Przyznam, że nie zdawałam sobie sprawy, że takich dzieci jest aż tyle...
I chyba nie mam pojęcia, jak można dotrzeć do tych, którzy z założenia nie ufają, bo nie mają podstaw do zaufania. Tylko "przy okazji" - np żywienia? Bo zabrać z ulic wszystkich się nie da...

Jak w ogóle dotrzeć do ludzi niezwiązanych np. z żadną parafią (Czy bezdomny nocujący na dworcu do jakiejś należy? Teoretycznie - nie mówię o zaangażowaniu?)

Jak dotrzeć do tych, którzy żyją w zupełnie innym świecie - innych wartości? Duszpasterstwo dworcowe? Może powinno coś takiego zaistnieć? Może mimo wszystko nie tylko o zupę i higienę chodzi?

Jak by to mogło wyglądać?

Na sam poczatek, nalezy przyznac, ze nie zdajemy sobie sprawy z tego co sie wokol nas dzieje.........patrzymy tylko na siebie nie zauwazajac innych.


Jak dotrzec?......to nie jest problem tylko i wylacznie tego stulecia. Tzw. "dzieci ulicy" istnialy ZAWSZE.....niezaleznie od tego czy krajem wladaly "sily' dyktatorskie, czy tez zwykle normalne demokratyczne. Ten problem istnieje od zarania dziejow.
Piszesz...."jak dotrzec do tych, ktorzy zyja w zupelnie innym swiecie"..........nie ma czegos takiego jak "inny swiat".......to ta sama rzeczywistosc, ktora otacza nas. To raczej my zyjemy "inaczej" i nie dostrzegamy problemow innych. Zyjemy z klapkami na oczach, myslimy tylko o najblizszych......nie zauwazajac tego, ze "najblizszym" jest TEN najbiedniejszy.
Masz racje.....zupa i higiena....to tylko dorazne i krotkotrwale rozwiazanie. Gdzie wiec lezy wina?
Moze to glupio zabrzmi........ale to prawda.
Zazwyczaj gdy zblizaja sie wybory, wiekszosc osob mowi "a po co mam glosowac, to i tak nic nie zmieni".......ot i ludzka glupota. Bo to jak dziala kraj, zalezy od tego kto nim rzadzi.......a rzadzacy sa przedstawicielami tych, ktorzy ich wybrali.
Jezeli idioci, beda u wladzy, to kraj bedzie idiotyczny i wszelkie anomalie beda sie nasilac.

Ktos powie..."trzeba sie duzo modlic"...owszem, modlic sie nalezy...ale jezeli poprzestaniemy tylko i wylacznie na modlitwie, nie angazujac sie czynnie....to ta modlitwa nie bedzie miala zbyt wielkiego sensu.


Pomyslmy zatem, widzac "dziecko ulicy"......czy jego sytuacja nie jest czasem wynikiem naszego braku zaangazowania i czynnego uczestnictwa.......czy czasem nie marnujemy naszych "talentow"......wymigujac sie doraznymi datkami na "zupe i higiene".
To nie jest wyjscie........to tylko chwilowa "pomoc"....ktora zaglusza nasze sumienia......to nic wiecej........to ZERO.

pozdrowka

Łatwiej nie dostrzegać, Beli... Wtedy nie boli bezradność, wtedy nic nie każe iść dalej, wtedy można mieć czas dla siebie...

A poważnie - głosować muszę (powinnam), w istotne zmiany nie wierzę.
Co mogę wobec tego? Dać wędkę nie rybę... nauka? Nadzieja? Szansa?

Jak pokazać nadzieję tym, co jej nie mają?
To dotyczy dorosłych i dzieci. "To niemożliwe." "To się nie uda." "Ja nie mam siły." Nie potrafię" "Świat jest wrogi i jest przeciw mnie." "Trzeba mieć pieniadze - kontakty." "Nie osiągnie się nic uczciwie." "Nie warto się starać, próbować."

