Obcy,
Nie odprawiaj modłów nade mną, bardzo Cię proszę.
To była najzwyklejsza ludzka reakcja na inne ludzkie (bo przecież takie chamstwo nie miało boskiego natchnienia chyba) zachowanie.
To że miałam ochotę na odwet - to wewnętrzne odczucie i to zaraz tego samego dnia po wydarzeniu (tak, towarzyszyło mi jeszcze trochę czasu, ale tracąc nasilenie)... uczucie to jednak nie zostało zrealizowane.

może obrażać, mało tego - może nie dać rozgrzeszenia

dlatego radzę Ci - grzechy wyznawaj Bogu przez Jezusa, czytaj Biblię, a otworzą Ci się oczy

Nie powiniem tak mówić! Powinien ci odpuścić ten twój zapewne bardzo wstydliwy grzech (którego wyznanie wymagało wielkiej odwagi), a ty nie popełniaj go już więcej.

Kiedyś mnie uczono, że przystępując do spowiedzi nie rozmawiam tak naprawdę z księdzem, ale z Panem Jezusem (za pośrednictwem głosu księdza). I tak się zastanawiam, czy Pan Jezus mógłby mnie tak po prostu nazwać szmatą?

Ksiadz chociaz jest tylko czlowiekiem, ale jest sluga Boga i powinien dawac przyklad, a nazwaniem kogos "szmata" przykladu dobrego nie daje. I niestety takich ksiezy jest mnostwo. Indywidualna spowiedz jest faktycznie najlpeszym rozwiazaniem, jesli masz wiecej ciezszych grzechow na sumieniu. Ja bylam kiedys w spowiedzi gdzie ksiadz za 10 min 50 ludzi wyspowiadal, ciekawa jestem czy taka spowiedz sie liczyla, bo nawet nie powiedzialam grzechow, a juz mi dal rozgrzeszenie.

Jezus to nie taka "ciepła klucha" jak wielu Go sobie wyobraża! Jezus też potrafił ostro powiedzieć. Najlepszy przykład- Piotr, który był wybrany, Opoka na której Kościół miał być zbudowany, został przez Jezusa nazwany szatanem. Ale Jezus zawsze mówił z miłością. I to również z miłością było powiedziane, bo miało to Szymonowi pomóc. Nie mi teraz mówić czy ów ksiądz mówił to z miłością (miłość to nie słodzenie sobie wzajemnie, ale prawda!) czy nie. Jak dla mnie dość ostre słowa, ale może czasem tak trzeba, by się obudzić i coś zmienić.
A jeśli nie było w tym pasterskiej miłości to było to wysoce niestosowne zachowanie.

rozumiem szumi o co Ci chodzi, ale czym innym była sytuacja Piotra od tego co mamy w spowiedzi. W przypadku o którym mówisz Piotr poniekąd kusi Jezusa, że ta cała męka, która go czeka to jakiś wymysł- próbuje wzbudzic jakieś wątpliwości (na ile świadomie?).
Jeśli ktoś przychodzi i bez owijania w bawełnę mówi o swoich grzechach to chyba oczekuje czegoś innego niż wyzwisk.

Poza tym zwróc uwagę, że Jezus znał Piotra i wiedział, że (tak jak wspomniałeś) takie ostre napomnienie mu pomoże. Jeśli kobieta przychodzi do spowiednika; a ten kompletnie jej nie znając nazywa ją szmatą to chyba brakuje mu takiej cnoty co się roztropnością nazywa .

Przypomina mi się jeszcze ojciec Pio, który w odpowiedzi na zarzuty, że czasami za ostro traktuje penitentów powiedział, że nie daje cukierków tym, którzy potrzebują środków przeczyszczających (mógł wymyśleć coś bardziej poetyckiego ). Tyle, że ojciec Pio miał dar czytania sumień...

