A co do łaski wiary... Byłoby czymś bez miary okrutnym skazywać kogoś na bezsens odmawiając mu jej... A Bóg jest miłością To teza, ale poparta dowodami z życia Więc myślę, że ona (łaska) jakoś jest dana, że tylko trzeba wyciągnąć rękę... i choć odrobinę przesunąć to wszystko w swoim sercu, by było miejsce na ziarnko gorczycy... a już dalej rozrośnie się samo, byle mu nie przeszkadzać...

Chodziło mi tylko o to, że dla ludzi niewierzących wiara jest tylko pewną "protezą", a męstwo w życiu polega właśnie na odrzuceniu tej "protezy". Męstwo i odwaga, bo to nie takie chyba proste stawić czoło życiu, nie przyjmując z góry za prawdziwą tezy o istnieniu dobrego, wszechmogącego Boga, który stworzył świat i człowieka i nadaje życiu sens.

A przypadki... Jeżeli świat byłby nieskończony i wieczny, to nie widzę powodu, dlaczego różne niezrozumiałe czasem dla nas zdarzenia, nie miałyby być tylko czystym zbiegiem okoliczności. Wieczność i nieskończoność są tak pojemne, że zmieszczą w sobie KAŻDY zbieg okoliczności. Ich wyjaśnieniem nie musi być koniecznie "palec Boży".

A że Ty, Jo_tko, nie napisałaś słów: "Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam" to wiem. Napisałaś: "ja się z tego wypisuję".

Pozdrawiam!

No... męstwo istnienia w czymś co nie ma sensu... Męstwo bycia pyłem na wietrze obdarzonym świadomością tego, że jest pyłem... To prawda, ja chyba jestem tchórzem
A co do istnienia Boga... Widzisz Alipiuszu... Mnie nauczono tego zdania bez przymiotnika dobry, a zamiast "nadaje sens" było trochę inaczej - "masz obowiązek żyć". I tak też sie nie daje Ale podobno źródłem wiary jest doświadczenie Boga, nie założenie Dlatego napisałam, że tezę uważam za udowodnioną. W moim życiu

Nie przypisuję ich sobie, Alipiuszu Bo to chyba nadmiar wymagań, kazać zatrzymać się światu? Wyskoczyć można nawet z pędzącego pociągu, on niech sobie pędzi, skoro chce Chciałam tylko podkreślić warunkowość mojego stwierdzenia

A z przypadkami jest tak, że jeśli nie ma Boga, to cały swiat jest przypadkowy, to istnienie jest skutkiem loterii, totolotka, wylosowała sie taka a nie inna kombinacja kuleczek i to jesteś Ty, to ja, a tamto drzewo, nietoperz lub dżdżownica... To nieskończoność można by zdefiniować matematycznie, jako skończoną liczbę kombinacji, wynikających z raptem czterech (pięciu, jesli liczyć RNA) zasad ułozonych w stałe pary (dwie) tworzących trójki kodujące, i długości łańcucha... Ot, i cały kod genetyczny... No i w końcu aminokwasów strukturalnych czyli tworzących białka jest raptem 20... plus kilka w szlakach metabolicznych... Jakby ktoś się uparł, to pewnie ilość wariantów dałaby sie określić... Czyli nie ma nieskończoności?

Ilość wariantów w kodzie genetycznym na pewno da się określić, przynajmniej teoretycznie. Ale co do nieskończoności, to chyba jednak jest. Tylko czym jest tak naprawdę??? Oto dopiero zagadka!

A swoją drogą warto byłoby się zastanowić nad tym, co to znaczy, że Bóg jest miłością. Bo że miłość nie jest Bogiem, to jest oczywiste - to byłoby bałwochwalstwo. Więc co to znaczy??? Nie wiem, czy ten temat był poruszany w innych działach forum. Tutaj można by troszkę "pofilozofować" na temat tej dziwnej miłości, co to Bóg nią jest.

Pozdrawiam

Pytania biologiczne nie mają sensu i są tendencyjne. Problem nie został napeno jeszcze rozwiązany i zapewne nie zostanie. Jeżeli sprawę postawimy centrycznie to musi się wahać i w tym wypadku nikt nie ma racji. Racja leży pośrodku i jest niewspółmiernie wymierna do słów Arystotelesa, który zakładał ciągłość substancji.
Wszystko zadziała, zanim poznamy Absolut, a poznajemy Absolut na miarę naszej odpowiedzi na Jego działanie. Jeżeli odważamy się o Absolucie mówić, to nie z doświadczenia płyną słowa, ale z tęsknoty.