Gwiezdne wojny się liczą? XD

A czy ja z Tobą rozpoczełam walke ? Bo nie rozumiem Ciebie w tym momencie.

"Północ i Południe" o wojnie secysyjnej.
(z ang. North and South) - trylogia Johna Jakesa, na podstawie której w latach 1985-1986 oraz 1994 powstał miniserial telewizyjny, uznany później za jeden z najlepszych w historii telewizji.

Mroczny!!! Mogą być jak najbardziej

Norma!!!

Żadnej wojny ze mną nie zaczęłaś, ani ja z Tobą. Zapytałem ogólnie po prostu, bo bardzo lubię tę tematyką i też chciałem podyskutować.

Ja również bardzo lubię Północ-Południe zarówno ten z lat 85-86, jak ten z 1994, który został zatytułowany, o ile dobrze pamiętam, Piekło i niebo.
Ori tam ginie

Serio ? Ja pamiętam Go żywego. Dzięki wielkie za wypowiedź.

No, ponoć Patrick Swayze nie chciał grać i uśmiercili jego postać

No cóż... Moja przygoda z filmami zmienia sie jak moje życie. W młodości uwielbiałem amerykańskie superprodukcje i komedie. Były łatwe w odbiorze i wszystko kończyło sie w nich hapy end'em. Z czsem zacząłem gustować w kinie bardziej ambitniejszym. Na ten czas uwielbiam filmy Davida Lyncha, Kieślowskiego oraz dużą liczbe polskich filmów m.in. Plac Zbawiciela, Jasminum itd.

Jedna z najlepszych komedii ostatnich miesięcy. Film przedstawia różne wydarzenia z perspektywy wieczornych wiadomości i krótkich historyjek. Jednak jak na komedię przystało historie te są absurdalne, śmieszno-głupie, sarkastyczne i wyśmiewające praktycznie wszystko co się da, bez zahamowań. Całkowity brak poprawności politycznej. Mega komedia niestety raczej dla ludzi, którzy w miarę dobrze znają angielski (polskich napisów brak, a na premierę w naszym kinowym kraju nie ma co liczyć).

http://8.czesci.prawdy.filmweb.pl/

8 części prawdy (po polsku)


Bardzo dobry film - zamach terrorystyczny, bardzo dokładnie zaplanowany, oglądany... od tyłu oczami kilku osób.

Zeitgeist (z polskimi napisami)
http://video.google.com/videoplay?docid ... plindex=87

Ja jestem fanką Bollywood więc moje ulubione filmy zaliczają si do tych kategorii:

Kal ho Naa ho (gdyby jutra nie było)
Chak de!India (do boju Indie0
Veer-Zaara( imiona )
awarapan(zlecenie na miłość)
Kabhi Khusi Kabhie Gham (CZasem słońce czasem deszcz)
fanaa(unicestwienie)
Tara rum pum (bum cyk cyk )
Kabhi Alvida naa kehna (nigdy nie mów żegnaj)
jest jeszcze kilka ale te lubie najbardziej

No a tak po za tym to polecam jeszcze:
Patrol
Posejdon
Harry Potter
Wytańczyć marzenia

Przymusowo oglądałem "Czasem słońce, czasem deszcz". Przez pierwsze 2 godziny myślałem, że umre, a z pewnością bym zwiał gdyby nie stalowe kajdany. Przez kolejne 2 godziny miałem już tak mózg wyprany, że zaczynałem tańczyć z nimi... Jak dla mnie osobiście to bollywood to najlepszy dowód, że Boga jednak nie ma^^

Za to z tego co ostatnio oglądałem:
Number 23- dość ok, choć zakończenie oklepane. Dodatkowe emocje zapewniał mi fakt, że urodziłem się 23.
The Interpreter- fajne w sumie, do samego końca nie wiedziałem kto to będzie dokładnie, choć domyślić się można. Poza tym Nicole Kidman- świetna rola dla mnie, pomijając już fakt, że jest ładna, to mógłbym jej słuchać wiecznie
Felon- no dla mnie jakbym oceniał dostaje 11 pkt na 10 możliwych. Świetnie pokazano co się dzieje z człowiekiem w więzieniu i to jak wali się mu świat (no oczywiście w stanach, bo w Polsce to raczej niezbyt...)

[quote="A."] Jak dla mnie osobiście to bollywood to najlepszy dowód, że Boga jednak nie ma^^[quote]

dlaczego tak uważasz??

Najogólniej rzecz ujmując, te filmy są na poziomie brazylijskich, a właściwie każdych, telenowel. A przy ich poziomie rów mariański to już jest szczyt szczytów. Nie mają kompletnie nic do zaoferowania oprócz najprostszych rzeczy, cyrkowych sztuczek. Nie mają w sobie wogóle wartości. Nie poruszają problemów współczesnego świata, życia. Nie mają wartkiej akcji. Humor. Humorem jest stawianie tego wyrazu w wypowiedzi o bollywoodzie. Właściwie, to oprócz kolorów, piosenek prostych jak budowa cepa i kilku tańców, które zazwyczaj wygladają tak samo- nic w nich nie ma.

Love Story to melodramat produkcji USA z 1970 roku w reżyserii Arthura Hillera na podstawie powieści Ericha Segala, który także napisał scenariusz. W rolach głównych wystąpili Ali MacGraw i Ryan O'Neal. W filmie zadebiutował Tommy Lee Jones (w roli Hanka Simpsona).

Jest to opowieść o związku studenta Harvardu, Olivera Barretta IV, i studentki Radcliffe, Jenny Cavilleri. On pochodził z bogatej rodziny, ona była uboga. On kochał sport, ona-muzykę. Połączyło ich wielkie uczucie.