dla swoich bliskich jak dla obcych, tak jednak nie jest. Pewnie że zazwyczaj nie stajemy przed takim dylematem ale wlaśnie uswiadomienie sobie swojego wyboru w takiej skrajnej sytuacji świadczy że zawsze podejmujemy decyzję najkorzystniejszą z możliwych w danej chwili. Nigdy nie postępujemy bezinteresownie.

Zeby ludzie byli naprawde bezinteresowni musieliby nie miec uczuc wcale!
A to, ze kogos kocham altruistycznie - czemu usilujecie zaprzeczyc - wcale nie oznacza, ze kalkuluje stajac przed wyborem! Kocham, wiec nie kalkuluje tylko skacze do wody/w ogien zeby uratowac zagrozonego! A inna sprawa, ze w sytuacji stresowej potrafie zachowac odrobine spokoju i mysle rowniez o innych poszkodowanych, nie tylko tych mi najblizszych!

dlaczego udzielilbys pierwszej pomocy poszkodowanemu? wezwal pogotowie? zeby bog wynagrodzil Cie za to po smierci? toz to jest dopiero egoizm, ale i hipokryzja! Ja zrobie to bezinteresownie ryzykujac pobrudzone spodnie i zakazenie chorobami zakaznymi z racji kontatku z krwia/wydzielinami poszkodowanego! postapie tak, bo wiem, ze nalezy pomagac ludziom, bez wzgledu na wlasna sytuacje materialna/przekonania/wyznanie!

dokładnie dlatego.

czuje sie swietnie i bez tego...

czy Wy w ogole znacie pojecie bezinteresownosci?

a dzięki temu czujesz się jeszcze lepiej... chyba, że nie sprawia ci to absolutnie żadnej przyjemności czy satysfakcji ale obawiam się, że to niemożliwe chyba, że ktoś lub coś cie zmusza.

co z przypadkiem udzielenia pomocy ofierze wypadku?

Żeby wszysko było jasne - jestem ateistą, nie oczekuję na żadną nagrodę w niebie

co z nim ?
Udzielenie pomocy daje ci ogromną satysfakcje w końcu takich ludzi uznaje się za bohaterów więc z pewnością podnosisz sobie w ten sposób samoocene nawet jeśli sam przed sobą nie chcesz tego przyznać... Zaś gdybyś przeszedł obok takiego zdarzenia obojętnie czułbyś się jak kompletne zero więc w tym wypadku masz podwójną motywacje z jednej strony satysfakcja z drugiej sumienie ...

A co z oddaniem życia za ukochaną?
Jaki w tym widzicie egoizm?

Co jest przyjemniejsze? - być świadkiem śmierci ukochanej czy mieć wszystko w okrężnicy, jako nic nie odczuwający nieboszczyk?

Ale to o tym myśli w chwili takiego poświęcenia człowiek, czy o tym by uchronić ukochaną przed śmiercią?
Wiem o co wam chodzi z tym całym egoizmem, ale to chyba jest tak jakby... nadinterpretacja zdarzeń. Tak bym to ujął.

Pewnie do każdego zachowania człowieka można dopisać rozumowanie tłumaczące, że tak mu się opłacało, na pewien sposób. Tyle, że to wcale nie oznacza, że to był powód tego działania.

To co myśli człowiek niema tak naprawdę większego znaczenia, ważniejsze jest to co nim kieruje. Oczywiście jeśli coś dzieje się bardzo szybko np. bandyta strzela do ukochanej a ty zasłaniasz ją własną piersią to bardziej impuls niż świadoma decyzja alez drugiej strony takie impulsy nie biorą się znikąd dlaczego chcemy żeby żyła ?Bo jest nam bardzo bliska.Co by się stało gdybyśmy się temu biernie przyglądali? Nie potrafilibyśmy sobie wybaczyć.

Pomaganie innym ludziom właściwie zawsze sprawia nam przyjemność, dlatego też nigdy nie jest tak do końca bezinteresowne w umyśle dokonujemy kalkulacji stosunek satysfakcji/przyjemności do ewentualnego dyskomfortu w razie zignorowania cudzego cierpienia gdy mamy mało czasu na decyzje dokonywana jest zazwyczaj podświadomie gdy mamy więcej czasu przeważnie pojawiają się różne za i przeciw tak to mniej więcej działa.