Gwoli ścisłości to strona jest po hiszpańsku.
Zdjęcia też nie są takie porażające. W reportażach z wypadków lub wojen bywają bardziej przejmujące. Ale nie chcę przez to twierdzić, że przypadek AM jest bajką. Warto go sobie przemyśleć bez antychrześcijańskich uprzedzeń. Opętania dotykają nie tylko wierzących w Boga.

No właśnie... tak jakoś pomiędzy szybą a framugą i ...kwiatami na oknie znalazły sobie miejsce. Wyjrzałam tylko przez okno. Księżyc świecił jasno. Nie pamiętam czy była pełnia. Nie zwracam uwagi na takie rzeczy.
Trochę się tak przestraszyłam tych światełek, ale pomyślałam ... "no cóż... w gruncie rzeczy to przecież tylko księżyc". I przypomniały mi się wtedy wszystkie noce jakie w życiu spędziłam pod gołym niebem.
A trochę ich było. A zwłaszcza jeden spacer gdy nad zamkiem (ruiny) świecił księżyc w pełni, przesłaniały go czarne chmury i jakieś ptaszyska krakały strasznie. A ja siedziałam wtedy na małej ławeczce i modliłam się... żeby tylko znowu nie lunęło.

Oj tak, tak moi drodzy.

Niemniej zdjęcia są makabryczne. Plus te wszystkie odgłosy z taśm. Lekarz chyba też zwątpił i postanowił oddać wszystko sądowi. A cóz sąd... sąd jak sąd...na obiad poszedł i tyle go obchodziło wszystko. A astrologów
ukarał

PS. Ta Analise Michael normalna nie była. Zawsze się będę przy tym upierać. I żeby tylko ona...





[/quote]

Czy to nie straszne, że ten Fleischman został potępiony?
Ksiądz w piekle.
A ktoś kiedyś mówił "Jak jesteś ochrzczony to do piekła nie pójdziesz".
Gdzieś tam takie brednie słyszałam.
Czyż Hitler nie był ochrzczony? A Stalin nie był ministrantem nawet?
Co to ma do rzeczy.
Po wczorajszym filmie o Annalise Michael doszłam do wniosku jedynie,
że chrzest to rodzaj.... niezmywalnego tatułażu. Tylko, że na duszy.
Jeśli ktoś wierzy w duszę człowieka. Bo są ludzie, którzy nie wierzą.
I to tyle.
Może małym dzieciom to coś pomoże jak umierają, ale dorosłym ludziom?
Nie wiem. Właściwie to co oznacza chrzest jeszcze? Czy ktoś wie coś więcej?

ostatnie ps. wiecie co - moim zdaniem ci księża i rodzina Annalise
zostali ukarani już za życiu chyba. Nie wiem na ile poszli za kraty.
Zagłodzili ją i tyle.
Jak powiedziano tym księżom, że umarła to wiecie co oni powiedzieli rodzinie? Że ona jest w ...ekstazie.
No nieźle. W ekstazie. Co za brednie.
Nic nie wiem też o tym jak dalej radzą sobie w życiu osoby po opętaniach.
Czy 6 demonów w jednym człowieku to nie jest trochę za dużo tak ogólnie? Coś taka nierówna to walka... Takich taktyk to nawet w Chinach nie stosują

Nie wiem... i w gruncie rzeczy nie obchodzi mnie to.

Pozdrawiam świątecznie.
xyz.

Kobieto, do czego Ty zmierzasz?
Piszesz i piszesz, a nic konkretnego z tego nie wynika prócz ukazania wszystkim jak bardzo się tym wszystkim emocjonujesz.

Właśnie , że się nie emocjonuję. Po prostu...rozmyślam.
Nad tym i owym.
To wszystko. Mam czas to sobie piszę. To smutne, że Annalise umarła.
No właśnie - dlaczego? Czy coś da ekshumacja po latach? Wątpię.
Czy straszy na cmentarzu? Pewnie nie.
Trzebaby zapytać ludzi. Nie wiem.

