Nie jestem buddystą, chociaż odpowiadam w miarę swych skromnych możliwości na pytania dotyczące buddyzmu, jeśli oczywiście pojawiają się w trakcie dyskusji.
Jednak moja wiedza dotycząca tego systemu filozoficznego jest ograniczona i postrzegana poprzez pryzmat literatury wedyjskiej.

A były takie pytania?

Bóg jest Duchem Świetym

Duch święty to tylko jedna z 3 osób boskich.
Bóg jako ten jedyny w 3 osobach jest niepojęty i nie znajdziecie tu odpowiedzi na pytanie KIM jest Bóg.
Bóg jest Bogiem i tyle.

Śri Isopanisad
Inwokacja

om purnam adah purnam idam
purnat purnam udacyate
purnasya purnam adaya
purnam evavaśisyate

om – Kompletna Całość; purnam – doskonale kompletny; adah – ta; purnam – doskonale kompletny; idam – ten zjawiskowy świat; purnat – ze wszechdoskonałego; purnam – kompletna jednostka; udacyate – powstaje; purnasya – Kompletna Całość; purnam – kompletnie; adaya – będąc odjęta; purnam – w kompletnej równowadze; eva – nawet; avaśisyate – pozostaje.

"Najwyższa Osoba Boga jest doskonały i kompletny, i ponieważ jest On kompletnie doskonały, wszystkie emanacje z Niego, takie jak ten świat zjawiskowy, są doskonale wyposażone jako kompletne całości. Cokolwiek jest wyprodukowane z kompletnej całości jest także kompletne w sobie. Ponieważ jest On kompletną całością, nawet chociaż tak wiele kompletnych jedności emanuje z Niego, nadal pozostaje On w kompletnej równowadze".

Kompletna Całość, czyli Najwyższa Prawda Absolutna, jest kompletną Osobą Boga.
Realizacja bezosobowego Brahmana czy Paramatmy (Nadduszy) jest niekompletną realizacją kompletnej całości.

Bóg, Najwyższa Osoba, jest sac-cid-ananda vigraha.
Realizacja bezosobowego Brahmana to realizacja Jego cechy sat, czyli aspektu wieczności, a realizacja Paramatmy czyli Nadduszy jest realizacją Jego cech sat i cit, to znaczy Jego aspektów wieczności i wiedzy.
Dopiero realizacja Boga jako Najwyższej Osoby jest realizacją wszystkich Jego transcendentalnych aspektów sat, cit i ananda, czyli wieczności, wiedzy i szczęścia. Kiedy ktoś osiąga zrozumienie Najwyższej Osoby, realizuje te aspekty Prawdy Absolutnej w kompletnej formie to znaczy vigraha.

Kompletna Całość nie jest pozbawiona formy. Gdyby nie miała formy, czy też gdyby brakowało jej jakiegokolwiek innego aspektu obecnego w stworzeniu powstałym z niej samej, nie mogłaby być doskonała. Kompletna Całość musi zawierać w sobie wszystko, co mieści się w naszym doświadczeniu oraz wszystko, co wykracza poza nie. Inaczej Doskonała Całość nie mogłaby być kompletna.

Kompletna Całość, czyli Bóg, Najwyższa Osoba, ma potężne moce i wszystkie z nich są tak kompletne jak On Sam.
Z tego też powodu, ten zjawiskowy świat jest także kompletny sam w sobie. Dwadzieścia cztery elementy, których ten materialny wszechświat jest tymczasową manifestacją są tak zaaranżowane, aby produkować wszystko niezbędne do utrzymania i nadzorowania tego wszechświata. Żaden inny byt we wszechświecie nie musi czynić żadnego dodatkowego wysiłku w celu jego utrzymania. Wszechświat funkcjonuje według własnej skali czasu, która ustalona jest przez energię Kompletnej Całości i kiedy plan tego czasu staje się kompletny, wtedy to całe jego tymczasowe przejawienie podlega unicestwieniu przez kompletną aranżację Kompletnej Całości.

Wszystkie udogodnienia są dane kompletnym jednostkom (to znaczy żywym istotom), aby umożliwić im realizację Kompletnej Całości.

Wszelkie formy niekompletności są doświadczane przez żywe istoty na wskutek niekompletnej wiedzy o Kompletnej Całości.
Ludzka forma życia jest kompletną manifestacją świadomości żywej istoty, którą osiąga po wielu narodzinach w cyklu narodzin i śmierci. Jeżeli żywa istota, nie zrealizuje swojej kompletności wewnątrz Kompletnej Całości w tym ludzkim życiu, które pobłogosławione jest pełną świadomością, wtedy traci szansę realizacji swojej kompletności i z powrotem wraca do ewolucyjnego cyklu świadomości narzuconego przez prawa materialnej natury.

