Sabat mają tez chyba żydzi którzy nie uwierzyli w Chrystusa czyli oni żyją Starym Testamentem, ale tutaj naprawde nie wiem bo nie znam judaizmu oraz ich kultury.

Taka wiara nie miałaby sensu.Nam chodzi o zbawienie ,a nie przekonywanie się. Bzdurą byłoby oszukiwanie się samego siebie.


Wczesny kościół, jak stwierdzają to Dzieje Apostolskie i listy, spotykał się regularnie w soboty, żydowskie sabaty, często w synagogach. Nie ma wzmianek o regularnych spotkaniach w niedzielę, pierwszego dnia tygodnia. Kiedy wychodzili, proszono ich, aby w następny szabat mówili do nich o tym samym. A po zakończeniu zebrania, wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego (Dz 13,42-44,). Przeczytaj też Dz 13,13-15; 15,19-21; 16,11-13 i 18,1-4).
Poza tym jest wiele tekstów wybiegających poza zmartwychwstanie Jezusa sugerujących nakaz świecenia soboty.
-Łk23-24,1
-Mt24,20
-Ap 1,10

W pierwszych wiekach po apostołach spotkania kościoła odbywały się w sabat, w niedzielę, lub w oba te dni.

Tak jak gdzie indziej, zachowujemy ósmy dzień z radością, dzień, kiedy Pan wstał z grobu (List Barnaby 15,9).

... zachowujcie sabat i święto dnia Pana; ponieważ ten pierwszy jest na pamiątkę stworzenia, a drugi – zmartwychwstania. Niech niewolnicy pracują pięć dni; jednak w dzień sabatu i dniu Pańskim dajcie im wolne, by szli do kościoła po wskazówki jak żyć w pobożności (Konstytucje Apostolskie zebrane w roku 300).

Grzegorz z Nysy pod koniec IV wieku nazwał sobotę i niedzielę „siostrami” (Patrologia . Graeca, Vol. 46, Col. 309).

W Rzymie i Aleksandrii rozpoczął się ruch mający na celu zakaz obchodzenia sabatu i wprowadzenie tylko niedzieli. Pomimo, iż prawie wszystkie kościoły na świecie każdego tygodnia celebrują święte misterium sabatu, to chrześcijanie z Aleksandrii i Rzymu – mając na uwadze niektóre starożytne tradycje, zaprzestali tej właśnie (Sokrates Scholasticus, 400s).

Ludność Konstantynopola prawie wszędzie gromadziła się zarówno w sabat, jak i pierwszego dnia tygodnia, którego to zwyczaju nigdy nie widziano w Rzymie lub w Aleksandrii (Sozomen, Nicene and post Nicene Fathers, 2nd series, Vol. 12, pp. 7-8).




Chrześcijanie spotykali się też codziennie w świątyni i łamali chleb po domach w Jerozolimie (Dz 2,46) i po domach w Efezie (Dz 20,20).
W Piśmie zanotowana jest tylko jedna informacja o zgromadzeniu w niedzielę (sobota po zachodzie słońca).Zwróć uwagę,ze „Paweł, … nazajutrz zamierzał odjechać”.Powodem spotkania było pożegnanie Pawła ,a nie kult nowego dnia świątecznego.



„Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia, ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych”1Kor 7,18-19; (włącznie z czwartym -sobotnim)
Tekst pisany był do pogan , nie do Żydów. Więc , sobota powinna obowiązywać również i nas.
Apostołowie wymagali przestrzegania prawa w którego treści był nakaz święcenia soboty.
" Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie. A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy"Gal3,26-29
"Lecz jeśli czynicie różnicę między osobami, popełniacie grzech i jesteście uznani przez zakon za przestępców. Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz (np.nie święcisz sabatu), jesteś przestępcą zakonu. "
Pismo nie rozgranicza pogan I nie pogan.”Wszyscy są jedno w Chrystusie”.Wszystkich dotyczy zbawienie (usynowienie) oraz te same dary Ducha.A skoro zbawienie dotyczy obojga ,to również i przykazania włącznie z sobotnim.
„U Boga nie ma względu na osobę”Rzym 2,11
„przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka”Kazn 12,13 (włącznie z sobotą)


