Ja odszedłem od kościoła, a zapał jakim darzę swoją religię nie zmalał do tej pory...

Ja na swoim przykładzie proponowałbym Ci najpierw zastanowić się, do którego Boga chcesz się modlić, wierzyć w niego, dziękować Mu za wszystko... Ja rówqnież miałem z tym problem, aż odnalazłem Jedynego...

Rozumiem z tego co pisaliście, że chyba najlepszą metodą będzie dla mnie takie życie w 100% z Bogiem, a nie: niedziela o tej i o tej msza, modlitwa codziennie od - do. Tylko takie całościowe życie znów z Bogiem

Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie a Ja w nim (J. 6, 56)

Właściwy jest Bóg stwórca wszechświata .

A wydawnictwo to "Jehowa i s-ka"?

Który?

Bóg jest jeden i wie o tym dziecko w 1 klasie szkoły podstawowej.

Ludzie modlą się do tego samego Boga choć inaczej Go nazywają i mają inne Jego wyobrażenia

Czy moglibyście się przestać kłócić o Boga? Tak samo możecie się kłócić, który opat_90 to opat_9o albo który Seweryn to Seweryn - LUDZIE! Bóg jest jeden i wie o tym dziecko w 1 klasie szkoły podstawowej. Ludzie modlą się do tego samego Boga choć inaczej Go nazywają i mają inne Jego wyobrażenia (Chrześcijaństwo to wiara także w Syna Bożego ale tą kwestię tu pomijam)

Wróćcie może do właściwej dyskusji, co....?

chcę wrócić do Boga - być tak blisko niego jak kiedyś (albo i bliżej, bo to "kiedyś" wcale takie idealne nie było). Od czego zacząć po długiej przerwie bez modlitwy, jedynie z cotygodniową, wymuszoną mszą święta (bez komunii)? Kupić dobrą książkę religijną? modlić się codziennie? Spowiedź. Od czego zacząć, co zrobić, żeby "TO" znów tak mocno uderzyło?

Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy (sama) wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i demony wierzą i drżą. Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym? Widzisz, że wiara współdziała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki? Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.

Jk 2,14-26