Ja osobiście nie za bardzo przejmuję się diabłem. Coż diabeł może zrobić "normalnemu" człowiekowi. Po prostu go kusić.
No to trzeba się nie dać.
Czasem może więcej. Raz np. mieszkałam w mieszkaniu, które przede mną wynajmowała satanistka. Wtedy śniło mi się w nocy, że wiruję w powietrzu dokoła tego pokoju ze straszną siłą i nie umiem wrócić z powrotem na łózko. Dosłownie od ściany do ściany. To było coś strasznego- fruwałam tak drąc się i krzycząc w niebogłosy , a obok spała inna osoba (w odzielnym pokoju) i... niczego nie słyszała.
A jak się dowiedziałam, że tam satanistka mieszkała wcześniej to myślałam, że do rękoczynu dojdzie. Naprawdę
I nie mogłam uwierzyć, że niczego nie słyszała - tak się darłam w tym śnie. Ale - to fakt, zaraz jak się obudziłam czułam jakby mi ktoś usta odsłonił łapą. No ale na szczęście już tam nie mieszkam.
I czasem tak myślę - może tak miało być bo tylko raz mi się tak zdarzyło.
Pomyśłałam sobie wtedy "jeszcze raz mi się to zdarzy i się od tej głupiej motyki wyprowadzam".

Ale się nie zdarzyło. Za to ona później powiedziała mi coś równie "ciekawego"... o swoim zawale.

Ale tego wam już nie napiszę.

A to wcześniej też wam napisałam tylko dlatego, że dziś jest Wielki Piątek.

xyz.

Ale też w duchy i demony w niektórych kulturach jest to mocno zakorzenione i tam do rzekomych opętań dochodzi częściej.

Właśnie w tym filmie wczoraj też mówili, że nie chcieli wierzyć, ze ochrzczona jest, a opętana. "Coś strasznego jakie debile"- pomyślałam. - "Niby czemu diabeł nie moze opętać osoby ochrzczonej?". Nie rozumiem.

Ale muszę wam powiedzieć, że jestem bardzo specyficzną osobą. Inni ludzie wiedzą dużo więcej ode mnie. Ja to tak wiarę pojmuję bardzo po ludzku.
Kiedyś znałam kobietę, która wręcz mi powiedziała : "Uważasz się za katoliczkę, ale moim zdaniem idź lepiej do synagogi z twoimi poglądami".
Tak mi powiedziała. Ale cóż... wiara to objawienie i łaska podobno. Nie każdy ma taką wiarę jak ona. Ja miałam inne przekonania. A poza tym... gdybyście wiedzieli co ona później w życiu zrobiła? No cóz... do synagogi nie poszłam, ale niewiele brakowało

[/quote]

Mnie najbardziej zaciekawiło to, że człowiek po śmierci został demonem, katecheci straszą wieczną męką a to przecież forma nagrody dobry człowiek może zostać świętym by pomagać ludziom a zły... demonem i molestować nastolatki i to teoretycznie każdy bo przecież rzeczony ksiądz do pięt nie dorasta takim osobistościom jak Hitler.

No - dobrze kombinujesz No. Lucyfer, Judasz, Kain. Hitler, Neron i jakiś - sorry - zdechły Fleishman. Chyba dostał order po tym występie.
Pamiętam z tego dokumentu, że Fleishman wychodził jako pierwszy.
Jakiś - sorry - (censored). Ale kto wychodził ostatni? Lucyfer?
Nie pamiętam. Tylko Fleischmana pamiętam.
Co za skuta morda

xyz.

Jakieś te demony mało wyrafinowane były. Ja rozumiem, że to łajdacy ale żeby sie tak prostacko zachowywać. Po co to?

A co się tak dziwisz? Demon to demon. W środkach nie przebiera.
A wulgarność zawsze dobrze się sprzedaje.

I tyle. Na razie zamykam ten wątek. Godzina 20.15 najwyższy czas.
Człowiek ma tyle kłopotów w życiu, jeszcze znowu będę fruwać
w powietrzu przez własną głupotę.

