Nie zawrócę nigdy...

Jestem kobietą, która się przebudziła
Powstałam z prochów mych spalonych dzieci i stałam się burzą
Powstałam ze strumieni krwi moich braci
Gniew mego narodu dał mi siłę
Spalone i zrujnowane wsie napełniły mnie nienawiścią do wroga

Znalazłam swoją drogę i nie zawrócę nigdy
Otwarłam na oścież drzwi do wiedzy
Pożegnałam na zawsze me złote bransolety
O Bracie, nie jestem czym byłam
Odnalazłam swoją drogę i nie zejdę z niej nigdy

Widziałam bose, błąkające się, bezdomne dzieci
Widziałam panny młode z henną na rękach- w żałobnych strojach
Widziałam mury więzień trawiące wolność w swych wygłodniałych żołądkach

Odrodziłam się pośród eposów o oporze i odwadze
Nauczyłam się pieśni wolności umierających
w strumieniach krwi i w zwycięstwie

O Rodaku, Bracie- nie uważaj mnie dłużej za słabą i nieprzydatną
Całą swą mocą podążam z Tobą ściezką wyzwolenia mojego narodu
Mój głos zlał się z tysiącem kobiet przebudzonych
Moje pięści są zaciśnięte tak jak pięści tysiąca rodaków

Wspinam się drogami mego narodu
By złamać jarzmo, łańcuchy niewoli

O Rodaku, Bracie- nie jestem czym byłam

Jestem kobietą, która się przebudziła
Znalazłam swoją drogę i nie zawrócę nigdy.

Meena (1956-1987)założycielka Rewolucyjnego Związku Kobiet Afgańskich, zamordowana przez fundamentalistów afganskich

Pociecha jest balsamem na głęboką ranę. Jest oazą w bezkresnej pustyni. Pociecha jest jak łagodząca dłoń na twojej skroni. Pociecha jest niczym bliska, przyjazna twarz. To obecność kogoś, kto rozumie twoje łzy, przysłuchuje się twojemu utrudzonemu sercu, w smutku i nieszczęściu pozostaje przy tobie i pomaga dojrzeć parę gwiazd.

Phil Bosmans

Głodny

Mój Bóg jest głodny
ma chude ciało i żebra
nie ma pieniędzy
wysokich katedr ze srebra

Nie pomagają mu
długie pieśni i świece
na pierś zapadłą
nie chce lekarstwa w aptece

Bezradni
rząd ministrowie żandarmi
tylko miłością
mój Bóg się daje nakarmić

ks. Jan Twardowski

Zmartwienie

Jezu --- martwił się proboszcz ----
głosisz tylko prawdę
nie wyjeżdżasz na Zachód by kupić mieszkanie
W Rosji już zmiękło a Ty wciąż w ukryciu

nie budujesz kościoła z pustaków
lecz z żywego serca
nie odkładasz na wszelki wypadek

jak Ty sobie dasz radę w życiu


ks. Jan Twardowski

Panno pachnąca majem

Panno pachnąca majem
Królowo łąk zielonych
bukietem żółtych jaskrów
i bielą ukwieconych

Tobie melodię rzewną
wietrzyk wiosenny niesie
bądź pozdrowiona Panno
śpiewem słowika w lesie

I koncertem skowronka
dzwoneczków lekkim drżeniem
cichym szmerem strumyka
koron liściastym cieniem

Dla Ciebie aromatem
wiosna otuli drzewa
a zapach wonnych fiołków
uleci prosto do nieba


Zbuntowany Anioł

Zbuntowany Anioł poleciał na ziemię
świata i ludzi strasznie ciekawy
chciałby zobaczyć jak tu się żyje
boi się bardzo nie ma w tym wprawy

Marzeniem gnany usiadł na szczycie
jakieś wysokiej i śnieżnej góry
wokoło skały dookoła biało
w dole płyną kłębiaste chmury