PS. Kiedyś natrafiłem w ST (chyba ks. Ps) na fragment mówiący o tym, żeby nie unosić się gniewem gdy ktoś grzeszy (popularne w naszych czasach, żeby grzesznika zwyzywac od bezboźników itp.). Jeśli ktoś by kojarzył to proszę o dokładne namiary na ten fragment, pozdrawiam

Nie ma to jednak, jak sypanie obelgami z miłością. Hubert H. obrażając prezydenta też na pewno robił to z podobnymi intencjami, szkoda że prokurator tego nie dostrzegł.

ja tylko dwie rzeczy wtrącę bo mam wrażenie, że gdzieś się gubi - spowiedź jest sakramentem czyli czymś nadprzyrodzonym, więc nie zawsze nasze miary osądu będą adekwatne. Daleka byłabym do utożsamiania sytuacji z konfesjonału z sytuacją z ulicy.

I dwa jako mały offtopic ale mnie bardzo kują takie stwierdzenia
Każda spowiedź jest indywidualna (poza wyjątkiem z prawa).

kastor, masz rację. Również uważam, że był to gruby nietakt, ale zawsze warto się zastanowić jakie mogły być motywy takiego zachowania. Chyba, że ów ksiądz ma po prostu taki styl Co należałoby zmienić.

Odpowiedz na pytanie podana w temacie jest prosta.Ksiadz oddany Bogu z pewnoscia nie obrazi ale zacheci do swietego zycia.

HM... Ksiądz na pewno nie powinien się tak zachować. Co ja bym zrobiła? Na pewno nie odeszłabym od konfesjonału bo byłoby to znieważenie nie tyklko spowiednika ale przedewszystkim Sakramentu i Boga. Na pewno tez nie zraziłoby mnie to do spowiedzi bo nie ze względu na księdza tam chodzę. Myślę jednak, że po spowiedzi próbowałabym gdzies porozmawiać z tym księdzem i powiedzieć mu o swoim odbiorze jego słów a gdybym nie miała odwagi powiedzieć mu prosto w oczy to conajmniej próbowałabym się za niego modlić. No i na pewno zastanowiłabym się jak wygladało moje przygotowanie do tej spowiedzi - czy modliłam się przed nią za siebie i spowiednika lub czy sama grzechów nie wyznałam w taki sposób, że jakoś go do tego sprowokowałam. (np. można powiedzieć ukradłem albo zaje.... koledze, współżyłem lub "bzykałem" ) nie wiem jak to wygladalo w Twoim przypadku ale pisząc ogólnie jak ktoś operuje takim słownictwem w konfesjonale to nie ma się co dziwić że ksiądz także.

Sprawa jest prosta - co kolwiek by Ci powiedział masz to przyjmowac jako słowa samego Chrystusa do Ciebie i postąpić zgodnie z zaleceniami ...

Ksiądz będzie oceniany i sądzony przez Jezusa i tylko On może go rozliczać

Ty musisz mu wybaczyć, jak kolwiek by Cię to zabolało, bo jesli będziesz chowała urazę, kazda spowiedź od tamtej włącznie będzie nieważna !

oczywiscie gdyby to się powtarzało, a była byś pewna że to uwłacza godności zachowania kapłańskiego to możesz interweniować u biskupa, ale pamiętaj ze i tak musisz wybaczyć, a spowiedź jest sakramentem, podczas którego przemawia do Ciebie Chrystus przez kapłana ...

Jeszcze jedno - może warto by tak samemu porozmawiać z księdzem - chroni was tajemnica spowiedzi, ale możecie o tym rozmawiać w ramach kierownictwa duchowego, może byś tak powiedziała mu, ze uważasz, że postepuje niewłaściwie i że czujesz się zobowiązana zwrócić mu uwagę ...

A poza tym trzeba modlić się za swoich spowiedników, aby Bóg obdarzył ich potrzebnymi łaskami i oświecił aby mogli Cię jak najlepiej pouczyć ...

Ojojoj, nie tak ostrrro!
Żaden człowiek nie ma prawa mnie obrażać, ksiądz także.
Zdarzyło mi się zwrócić uwagę jednemu niegrzecznemu spowiednikowi, że nie życzę sobie być tak traktowana podczas spowiedzi.
Przeprosił.
Nie chowam urazy.