Palnąłeś jak łysy warkoczami o kant kuli. O tym, co jest prawdą, decyduje obiekt, którego ta prawda dotyczy, a nie subiekt (osoba), która daną rzecz opisuje. Dlatego prawda jest obiektywna a nie subiektywna. Naprawdę mi się nie chce, ale gdybyś miał choć za grosz inteligencji to byś w 2 minuty w googlach znalazł uzasadnienie tego, że prawda jest obiektywna. Postaraj się bardziej, bo kaleczysz dyskusję.


Że co?


Twierdzenie: jest człowiek.


Ehh...

To jest nie na temat ,jakieś twierdzenie na temat:...Nie widzisz o czym jest temat?

LOl, kolejny nawiedzony, który swój subiektywizm traktuje jak prawdę (obiektywną oczywiście! ) objawioną...

Jak "wyskoczyć" ze swego subiektywizmu?
Niekiedy zdaje mi sie ze poznałem prawdę, ale jest wtedy też to "mi", "ja" itd

Mówi sie, że coś jest smaczne ale przecież ktoś inny może powiedzieć, że to samo jest niesmaczne. Czy to, że jest to kwestia subiektywne jest czymś obiektywnym?

A tutaj mam twierdzenie dla zwolenników twierdzeń :Jest Bóg.To twierdzenie nie jest zgodne z nauką jest zgodne tylko z wiarą.A więc jest sprzeczność wiary i nauki nawet co do twierdzeń .

Jest smaczne i niesmaczne jednocześnie. Jeśli koleś A mówi, że jest smaczne, znaczy to tyle, że jemu smakuje. Jeśli koleś B mówi, że jest niesmaczne, znaczy to tyle, że jemu nie smakuje. Czy nie może istnieć taka sytuacja, że jednemu smakuje a innemu nie? Jaki w tym problem? gdzie tu sprzeczność? Prawdą jest, że kolesiowi A smakuje i prawdą jest, że kolesiowi B nie smakuje, te dwie rzeczy się nie wykluczają. Prawda nadal jest obiektywna. Jest to obiektywna prawda o subiektywnym odczuciu. Jeśli mi zimno i mówię, że mi zimno, to prawdą jest, że mi zimno. I nawet jeśli powiem, że wcale nie jest mi zimno, to niczego to nie zmieni. Odczucie nadal będzie niezależne ode mnie (gadaniem, że mi ciepło przecież się nie ogrzeję). Odczucie zimna jest odczuciem subiektywnym, które jest opisywane przez obiektywną prawdę mówiącą "P odczuwa zimno". Zatem prawda na temat tego, czy jest mi zimno, nadal jest obiektywna (zależna tylko od tego czy rzeczywiście mi zimno, bo to jest obiektem, który ta prawda opisuje) i mówienie, że jest mi ciepło, wcale ciepła mi nie doda, zatem prawda jest niezależna od mojego gadania (tego, co mówi subiekt*).


* - jeszcze jedno: gdyby ktoś nie wiedział: "subiekt" znaczy tyle co "osoba".

Oczywiście, że jest zgodne z nauką. Już tysiące lat temu w starożytnej Grecji odkryli to drogą rozumowania logicznego. Kup sobie jakąś książkę o historii filozofii. Polecam

Kiedyś twierdzono że Słońce krąży wokół Ziemi ,jednak później okazało sie że to Ziemia krąży wokół Słońca ,albo były tezy , że atom jest niepodzielny potem kazało się, że jest podzielny. Więc niektóre twierdzenia zgodne z nauką okazały się później nie zgodne z nauką .Co świadczy o tym, że również nauka może być niezgodna z prawdą .

Wierzący twierdzi, że istnije Bóg.
Nauka nie jest w stanie zweryfikować tego twierdzenia - orzec czy jest prawdziwe czy fałszywe.

Tak więc nie ma sprzeczności.

Zgodności też nie.
Więc nie ma sensu stosować hasła reklamowego, mówiącego, iż jest ono zgodne z nauką.

Polecam Coplestona lub Realego. To niewielki wydatek

Hitman, kogo ze starożytności miałeś na myśli?

A jakie to jest twierdzenie "na temat"?

Troche to śmieszne co powiedziałeś,bo wierzący który twierdzi ,że istnieje Bóg jest tylko człowiekiem ,a nauka człowiekiem nie jest by weryfikować twierdzenia.Sprubój urzyć innego przykładu.

Hmm... według mnie czepiasz się słówek, nie sądzę abyś nie zrozumiał o co mi chodziło, ale proszę, jeśli chcesz:

Wierzący twierdzi, że Bóg istnieje.
Twierdzenia tego nie da się zweryfikować za pomocą metody naukowej korzystając z niej nie da się orzec czy jest prawdziwe czy fałszywe.

Tak więc sprzeczności nie ma.


Czy tym razem jest lepiej?

Snafu !

Witam po przerwie .
Chciałbym wrócić do twego posta [ Wysłany: Sob Lut 02, 2008 20:13 - str 23 ] , dotyczącego kwestii wychodzenia z solipsyzmu .

Pozwole sobie zacytować go w całości :



Z twojego posta wynika , że uważasz iż wystarcza zanegowanie tylko 1 punktu solipsyzmu . Twierdzisz że wystarczy że istnieje jakaś niepoznawalna rzeczywistość , a świadomościom wystarczą fantazje na jej temat , stanowiące płaszczyzne porozumienia na jej temat .

Zauważ że używanie jakiegokolwiek modelu jest o tyle sensowne o ile zakładamy jego tożsamość z otaczającą nas rzeczywistością .
Po jakiego grzyba komuś momuś model nie związany z rzeczywistością ?
Tworzenie modelu opiera się na załorzeniu poznawalności otaczającej nas rzeczywistości skutkującej możliwością tworzenia opisujących ją modeli - bez tego "ani rusz " .
Model konieczny do wyjścia z solipsyzmu to model tożsamy z rzeczywistością .

Drugą sprawą jest kwestia komunikacji .
Jeśli by każdy posługiwał się własnym [ i różnym od reszty ] modelem , nie przystającym [ tożsamym ] z rzeczywistością to o żadnej komunikacji nie może być mowy . Była by to ekwiwokacja , a nie komunikacja .

Pozdrawiam