Chmury na ziemi a któż to widział
nie taka przecież jest boża wola
chmury powinne płynąć po niebie
taka odwieczna przecież ich rola

Omal nie zemdlał Anioł z wrażenia
kiedy zobaczył na zielonej łące
ubrane w biało szare kożuszki
stado owieczek trawę skubiące

Na szyi dzwonki i po cóż im to
przecież i tak ich widać z daleka
od tego dzwonienia bolą mnie uszy
biadoli Anioł i strasznie narzeka

To pilnowanie stada owieczek
w moim pojęciu z celem się mija
jeszcze to psisko co zęby szczerzy
i człowiek jakimś kijem wywija

Zgorszony bardzo poleciał dalej
z góry zobaczył piaszczyste równiny
a cóż to znowu za wybryk natury
gdzie się podziały zielone doliny

Nie mogę pojąć świat taki dziwny
jestem zmęczony wracam do nieba
niech tutaj życie biegnie swym torem
nie tu me miejsce mnie tu nie trzeba

Renia

Wszystko wytrzymasz
ze wszystkim możesz sobie poradzić,
jeżeli masz przy boku przyjaciela.
On nie musi nic więcej uczynić, jak tylko powiedzieć słowo,
albo też bez słów, podać ci rękę.

Przyjaciel w twoim życiu jest najlepsza pociechą w każdej potrzebie.
Przyjaciel to prawdziwa ludzka dobroć,
w której czujesz znak Bożej dobroci.

Są ludzie, którzy przekazują światło dalej.
Są ludzie, którzy wszystko przemieniają w zmierzch.

Żyjemy w ciągłym pośpiechu, dzisiaj wszystko musi szybko iść.
W czasach, gdy nikt nie ma czasu,
spróbuj pozostać człowiekiem.
Nie pozwól zapędzić się w bezsensownej gonitwie!
Ślimak także dotarł do arki Noego.

Phil Bosmans - Wszystko wytrzymasz

Trzy siostry

Raz pewien człowiek otrzymał w prezencie
dary za którymi uparcie gonił
była to wiara nadzieja miłość
z przykazem aby ich nie roztrwonił

Ucieszył się człowiek z tego prezentu
bo dostał bezcenne dary od nieba
od dzisiaj nie będzie o nic zabiegał
przecież do szczęścia nic mu nie trzeba

Co warte te cnoty chce się przekonać
więc woła miłość na służbę do siebie
pokaż kochana co dla mnie możesz
abym się poczuł jak Anioł w niebie

Jestem twym Panem mój skarbie drogi
od dzisiaj mnie tylko będziesz słuchała
odejdziesz od ludzi bo nic nie warci
i tylko o mnie będziesz pamiętała

Zaś wy me drogie rzecze im człowiek
od dzisiaj będziecie mymi służkami
to co rozkażę macie wykonać
odpocząć możecie tylko czasami

Miłość mu na to jestem pokorna
mam jeszcze zalet innych tysiące
i nie opuszczę ludzi w potrzebie
bo jestem dla nich powietrzem i słońcem

Ja jestem wiarą mam moc i siłę
którymi wierne serca obdzielę
razem z nadzieją razem z miłością
chętnie się nimi z Tobą podzielę

A ja nadzieja i trwam do końca
gdy wszystko zawiodło nic nie zostało
zamieszkam w sercu każdego człowieka
chociażby z rozpaczy i bólu konało

Człowiek im na to skoro nie mogę
mieć was na własność tylko dla siebie
nie będę się dzielił przecież z innymi
nie chcę was widzieć idźcie przed siebie

Poszły trzy siostry gdzieś w świat do ludzi
bo nie dla głupca te cenne cnoty
a człowiekowi los podarował
żal beznadzieję ból i tęsknoty

Renia

Płacz

Marta zakrzątana obrus rozłożyła
w rosół za gorący chucha sercem studzi
mięsa nie dopiekła solić nie skończyła
nad wiarą co płacze znów się zamyśliła

a tu tyle roboty
Łazarz z grobu wrócił

Właśnie talerz odsunął
--- Marto mówi Marto
Jezus przy mnie płakał


ks. Jan Twardowski

Co mnie zadziwia to nadzieja, mówi Bóg.
I nie mogę wyjść z podziwu.
Ta drobna nadzieja taka niepozorna.
Ta wątła dziewczynka nadzieja.
Nieśmiertelna.
(...)

