piękna książka o błogosławionych małżonkach...jestem pod wrażeniem, mimo iz nie ciągnie mnie do żeniaczki...
dużo tez o wychowaniu dzieci...piekne...



wiesz, tez tak kiedys myslałam...ale jak książka gorszy, promuje fałszywe wzorce...to lepiej ją odłożyć...

tak jak stary, skwasniały jogurt- lepiej wyrzucić po pierwszej łyżeczce- niz zjeść cały i się otruć...

Nie zgadzam się z Tobą w pełni, Teresse. Czasem i trzeba poczytać i takie książki, gdzie jest bunt młodych na rzeczywistość. Takim przykładem jest Buszujący w Zbożu Salingera, o chłopcu, który ma w sobie mnóstwo buntu, ale w głębi duszy jest bardzo wrażliwy. Polecam bardzo tę książkę. To mój faworyt na półce z książkami w ciągu ostatnich kilku lat

Buszujący w zbożu jest w dechę, kiedyś czytałem, będę musial odświeżyć.

Polecam, bo to bardzo dobra książka, pokazująca tamtejszą rzeczywistość:

- Różnice między światem dorosłych a dzieciństwem. Świat dorosłych przedstawiony jest jako udawany, sztuczny i pełen pozorów. Dzieciństwo jest idyllicznym czasem w którym panują zasady naturalności i autentyzmu

- Wyizolowanie jednostki z społeczeństwa (Holden chce uciec i udawać, że jest głuchoniemym).

- Upadek amerykańskiego społeczeństwa, krytyka kultury masowej


A wiesz, że ja również dawno jej nie czytałem. Dziś kończę Rozmowy o miłości Michela Quoist'a i zacznę czytać Buszującego w Zbożu

Co ty Bartas wypracowanie piszesz?

A ja teraz wzięłam się za "Journey to the center of the earth".

Nie, po prostu uwielbiam mówić o tej książce i bardzo interesująca jest jej problematyka

Zgodnie z postanowieniem, skończywszy Rozmowy o miłości Michela Quoist'a, zabieram się za Buszującego w Zbożu - w przerwach między Prawem Kanonicznym

To i chyba ja sobie przeczytam tego buszującego w zbożu. Po recenzji Bartasa zaczęła mnie ciekawić. Ciekawią mnie książki o świecie dzieci, bo bez odniesienia do dzieciństwa nie da się zrozumieć człowieka.

a ja lada moment zamówie książke Matka Teresa „PÓJDŹ, BĄDŹ MOIM ŚWIATŁEM”
Prywatne pisma „Świętej z Kalkuty” no i jak przyjdzie zabiore się za czytanie

Seneka Lucjusz Anneusz "Myśli"

O, jak byłam mała, to wybierałam w tej książki cytaty do pamiętników przyjaciół

Moim zdaniem ta książka rewelacyjnie opisuje typ neurotyka naszych czasów, specyficznej osobowości opisanej przez Karen Horney. Bo i właśnie czytam jej "Neurotyczną osobowość naszych czasów", po raz kolejny. Pierwszy raz miałam kontakt z tą książką w szkole średniej, kiedy pożyczyła mi ją moja wychowawczyni.

Ja się z nią zetknąłem kiedy byłem w pierwszej klasie szkoły średniej, ale nie było to wówczas lekturą. Teraz podobno jest to lektura w gimnazjum Szkoda, że za moich czasów, kiedy ja byłem w gimnazjum jej nie było w kanonie lektur. Szóstka byłaby z klasówki murowana :P:P

Miałam na myśli Horney, nie Salingera.

Aaaa, to przepraszam! Ale o Horney też czytałem i miałem na wykładach z psychologii na II roku moich studiów:) Ona podobnie jak Freud stwierdziła, że przyczyną nerwicy są nierozwiązane wewnętrzne konflikty, a siłą napędową tych konfliktów są popędy, które zupełnie inaczej niż w koncepcji Freuda, są siłą specyficzną dla neurotyków. Rodzą się one z poczucia wyizolowania, bezradności, strachu, wrogości. Ich celem jest zdobycie poczucia bezpieczeństwa. Cechą charakterystyczną i przyczyną nerwicy jest neurotyczna struktura charakteru, nerwica charakteru.

Źródło: Psychologia dla teologów pod red. ks. Józefa Makselona
Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, Kraków 1995.

Właśnie zamówiłam i nie mogę się doczekać, kiedy przyjdzie