Jezus poświęcił najwięcej czasu na przekazaniu wiedzy i sposobu świętowania właśnie szabatu ,czyli czwartego przykazania.
Chrystus nakazał przestrzeganie dekalogu w treści którego znajduje się przykazanie nakazujące święcic sobotę.
„Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego”Jan15,10 (włącznie z sabatem)
„A jeśli chcesz wejść do żywota, przestrzegaj przykazań.”Mt 19,17
A z tego wiemy, że go znamy, jeśli przykazania jego zachowujemy. Kto mówi: Znam go, a przykazań jego nie zachowuje, kłamcą jest i prawdy w nim nie ma. Lecz kto zachowuje Słowo jego, w tym prawdziwie dopełniła się miłość Boża. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy”1 Jana 2,3-5




Niestety Pismo milczy na temat tego ,kiedy po raz pierwszy wprowadzono nakaz święcenia sabatu.Sugeruje jedynie,że jest on tak stary jak stara jest nasza ziemia i został nadany już Adamowi.
Przykazania nie zostały nadane dopiero Żydom na górze Synaj.Były znane wcześniej.
Znał je Abraham (rodz 26,5). Nawet Kain wiedział co jest dobre ,a co złe (Rodz4,7.15).W związku z Pawłową definicją grzechu musiał znać prawo.W innym wypadku nie mógłby zostać ukarany.Co sugeruje ,że znał przykazania.Poza tym prawo zostało wyryte w sercach ludzi (Rzym 2,14BT) przy stworzeniu człowieka.Wynika z tego,że również Adam posiadał je w swoim sercu.
Na Synaju przykazania były jedynie przypomniane.Na podstawie ich było zawarte przymierze. Tekst Wyj 16,28-29 wyklucza pogląd jakoby prawowłącznie z sabatem dane zostało na Synaju.

Wszystkie Przykazania obowiązują chrześcijan:
"Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj (pamiętaj o dniu sobotnim-dop.mój); jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą zakonu. ... Cóż to pomoże, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić?"Jak 2

Witam Cię Iereeeek


Zapewniam Cię,ze w tych tekstach Pawłowi nie chodziło o przykazanie sobotnie ,gdyż on sam powiedział :"Prawo samo jest bezsprzecznie święte; święte, sprawiedliwe i dobre jest też przykazanie. "Rzym 7,12
Więc nie mógł sobie zaprzeczać.
We wspomnianym przez ciebie tekście chodziło Pawłowi o święta pogańskie.
Ale to jest inny obszerny temat.Moznaby go poruszyć,ale po kolei.



Gdyby zmienili Apostołowie ,byłoby to zanotowane w Piśmie.Taka zmiana Prawa Bożego.Niestety nawet Jezus nic o tyn nie wspomniał.Powiadział coś odmienego.że nie przyszedł zmienić Prawa.

Jezus nie przyszedł zmienić Prawa, ale przyszedł Je wypełnić. I wypełnił. Po Jezusie Prawo straciło swą obowiązywalność. Uczy o tym Paweł w Rz i Ga.

Druga sprawa to Tradycja Kościoła, a Tradycja bardzo wcześnie przeniosła świętowanie z soboty na niedzielę. I Pismo nic o tym wspominać nie musi, aby to było obowiązywalne

"Taka zmiana Prawa Bożego. Niestety nawet Jezus nic o tym nie wspomniał"...Jezus Bóg osobiście dokonał zmiany Prawa, które On stanowi - swoim Zmartwychwstaniem.

Kamyk - prawie 300 lat to szybko? wg mnie trochę wolno. w każdym razie, chciałbym wiedzieć czy apostołowie święcili niedzielę... podobno jest o tym w Dziejach... ktoś zna jakiś fragment gdzie o tym jest napisane? bo Tradycja to mnie jakos mniej interesuje...

