Tak się składa, że jestem animatorem ośrodka Spotkań Małżeńskich w Gdyni. Na nasze rekolekcje przyjeżdżają bardzo różne małżeństwa - od małżeństw w głębokim kryzysie (które np. traktują ten weekend jako ostatnią deskę ratunku przed rozwodem), do par, które żyją bardzo dobrze i chcą jeszcze bardziej pogłębić swoją relację. Program rekolekcji jest tak zbudowany, że na każdym etapie związku ten weekend coś daje. Oczywiście jeżeli się chce...

Myślę, że każde małżeństwo ze stażem dłuższym niż kilka miesięcy przeżyło jakiś problem, jakieś zranienie. Każde małżeństwo ma sobie coś do przebaczenia, albo coś do poprawy. Nie jest tak, że są małżeństwa "zdrowe" i "chore" - w tym znaczeniu, że te pierwsze nie muszą nic robić, żeby było dobrze. Tak samo jak nie ma ludzi wierzących, którzy nie muszą nic robić, żeby wierzyć lepiej.

Myślę, że te rekolekcje są szansą na poprawę, niezależnie od tego, co się w związku się aktualnie dzieje.

Przy okazji zapraszam na nową stronę naszego ośrodka: http://www.spotkaniagdynia.pl.

Czyli widać, że jest coś takiego potrzebne. Ciekawe kiedy przyjdzie czas gdy w każdej lokalnej społeczności, parafii itp, będzie coś takiego na stałe. Niektóre parafie (katolickie, protestanckie i inne) mają np. tzw. grupy domowe, kościoły domowe, oazy rodzin itp. Dzięki nim też wiele się uczą i doskonalą w byciu żoną, mężem, ojcem, matką. Jak komuś na czymś zależy, to będzie robić co w jego mocy, by było coraz lepiej, i nie będzie czekać na kryzys, który go/ją obudzi do działania. Takie podejście byłoby wysoce niedojrzałe.

Wyobraźcie sobie pracownika, który twierdzi że nie będzie jeździć na żadne kursy, szkolenia bo nie widzi potrzeby, i jeśli stanie się coś złego to zacznie o nich myśleć, i pojedzie na szkolenie. A czyż rodzina i małżeństwo nie jest ważniejsze?