Ponieważ nie wiemy, że istnieje kompletna aranżacja w naturze dla naszego utrzymania, robimy wysiłki, aby wykorzystywać zasoby natury w celu stworzenia tak zwanego kompletnego życia przyjemności zmysłowej.
Ponieważ jednak żywa istota nie może cieszyć się życiem, bez bycia połączoną z Kompletną Całością, takie mylnie nakierowane życie przyjemności zmysłowych jest traktowane jako iluzja, czy też zwodniczy miraż.
Kiedy ręka jest oddzielona od ciała, może wyglądać jak ręka, ale w rzeczywistości nie jest zdolna do pełnienia żadnej z funkcji ręki.
Podobnie żywe istoty są integralnymi cząstkami Kompletnej Całości i kiedy oddzielone są od Kompletnej Całości, wtedy iluzoryczna reprezentacja kompletności nie może w pełni ich usatysfakcjonować.

Kompletność ludzkiego życia może być zrealizowana tylko wtedy, gdy jest zaangażowana w służbę dla Kompletnej Całości.
Wszelkie inne służby w tym materialnym świecie – czy to społeczne, polityczne, międzynarodowe, a nawet w wymiarze międzyplanetarnym – pozostaną niekompletne tak długo jak długo nie zostaną połączone z Kompletną Całością.

Kiedy wszystko jest połączone z Kompletną Całością, wtedy integralne jej cząstki (żywe istoty) także staną się kompletne w sobie.

Artur Jerzy --> Zastanawiam się po co Pan o tym wszystkim tutaj pisze...Czy chce Pan kogoś przekonać co do swoich wyższych racji? Czy uznaje się Pan za taki autorytet w tej dziedzinie, iż Pana jedyną misją życiową jest nawracanie innych, na swoją "jedynie słuszną religię"?

Jeśli jest Pan rzeczywiście miłośnikiem wysokiej filozofii indyjskiej, czy też jakiejkolwiek innej, to także powinien Pan wiedzieć, że tejże wysokiej filozofii nie da się przekazać prostym ludziom, nie przygotowanym na doznania intelektualne oferowane przez wysoką naukę. Jedyne co może Pana spotkać to wyśmianie niewyedukowanego plebsu... Wszystkie poważne nauki były od zawsze przekazywane w sposób tajemny, niedostępny dla ogółu.

Ani nie jestem żadnym autorytetem w dziedzinie wiedzy o Bogu, ani tym bardziej nie pragnę nikogo do żadnej religii nawracać. Jestem osobą głęboko wierzącą, ale nie jestem zrzeszony w żadnej religii, choć przekazy wedyjskie są najbliższe memu sercu.
Jestem poprostu wolnym ptakiem, interreligijnym kosmopolitą, którego zainteresowania bardziej skupiają się na samej esencji duchowości niż na ich religijnej oprawie i który inspiracji swojej nie tylko szuka w różnych tradycjach i ich pismach świętych, ale także w otaczającej go naturze, sztuce, nauce, własnym sercu i nawet w przemijających chwilach dnia codziennego.

A jeśli dzielę się swoją wiedzą z innymi, to robię to w imię czystej radości.
Tak czy inaczej dziękuję za pańskie uwagi i za docenienie tej wiedzy.

Czy osobami "wierzącymi" nazywasz tylko katolików?
Uważam się za osobę wierzącą, jakkolwiek nie wierzę ani w Boga Jahwe, ani w Jezusa.

A w co wierzysz?

czyżby pan kosiela poczuł się zagrożony na swej pozycji "znawcy wysokiej filozofii"???
przynajmniej pan jeży pisze po polsku a nie kopiujwkleja jakieś traktaty z pitagorasfaund po angielsku...

i jeszcze może zapytasz o ulubioną pozycję seksualną żeby dopełnić miary niedyskrecji??

W tym punkcie nie zgadzam się z Panem pomimo tego, że wiedza, którą prezentuję jest rzeczywiście poufna i określona jako maha-guhyam, czyli wiedza najbardziej sekretna.
Jednak sekretność tej wiedzy nie polega na tym, że dostęp do niej jest ograniczony, czy też przekazywana jest w sposób tajemny i niedostępny dla ogółu, ale na tym, że jest ona niezrozumiała dla osób, w sercach których prawdziwa miłość do Boga jeszcze nie wzeszła.

W literaturze wedyjskiej funkcjonują dwa pojęcia, z których piewsze to jnana czyli wiedza, a drugie to vijnana czyli mądrość.
Jnana to wiedza o tożsamości żywej istoty i jej unikalnym związku z Bogiem, a vijnana to mądrość, czyli realizacja tej wiedzy w praktyce.

Zarówno jnana jak i vignana mają nieskończoną głębię, tak jak nieskończoną głębię ma miłość do Boga.

Za pytanie pewnie by nie dostał bana, ale ja za odpowiedź- na 100%
Jestem niezrzeszoną wikanką.

Rozumiem, to ciekawe.

przykre...