Powiadam wam Odkładajcie do jutra
Te troski i zmartwienia, które dzisiaj was gryzą
I dzisiaj mogłyby was pożreć
Odkładajcie do jutra te szlochy które was dławią
Te łkania, które w was wzbierają
(…)
Bo do jutra ja Bóg może
Przyjdę
(…)

Któż kto pozostawił swoje sprawy w złym stanie kładąc się spać
Nie znalazł ich w dobrym stanie wstając rano.
Bo być może ja tamtędy przeszedłem.

Peguy Charles Przedsionek Tajemnicy Drugiej Cnoty , Wyd. Karmelitów Bosych Kraków 2007

Majowa Pani

Z błogosławieństwem Syna
przychodzisz Pani Majowa
w wiosennej ciszy poranka
odradzasz świat od nowa

By godnie Cię przywitać
koncert szykują skowronki
wtórują im drżące z zimna
zaspane polne dzwonki

Łagodny wietrzyk wiosenny
chmury zaprosił do tańca
a te tylko dla Ciebie
ruszyły z nim do walca

Na łąkach z kaczeńcami
niewinnych płatków bielą
główki maleńkich stokrotek
miękkim dywanem się ścielą

A to wszystko dla Ciebie
dla Ciebie pieśni i słowa
Królowo nieba i ziemi
najdroższa Pani Majowa

Renia

Can you feel the love tonight by Elton John

There's a calm surrender
To the rush of day,
When the heat of a rolling wind
Can be turned away

An enchanted moment,
And it sees me through
It's enough for this restless warrior
Just to be with you

And can you feel the love tonight?
It is where we are
It's enough for this wide-eyed wanderer
That we got this far

And can you feel the love tonight,
How it's laid to rest?
It's enough to make kings and vagabonds
Believe the very best

There's a time for everyone,
If they only learn
That the twisting kaleidoscope
Moves us all in turn

There's a rhyme and reason
To the wild outdoors
When the heart of this star-crossed voyager
Beats in time with yours

And can you feel the love tonight?
It is where we are
It's enough for this wide-eyed wanderer
That we got this far

And can you feel the love tonight,
How it's laid to rest?
It's enough to make kings and vagabonds
Believe the very best
It's enough to make kings and vagabonds
Believe the very best

Tłumaczenie:

Jest spokojne poddanie się
Pośpiechowi dnia
Kiedy ciepło wiejącego wiatru
Może być odesłane

Zaczarowany moment
Widzi mnie przez
To wystarczająco dla tego niespokojnego żołnierza
Tylko być z Tobą

I czy czujesz miłość dziś?
Jest tam, gdzie jesteśmy my
Wystarczy naiwnemu wędrowcowi
Że doszliśmy tak daleko

I czy czujesz miłość dziś,
Jak to jest leżeć aby odpocząć?
To wystarczy, aby stworzyć królów i włóczęgów
Wierzyć jak najlepiej

To jest czas dla wszystkich,
Jeśli tylko nauczą się
Że skręcany kalejdoskop
Zmienia to wszystko w obrót

Jest rym i przyczyna
Do dzikiego zewnątrz
Kiedy serce wędrowca przemierzającego gwiazdy
Bije w tym czasie co twoje

I czy czujesz miłość dziś?
Jest tam, gdzie jesteśmy my
Wystarczy naiwnemu wędrowcowi
Że doszliśmy tak daleko