Owszem jest
- "Pierwszego dnia po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba....(Dz 20,7 - cud wskrzeszenia młodzieńca w Troadzie.
Szabat był 7 dniem tygodnia - po stworzeniu świata, dniem odpoczynku.
Wraz ze Zmartwychwstaniem zakończył się czas Starego Testamentu i Jezus wprowadził ludzkość w nowy czas - chrześcijaństwa.
I ten nowy czas rozpoczął od Zmartwychwstania w pierwszy dzień tygodnia tj. Niedzielę.

W Listach Apostolskich niedziela jest określana mianem dzień Pana Jezusa:
- "Przeto wy, zebrawszy się razem w imię Pana naszego Jezusa i z mocą Pana naszego Jezusa, wydajcie takiemu szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowie jego ducha w dzień Pana Jezusa"(1 Kor 5,4-5).
- "Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako, że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złozony jako nasza Pascha" (1 Kor 57)
-"Niechaj pierwszego dna tygodnia każdy z was coś odłoży według tego, co uzna za właściwe, żeby nie zarządzać zbiórek dopiero wtedy, kiedy ja przybęde" (1 Kor 16,2)
- "Dostałem zachwycenia w dzień Pański" (Ap 1,10).

Co więcej, o świętowaniu niedzieli jest napisane w cytowanym tu już "Didache" oraz np. w jednym z listów Pliniusza Młodszego do cesarza Trajana, w którym opisując chrześcijan zauważa on, że zbierają się rankiem w "dniu Słońca" - czyli w niedzielę - a pisma te są dużo wcześniejsze niż III czy IV wiek - pochodzą z przełomu I i II wieku

rozumiem, no to by było całkiem logiczne. ale mnie jednak zastanawia dlaczego dopiero w IV w. n.e. ten cały Konstantyn wprowadził oficjalnie święcenie niedzieli zamiast soboty, a nie wcześniej...

To jest coś, co prawo nazywa "zwyczaj". Pewne praktyki mogą być wśród ludzi utrwalone, chociaż wcale nie muszą być oficjalnie uznane, nakazane, uregulowane etc. Świętowanie niedzieli było czymś tak oczywistym dla pierwszych chrześcijan, że nie widzieli oni powodu, żeby to jakoś kodyfikować czy oficjalnie nakazywać. Bo i po co, skoro i tak wszyscy świętowali niedzielę. Później, kiedy Kościół się rozrastał, a za Konstantyna masowo napływali do niego poganie, pojawiały się problemy ze świętowaniem niedzieli, i wtedy zrodziła się potrzeba oficjalnego nakazu

Niestety Pismo milczy na temat tego ,kiedy po raz pierwszy wprowadzono nakaz święcenia sabatu.Sugeruje jedynie,że jest on tak stary jak stara jest nasza ziemia i został nadany już Adamowi.