Co zrobić z tą beznadziejnością, która najskuteczniej odbiera wszelkie szanse? Jak się przyjmie takie założenie, to rzeczywiście bardzo trudno cokolwiek osiągnąć.

Czy taką nadzieję może dać wiara?

jasne, nie chcemy widziec roznych spraw, bo... wowczas wypadaloby pomoc, a my wolimy sie nie nie mieszac w cudze sprawy.

ale jak juz jest taaka instytucja jak pedagog ulicy to czemu nie ma byc duszpasterz ulicy?

Tak pomyślałam...
Wiesz - dwa tygodnie temu pojawił się na Mszy Św ktoś, kto na pierwszy rzut oka wyglądał jak bezdomny. Choć jak na bezdomnego starannie ubrany i czysty. Starszy człowiek. Nie wiem, tak naprawdę, kim był...

Pomyśl - wszystko normalnie? Brat w Chrystusie? Tak jak każdy obok w ławce? Dla mnie niestety nie. Przyjęcie takiej postawy nagle się zrobiło straszliwie trudne. Człowiek, brat, chrześcijanin. Jesteśmy na Mszy Św. A jednak A jeszcze jak Cię zaleci zapach alkoholu...

I możesz się nawet poderwać, jak się przewróci. (Chyba usiadł za bardzo na brzegu ławki. Nie był pijany.) Ale...

Wyobraź sobie, że na terenie parafii jest dworzec. Kto z tych bezdomnych przyjdzie? I jak my zareagujemy? A przecież trzeba żeby przyszedł. Jezus do niego przyszedł tak samo jak do mnie. I w niczym nie jestem lepsza...

No wlasnie.....jak to rzeczywiscie jest?
Jestesmy nauczeni od dziecka, ze w kosciele trzeba byc grzecznym, cichym, dobrze ubranym, wpatrywac sie w ksiedza i nie rozgladac na boki....itp....itd.

Nie neguje tego faktu.....tak powinno byc, ALE?
Co zrobic, w momencie gdy jakis podpity bezdomny przyjdzie sobie posiedziec zima?
Wyrzucic? obchodzic z daleka? albo jak niektore dewotki z rozancem w reku, przeklac i obgadac...........no wlasnie.....co zrobic?

W koncu wiadomo nie od dzisiaj, ze Jezus przyszedl do "chorych". Tylko problem w tym, kto jest "chorym" a kto nie.
Moze to wlasnie MY, uwazajacy sie za zdrowych i normalnych, jestesmy tymi CHORYMI, a ci smierdzacy alkoholem i brudem niemytych cial bezdomni, bezradni i szukajacy odrobiny ciepla, sa tymi do ktorych Jezus przyszedl.
Czy mamy prawo ominac takiego z obrzydzeniem?
....a moze to wlasnie MY.....kiszacy sie w swoim towarzystwie, chlubiacy sie swoja elokwencja i napawajacy sie swoim "zapachem"..........bardziej smierdzimy od tych "niechcianych"

Spoko......dowiemy sie wszyscy po smierci....tylko czy wtedy nie bedzie juz ZA POZNO?

pozdrowka

to sa nasi "tredowaci" zyjemy tak jak i noi. skoro mowimy tak, ze taki jakis bezdomny czy... jakis inny przyszedl.
fajnie tylko czy podobnie nie reagujemy na kogos kto w jakis sposob zrobil nam krzywde, czy podobnie nie patrzymy na sasiadke plotkare, ktora przeciez "w dobrej wierze" przekazala calemu otoczeniu , ze my....
faktycznie ciezko jest sie przelamac do tego by przyjac to ze tacy ludzie maja takie samo prawo jak my przychodzic do kosciola. oni w takiej sytuacji znalezli sie nie koniecznie z wlasnej woli (nie mowie tu o pijaczkach), ktorych wyrzucila z domu rodzina, bo im przeszkadzali roznie bywa
zdarzaja sie tez osoby, ktore nie maja domu, ale zawsze sa czyste i czysto ubrane. faktycznie moze troche strojem odbiegaja od innych, ale... Bog nikogo nie odrzuca.

