Dabar, czytając twojego posta można dojść do wniosku, że od wierzących Bóg wymaga mniej, a wydaje mi się że jest odwrotnie...

Po śmierci nie można sie nawrócić ponieważ po śmierci nic nie czujemy, nic nie wiemy nic nie myślimy.

Po śmierci robaki nas jedzą.
Sama śmierć jest jest zapłatą czyli karą za nasze grzeszne życie i nie potrzeba już żadnego nawracania .

Zdaje się, że od niewierzących zgoła nic nie wymaga...

Sorry, chciałem Ci odpowiedzieć oczywiście.
Myslę że Bóg wymaga więcej od wierzących, ale również daje im siły i środki do spełnienia tych wymagań. (Komu wiele dano, od tego wiele wymagac sie będzie). Ja zdecydowanie wybieram zbawienie poprzez łaskę niż liczenie na moje załugi, dobre uczynki, wypełnianie przykazań. Z mojego osobistego doświadczenia widzę że trudniej jest wierzącemu, bo Duch Święty uczula ludzkie serce na takie "drobiazgi" nad którymi niewierzący przechodzi do porządku dziennego. Pamiętaj że wierzący uczestniczy w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa: ma obowiązek głoszenia Ewangelii i oddania swojego życia za wiarę. Na codzień uczeń Jezusa jest ignorowany i odrzucany przez ludzi z tego świata - czuje sie trochę jak imigrant w obcym kraju. Ludzie niewierzący robią sobie z niego jaja, że jest frajer, że przepuścił taką i taką okazję, że nie ukradł nie cudzołożył, że nie podłożył świni.... Uczeń Chrystusa zawsze stoi w opozycji do świata:
Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi. Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego pana". Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. (J 15, 18-20)
Pozdr
Dabar

Każdy wybiera to, co dla niego jest łatwiejsze
Jednak wybór nie ma chyba znaczenia skoro to wybór pomiędzy zbawieniem a zbawieniem, prawda?

Nieprawda


Wybór pomiędzy zbawieniem Jezusowym a zbawieniem z uczynków to nie wybór chrześcijanina, ale wybór człowieka który jeszcze nie jest chrześcijaninem. Jeżeli zdecyduje się na przyjęcie zbawienia z łaski - staje się chrześcijaninem, jeśli z uczynków - nie jest chrześcijaninem, bo Chrystus do niczego mu nie jest potrzebny. Sam pracuje na zbawienie bez niczyjej pomocy - tak jak np. prawowierni Żydzi wypełniający prawo.

Dobrze wyjaśnia to Paweł w Liście do Galatów:

My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie pogrążonymi w grzechach poganami. A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, aby zostać uznanymi za sprawiedliwych z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, bo dzięki czynom prawa nie każdy człowiek zostanie uznany za sprawiedliwego. (...)
Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie odrzucam łaski Boga. Jeśli bowiem usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.
(Ga 2, 15-16; 20-21)
Pozdrawiam
Dabar
p.s. przekład bazuje na grecko - polskim Nowym Testamencie - wydanie interlinearne.