I czy czujesz miłość dziś,
Jak to jest leżeć aby odpocząć?
To wystarczy, aby stworzyć królów i włóczęgów
Wierzyć jak najlepiej
To wystarczy, aby stworzyć królów i włóczęgów
Wierzyć jak najlepiej
To wystarczy, aby stworzyć królów i włóczęgów
Wierzyć jak najlepiej

Nie martw się

nie martw się że chociaż kochasz
nie piszą do ciebie
nie dzwonią
barometr opadł a nikt ci palta nie zapiął pod szyją
w szafie mól lub inaczej nieudany motyl
tutaj nawet na zawsze
jest tylko stąd dotąd
serce które kocha
nie jest już niczyje
kobieta sama rzadko bywa sama

wiem --- to banał
lecz w banale nie banał się kryje
mądra pszczoła powraca często z oślej łąki
nieraz mali poeci dobrej sławie służą


ks. Jan Twardowski

Jeśliby Bóg zapomniał przez
chwilę, że jestem marionetką
i podarował mi odrobinę życia,
wykorzystałbym ten czas najlepiej
jak potrafię.

Prawdopodobnie nie powiedziałbym
wszystkiego, o czym
myślę, ale na pewno przemyślałbym
wszystko, co powiedziałem.
Oceniałbym rzeczy nie ze
względu na ich wartość, ale na
ich znaczenie.

Spałbym mało, śniłbym więcej,
wiem, że w każdej minucie z
zamkniętymi oczami tracimy 60
sekund światła. Szedłbym,
kiedy inni się zatrzymują,
budziłbym się,
kiedy inni śpią.

Gdyby Bóg podarował mi
odrobinę życia, ubrałbym się prosto,
rzuciłbym się ku słońcu, odkrywając
nie tylko me ciało, ale moją
duszę.

Przekonywałbym ludzi, jak
bardzo są w błędzie myśląc, że nie
warto się zakochać na starość.
Nie wiedzą bowiem, że starzeją
się właśnie dlatego, iż unikają miłości!

Dziecku przyprawiłbym skrzydła,
ale zabrałbym mu je, gdy
tylko nauczy się latać samodzielnie.

Osobom w podeszłym wieku
powiedziałbym, że śmierć nie
przychodzi wraz ze starością, lecz
z zapomnieniem (opuszczeniem).

Tylu rzeczy nauczyłem się od
was, ludzi... Nauczyłem się, że
wszyscy chcą żyć na wierzchołku
góry, zapominając, że prawdziwe
szczęście kryje się w samym
sposobie wspinania się na górę.
Nauczyłem się, że kiedy nowo
narodzone dziecko chwyta swoją
maleńką dłonią po raz pierwszy
palec swego ojca, trzyma się go
już zawsze.
Nauczyłem się, że człowiek ma
prawo patrzeć na drugiego z
góry tylko wówczas, kiedy chce mu
pomóc, aby się podniósł.

Jest tyle rzeczy których
mogłem się od was nauczyć, ale
w rzeczywistości na niewiele się
one przydadzą, gdyż, kiedy mnie
włożą do trumny; nie będę już żył.

Mów zawsze, co czujesz,
i czyń, co myślisz.
Gdybym wiedział, że dzisiaj po
raz ostatni zobaczę cię śpiącego,
objąłbym cię mocno i modliłbym
się do Pana, by pozwolił mi być
twoim aniołem stróżem.
Gdybym wiedział, że są to
ostatnie minuty; kiedy cię widzę,
powiedziałbym "kocham cię",
a nie zakładałbym głupio, że
przecież o tym wiesz.

Zawsze jest jakieś jutro i życie
daje nam możliwość zrobienia
dobrego uczynku, ale jeśli się
mylę, i dzisiaj jest wszystkim, co mi
pozostaje, chciałbym ci powiedzieć,
jak bardzo cię kocham i że
nigdy cię nie zapomnę.

Jutro nie jest zagwarantowane
nikomu, ani młodemu, ani staremu.