Beli...
"Każdy ma prawo i obowiązek zainterweniować - jeśli np chory psychicznie zachowuje się w sposób, który może doprowadzić do zbeszczeszczenia..."
Ostatnio usłyszałam taką uwagę.

Kościół nie jest noclegownią. I nie odważyłabym się zostawić samego podpitego bezdomnego w kościele. Zwłaszcza tam, gdzie jest Najświętszy Sakrament. Ale...

Ale pamiętam taki dzień, po wielu godzinach koszmarnego strachu o kogoś. Przede mną było czekanie. Już wiedziałam, że jest dobrze. Kościół był otwarty w przedsionku. Miałam ochotę po prostu usiąść i posiedzieć. Choćby na podłodze, w Bożej obecności. Nie mówić nic, nie modlić się nawet jakoś szczególnie - po prostu tam być.

Wiem - Bóg jest wszędzie. Ale najzwyczajniej w świecie padał deszcz, a w barze mlecznym trudno odpocząć. Trudno pamietać o obecności Boga. A ja byłam u kresu sił.

Głupio mi było usiąść w tym przedsionku. Nie zostałam.
Co byście powiedzieli, gdyby tak usiadł bezdomny? Po prostu usiadł?

mial by do tego prawo. ja czesto spotykalam wlasnie w przedsionku osoby, ktore siedzialy tam i prosily o pomoc. czasem poprostu oczekiwali rozmowy, niczego wiecej. chcieli byc zauwazeni i wysluchani. mnie to nie dziwi, sama czasami z nimi rozmawialam...

Tak właściwie to nigdy nie wiadomo ,kto jest bliżej Boga- i z Nim bardziej zjednoczony; czy my grzecznie uczesani i ubrani, czy ludzie bojący się nas i naszej reakcji, nieufni, własnie ze wzgledu na swoja ubogość.

A przeciez w tym okresleniu -ubogi - kryje sie jego status- to on własnie jest u Boga.
Jak czesto o tym zapominamy.

pozdrawiam awe

http://www.goscniedzielny.pl/artykul.ph ... ym+numerze

Wiem - to nas nie dotyczy, to Afryka. Ale jak czytam takie teksty, to mam ochotę krzyczeć.

Na pewno nic nie można? A modlitwa?

a czy my tacy oceniajacy i pogardzajacy tymi "dziecmi ulicy" jestesmy idealnymi dziecmi Boga?

No to z innej strony - media i Kościół


Mam do Was pytanie - na ile istotna wydaje się Wam ta możliwość "zrażenia innych"? I czy jest to powód, żeby pewnych form unikać? Potencjalnie skutecznych?

Słowo Boże na bilboardzie... A czemu nie?
Na ścianie mojego mieszkania wisi bilboard - oglądam to codziennie i nie mam bladego pojęcia co na nim jest, ani tym bardziej co było poprzednio... Jedyne ograniczenie jakie widzę to unikanie miejsc, gdzie są po dwa lub trzy zgrupowane - wtedy rzeczywiście zbitka mogłaby być absurdalna lub co gorsza komiczna... Ale to się chyba da zrobić?

Kiedyś "ścigała mnie" po Empiku Arka Noego i "Święty uśmiechnięty". Na ile to miało znaczenie? Jakieś miało na pewno. Może dla kogoś będzie miał bilboard.

A jeśli istnieje obawa że kogoś to zrazi - z wierzących - to przecież tym akurat można tłumaczyć sens w kościołach - prasie katolickiej...

Tak za bardzo nie jestem w temacie ale takie pomysly sa i wydaje mi sie ze Slowo Boze na bilbordzie o ile jeszcz go nie ma to za jakis czas bedzie



Pozdrawiam

Miłość chrześcijanina w wydaniu bilbordowym

Proponuję zajrzeć na stronę:
http://www.joemonster.org/article.php?sid=3805

Pozdrawiam