No właśnie za dużo tu segestii i domyśleń, dopowiedzeń.
Adzient przeczytaj proszę ten tekst Biblii, który mówi o nadaniu przykazań pod górą Synaj, dotyczył on wyłącznie narodu wybranego a nie jak usiłujesz dowieść całej ludzkości. Poza tym zakon to nie tylko te "dziesięć słów" napisanych palcem Boga na kamiennych tablicach, ale też inne, które Żydzi mieli przestrzegać. Nie można tego mieszać.
Dlaczego Żydzi ich wszystkich przestrzegają do tej pory, ponieważ nie chcą uchybić w ani jednym, oni nawet elektrownie nastawiają w sobotę na automatyczne sterowanie, aby nie pracować. Dlatego np. Adwentyści jeśli chcą przestrzegać zakon powinni przestrzegać wszystko a nie tylko dekalog.
Co zaś się tyczy niedzieli ona innemu celowi ma służyć uczczeniu Zmartwychwstania Pańskiego a nie odpoczynku. Ludzie chyba się tu pogmatwali. Niedziela u chrześcian to nie to samo co sobota uŻydów, gdyż niedziela nie dotyczy odpoczynku, ale Dnia Pańskiego.
Pan Jezus Chrystus wcale nie poświęcił najwięcej czasu na wyróżnienie soboty, ale na naukę o wzajemnej miłości między ludzmi i między ludzmi a Bogiem. Tym są przepełnione Jego Ewangelie.
Tu się właśnie obawiam czy różne odłamy chrześcijaństwa nie zapędzają się w ślepy róg, wyrózniając co innego niż Ewangelia miłości, miłosierdzia, a oberając inne kierunki np. święcenie soboty.
Sw. Paweł napisał że kto głosi Ewangelię inną niż Chrystusowa niech będzie przeklęty, dwa razy to powtarzał w swoim liście.
Przykazania Boże obowiązują ale w brzmieniu nadanym przez Chrystusa (dwa przykazania miłości), w mojej ocenie one są pełniejsze od starego dekalogu bo zawierają wszystko, są można by rzec doskonale w swej istocie, dlatego Pan Jezus powiedział że wypełnia zakon a nie Go zmienia.
Listy Pawła też o tym świadczą nie bez powody został on nazwany apostołem posłanym do pogan. Dla mnie nawet nieporozumieniem jest przyjęcie dekalogu przez KRK i to jeszcze w okrojonej formie zmienionej.
Nas chrześcian obejmują przykazania miłości, Zydów prawo mojżeszowe.
Należy wiernie trzymać się Biblii a nie interpretować ją po swojemu.

Dlatego "dopiero", że Konstantyn był pierwszym cesarzem ustanawiającym chrześcijaństwo religią państwową, panującą. Chrześcijaństwo stało się w cesarstwie rzymskim, mimo represji, tak powszechne że doszedł do wniosku, że ignorowanie tego faktu jest większym zagrożeniem dla spójności państwa (już kilkakrotnie ze względów logistycznych kilkakrotnie dzielonego) niż uznanie go i wykorzystanie.

Trudno sobie bowiem wyobrazić, by wczesniejsi cesarze np. Decjusz, Walerian lub Dioklecjan stanowiący prawo mające ograniczyć ekspansję chrześcijaństwa wyznaczali dzień dla chrześcijan święty, dniem świętym dla całego państwa i ogółu mieszkańców.

W przypadku Konstantyna, był to również w pewnym sensie gest zapewniający mu przychylność pogan, najbiedniejszych robotników najemnych i niewolników. Pogaństwo znało oczywiście różne święta, ale zazwyczaj nie wiązały się one z zakazem pracy. Niedziela, była takim dniem wolnym, chronionym prawem, stałym - co 7 dni.

"Dla mnie nawet nieporozumieniem jest przyjęcie dekalogu przez KRK i to jeszcze w okrojonej formie zmienionej. "

No właśnie. To jest ciekawa sprawa. Katolicy tak dużo mówią o przykazaniu miłości danym przez Jezusa. Ale Dekalogu dzieci do Komunii się uczą na pamięć i to w formie okrojonej bardzo. Do tego w nienaturalny sposób ponumerowane są te przykazania (9 i 10 wygląda jakby było rozdzielone).

Po co w takim razie? Dlaczego Kościół nie dość że zmienił sobie formę przykazań to jeszcze w jakimś stopniu nakazuje ich uczyć dzieci i nie tłumaczy tego tak (na lekcjach katechezy) że ważniejsze jest przykazanie miłości dane przez Jezusa, które zawiera w sobie cały Dekalog właściwie.

to jest bardzo dziwna sprawa.

Odnośnie dzieci (a może i nie tylko dzieci): może powód jest ten sam, dla którego nie uczy ich się ogólnej i szczególnej teorii względności? Kwestia percepcji i zdolności pełnego zrozumienia?