Być może, że dzisiaj patrzysz
po raz ostatni na tych, których
kochasz. Dlatego nie zwlekaj, uczyń
to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie
doczekasz jutra, będziesz żałował
dnia, w którym zabrakło ci czasu
na jeden uśmiech, na jeden
pocałunek, że byłeś zbyt zajęty; by
przekazać im ostatnie życzenie.
Bądź zawsze blisko tych, których
kochasz, mów im głośno, jak
bardzo ich potrzebujesz, jak ich
kochasz i bądź dla nich dobry,
miej czas, aby im powiedzieć jak
mi przykro", "przepraszam",
"proszę", "dziękuję" i wszystkie inne
słowa miłości, jakie tylko znasz.

Nikt cię nie będzie pamiętał za
twoje myśli sekretne. Proś więc
Pana o siłę i mądrość, abyś mógł
je wyrazić. Okaż swym przyjaciołom
i bliskim, jak bardzo są ci potrzebni.

Prześlij te słowa komu zechcesz.
Jeśli nie zrobisz tego dzisiaj,
jutro będzie takie samo jak wczoraj.
I jeśli tego nie zrobisz nigdy nic
się nie stanie.

Teraz jest czas.

Pozdrawiam i życzę szczęścia! ! ! !



Gabriel Garcia Marquez

"Amen" Maryi

Święty Paweł mówił, że radosnego dawcę miłuje Bóg (2 Kor 9, 7). Maryja wypowiedziała Bogu swoje tak z radością. Słowo, jakim Maryja wyraża zgodę na boskie macierzyństwo, jest tłumaczone jako fiat - "Niech się stanie". W oryginale oznacza ono optatiwus (génoito); fiat jest nie tylko akceptacją woli Boga, ale pragnieniem wypełnienia jej: "Całym sobą pragnę tego, czego chce Bóg; niech spełni się szybko to, czego On pragnie". Doprawdy - jak mówił święty Augustyn - Ona zanim poczęła Chrystusa w swoim łonie poczęła Go w swoim sercu.
Ale Maryja nie wypowiedziała słowa fiat, które jest słowem łacińskim, nie wypowiedziała też génoito, które jest słowem greckim. Cóż więc powiedziała? Jak brzmiało słowo Maryi, które byłoby najbardziej zbliżone do tego określenia? Co wypowiadał hebrajczyk, kiedy chciał powiedzieć "niech się stanie"? Mówił amen! Jeśli słusznym jest starać się dotrzeć do ipsissima vox, do właściwego słowa, jakie padło z ust Maryi lub przynajmniej do słowa, jakiego użył w Ewangelii Łukasz, to było nim słowo "amen". Amen, słowo, którego hebrajski rdzeń oznacza trwałość, pewność, było używane w liturgii jako odpowiedź na słowo Boga. W Wulgacie za każdym razem na zakończenie Psalmów czyta się "fiat, fiat" (w wersji Settanta: génoito, génoito), natomiast oryginał hebrajski, znany Maryi, przytacza: Amen, amen!

R. Cantalamessa

źródło:
"Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
Wydawnictwo SALWATOR, Kraków 2000

Dla MARYJI

Przy przydrożnym polnym krzyżu
naród gromadzi się tłumnie
słychać śpiewy i modlitwy
rozkwitł maj zielenią bujnie

Nad głowami śpiew słowika
wdzięczne trele w niebo wznosi
i z ludem tu zgromadzonym
chwałę Matki Bożej głosi

Już Litanii Loretańskiej
dźwięczne słowa w górę płyną
boś Ty Najświętsza Panienko
radości naszej przyczyną

Śpiewa z nami ziemia cała
do Swojej Matuchny w niebie
cześć Maryjo cześć i chwała
dzisiaj pozdrawiamy Ciebie

Nim zapadnie nocka ciemna
nim dzień odejdzie z wieczora
pobłogosław Swoje dziatki
bo do domu wracać pora
Renia