Kiedyś w innym miejscu też mi się śniły diabły. Po południu. Ale wtedy
uciekały. Tamto to było coś innego zupełnie - to fruwanie.

Na szczęście dziś Wielki Piątek to nic mi się nie stanie. Poza tym jestem mądrzejsza od wielu z was. Mam swoje sposoby jak uniknąć złego.

Czasem tylko jak czegoś nie wiem to coś może mnie zupełnie zaskoczyć, a tak to raczej nie. CHYBA.Oraz MAM NADZIEJE.

I to tyle. Jak znam życie to forum roi się od Fleischmanów i innych potępieńców . Kiedyś też byłam w podobnej sytuacji w życiu.
Wtedy myślałam, że oszaleję. A jednak życie ciągle nas uczy.
Czasem myślę, że może ktoś przeze mnie oszaleje?
Nie to, że do tego dążę, ale nigdy nic nie wiadomo .

I tyle. Poza tym mam swoje życie i cele.
Może jeszcze kiedyś tu wrócę, a może nie.... zależy od wielu rzeczy.
Nie mam się tak dobrze jak wy w życiu. Może to o czymś świadczy?
Pewnie o tym, że jestem tępotą.

Wesołego Alleluja.
xyz2345


[/quote]

Pozdrowienia dla tego tam z Tuskiem w tle. Z Donaldem. Okropny typek.

Tylko jeszcze takie pytanie mam - czy Piłat się zabił?
Niezwiązane z opętaniem, ale cóż... pewnie uważał się za
idealnego człowieka zanim nie przyczynił się do
śmierci sprawiedliwego.
Ale nie ma idealnych ludzi.
Nigdy.

Czasem zastanawiam się czy gdyby Jakub ze ST wiedział z kim walczy
to by walczył. Pewnie nie. Czasem lepiej już nie porywać się z motyką na słońce. Albo nie wchodzić w gęsty ciemny las bez latarki. Takie już jest życie, że wszystko co najgorsze to przez głupotę. No albo przez głupotę innych ludzi, za którą my ponosimy konsekwencje (to mój przypadek najczęściej).

Pomodlę się za was wszystkich tu jak będę miała ku temu czas.
Bo co jeszcze człowiek może zrobić?

No cóż... ofiarować się bynajmniej za was nie zamierzam. A każdy ma swoje problemy. Najróżniejsze.

PS. O co najbardziej człowiek powinien się w życiu modlić?
Kto mi poda dobrą odpowiedź na to pytanie temu mogę pogratulować.

Jeszcze tylko wam napiszę, że to forum nazywa się WIARA i PRAWDA.
Mnie to się tylko prawda trzyma w życiu. Z wiarą to tam różnie.
Czasem coś tam zrozumiem więcej, ale generalnie uważam, że wiara
to dar, którego zrozumienie bardzo ciężko mi w życiu przychodzi.
Inni ludzie jakoś wszystko rozumieją itp. - zawsze sobie wtedy myślę rozmawiając z nimi "Ojej - zanim ja doszłam do tego czy owego ile to trwało" a ktoś np. jest niewierzący i PLUM! - oświecenia doznaje. To ja wtedy nie
rozmawiam z takimi ludźmi. Mówię sobie "Mnie tak dobrze nigdy nie było".

Ale wiecie jak to jest "Łatwo nabyte, łatwo pozbyte".
Ale unikam raczej takich ludzi. Zanim ja zrozumiałam po wielu latach katechez przecież i nawet bierzmowaniu, że Jezus jest Bogiem to minęło
wiele czasu. Bo tak to nie. Ja wierzyłam w Boga, ale ten Bóg to dla mnie
niczym kamień był z przypowieściami, gdzie wszyscy zgrzytali zębami.

Tu nawet czytam na tym forum, że Judasz Ewangelię napisał. Ach - ja już wolę ten komp wtedy wyłączyć albo włączyć sobie BBC bo chyba przez to, że za dużo pisał się powiesił w końcu i został potępiony . Okropność

xyz.

Dobrą odpowiedzią na to pytanie będzie fragment Sutry Dobroci: