Mam kilka pytań dotyczących postu. Jeżeli ktoś zechce mi odpowiedzieć, niech napisze nr pytania i obok niego swoja odpowiedz, proszę.
1. Czy kosciol pozwala brac udzial w zabawach w piatki jezeli nie bedziemy tanczyc, ale pic alkohol?
2. Czy w Adwent i Wielki Post mozemy sluchac muzyki?

2. Wydaje mi sie ze nie, ale przecież wielki post wiąże sie z dobrowolną rezygnacją z tego, co lubimy, np. ze słodyczy, oglądania ulubionych programów telewizyjnych czy z gier komputerowych, słuchania muzyki itp

kiedy bylem mniejszy to muzyki nie słuchałem w wielki post ale teraz mam inne postanowienia które chyba o wiele trudniej wykonać. np na stres reaguje obgryzaniem paznokci a nieraz zupełnie nie świadomie to robie z przyzwyczajenie, po prostu wpadłem w taki nałóg, ale z tym walczę tzn paznokcie obcinam a nie obgryzam:) jest to trudne(jak dla mnie) ale do wykonania
moze jest to dla wielu banalne postanowienie ale dla mnie poważne wyzwanie:)

wracając do kwestii muzyki jeśli bardzo lubisz słuchać muzyki to może być to dobre wyrzeczenie na ten czas. przypuśćmy ze słuchasz muzyki 1 h dziennie to w tym czasie równie dobrze możesz sie modlić, pomagać innym, czy pracować nad sobą:)

pozdrawiam.

Czy w niedziele Wielkiego postu również obowiązuje zakaz uczestniczenia w imprezach?

Nie istnieją żadne zakazy ani nakazy. Jezus przychodzi by zbawiać i lepiej dla tych, których zastanie czuwających - i o to się tu rozchodzi. Kościół podpowiada tylko jak czuwać skuteczniej. A jak komuś nie zależy na tej łasce to kto Go zmusi? Wierz mi, że można pościć, modlić się, nie chodzić na imprezy, nie słuchać muzyki, a przegapić czas swojego nawiedzenia myśląc, że chodzi w tym wszystkim o te praktyki. Na tym polegał błąd faryzeuszów: myśleli, że wystarczy im to, co robili i dlatego nie przyjęli chrztu janowego i nie otworzyły im się oczy ani uszy i przegapili swój czas. Tu nie chodzi o "ja" (ja poszczę, ja modlę się, ja nie chodzę na imprezy, ja nie słucham muzyki, ja nie jem słodyczy, ja chodzę do Kościoła itp.). Tu chodzi o Jezusa.

Jak jest post to cza pościć.

Ale jak wiadomo bywają wyjątki, a to jakiś sukces w piątek, a to osiemnastka a to jeszcze coś wielkiego.

Wtedy się idzie do duchownego, mówi się mu "Słuchaj szefunio ja awansowałem po 10 latach pracy i chcę impe zrobić w piątek bo mam czas, dostane dyspensę?"

A ksiądz mówi "Baw się dobrze spoko jak oko, ale odmów se tak 3 modlitwy" czy coś podobnego.

czyli w post należy pościć, ale jak coś wypadnie wystarczy iść po "usprawiedliwienie" i już spoko.

W sumie jest to również osąd własnego sumienia. Jesli wszystko jest rownież zgodne z Twoim sumieniem to ,ok:D

Ale nie popadać w skrajności:)

[quote="0bcy_astronom"]Jak jest post to cza pościć.

Ale jak wiadomo bywają wyjątki


Czyżby?
istnieja wyjatki? a czy np impreza nie mogla sie odbyc w sobote?

ja w pierwszy piatek Wielkiego Postu mialem swoje polowinki(niedosc ze piatek to i ferie mialem) ale czy to jest wystarczajacy powod zeby nie czcic i umartwiac sie w dzien męki Jezusa? Chyba nie.

Wg, mnie nie ma nic gorszego niz usprawiedliwianie sie. usprawiedliwic mozna kazdy zly czyn. ale takie usprawiedliwianie jest tylko na chwile, tylko na chwile uciszy glos sumienia. pozniej wyrzuty powroca

Dyspense to możesz tylko dostać od biskupa. Pamietaj o sumieniu

post wiąże się również z uwalnianiem człowieka od złego. Przypomniała mi się odpowiedż Pana Jezusa do Apostołów którzy zawiedzeni przyszli do Pana żaląc się, że nie mogli wypedzić złego ducha. A on im powiedział, że takie "typy" wychodzą jedynie przez modlitwę i post.

zastanawiam się jednak kto ma pościć czy ten który ma problem ze sobą czy też Ci co go uwalniają ?
hm...
Jeśli ktoś wie niech napisze.

Pozdrawiam wszystkich..

A+

Ps. przepraszam za błedy - forma dysleksjii

Malutki, ale świat jest światem. Ja bym urodzin w piątek na pewno nie zrobił, dla mnie moje urodziny mogą poczekać jak najbardziej.
Ale niedawno np mój kolega tak się złożyło, że wrócił na jeden dzień do polski a nie było go lat parę i byłą niespodzianka i imprezka. - Był to wtorek.

Ale jeżeli byłby to piątek jeden dzień na kilka lat kiedy on jest w Polsce to można chyba iść po dyspensę i powspominać z nim dobre czasy i się pobawić na imprezie.

Tak jak mówię, ja bym w piątek niczego nie robił, ale jeżeli mnie zaprosi, mało religijna osoba na urodziny w piątek a osobę tę bardzo lubię to też pójdę po dyspesnę.

Malutki, ale świat jest światem. Ja bym urodzin w piątek na pewno nie zrobił, dla mnie moje urodziny mogą poczekać jak najbardziej.
Ale niedawno np mój kolega tak się złożyło, że wrócił na jeden dzień do polski a nie było go lat parę i byłą niespodzianka i imprezka. - Był to wtorek.

Ale jeżeli byłby to piątek jeden dzień na kilka lat kiedy on jest w Polsce to można chyba iść po dyspensę i powspominać z nim dobre czasy i się pobawić na imprezie.

Tak jak mówię, ja bym w piątek niczego nie robił, ale jeżeli mnie zaprosi, mało religijna osoba na urodziny w piątek a osobę tę bardzo lubię to też pójdę po dyspesnę.

Przypominają mi sie słowa pewnej kobiety, że wiara to wiara, a życie to życie.
Lecz tak nie jest. Mamy żyć wiara a nie od czasu do czasu podczas niedzielnej Eucharystii do niej powracać.



Tylko tą dyspensę udziela Bp, a nie my sami:)

Mówiąc świat jest światem mówię, że czasami wszystko się układa na przeciw i nie jest to nam zupełnie na rękę.
Nie mówię, żeby wtedy rezygnować z religii czy wiary - właśnie po to są dyspensy.

No wiem, że sam sobie dyspensy wziąć nie mogę.

To się tyczy szabatu, ale przesłanie jest oczywiste.