Opisany przeze mnie eksperyment myślowy to dokładne odzwierciedlenie sytuacji wszystkich ludzi na ziemi .

Nie możesz zmienić życia po zdechnięciu na kontynuowanie po przekroczeniu pewnej granicy dlatego ,że żółwiki nie mają świadomości "granicy"........

.... i nie masz pewności jej [ swiadomości ] prawdziwości .....

Żółwiki nigdy nie były wolne już od momentu kiedy umieszczone zostały w akwarium mimo ,że czasami odnoszą takie wrażenie

Według mnie w tym rozumowaniu czai się jeden małby problem. Zakłada ono, że osoby tworzące religię nie wierzą w to co głoszą. Myślę, że o ewentualnym cyniźmie możemy zacząć mówić dopiero wówczas gdy religia jest na tyle rozwinięta aby przynosić wymierne profity.

A tak z innej beczki, ja preferuje podział na duchowość i religię. Według mnie lepiej oddaje charakter tych zjawisk.

Podobnie jest z limbus puerorum. Wcześniej nauczano, że dzieci nie idą do nieba, teraz twierdzi się, że idą. Obydwa te twierdzenia nie mogą być prawdziwe, bo są sprzeczne. Jedno z nich musi być kłamstwem!

Kiedyś widziano pewne zagadnienia teologiczne inaczej i z innymi priorytetami, a z czasem doszło do ewolucji poglądów i przewartościowania priorytetów - tak niestety bywa jak się intelektualnie podchodzi do religii - ludzki umysł to ograniczona i zawodna (choćby przez brak jednoznacznych danych wejściowych) zabawka...

Tylko, że twierdząc, że coś jest manipulacją czy jest cyniczne zakładasz równocześnie, że osoba ma osobiste przekonania sprzeczne z tym co pubulicznie stara się reprezentować.

Przyjrzyj się chociażby różnego rodzaju sektom. Wiele z tych organizacji nie podejmuje działań mających na celu zdobycie różnych zasobów a jedynie poświęcają się swojej "misji" mającej charakter czysto duchowy.

Ignorujesz istotę religii pierwotnych. Miały one charakter symboliczny a sfera sacrum związana była nierozłącznie z życiem codziennym. Kult słońca czy płodnośnie nie wymagał niczego co nazwać by można było "uspójnaniem urojeń"

Było to symboliczne oddawanie czci czemuś co się obserwowało. Systemy wierzeń wymagające "wspólnej wersji" według mnie mają charakter późniejszy.

Według mnie popełniasz błąd poprzez odwoływanie się właśnie do systemów wierzeń. Religie pierwotne były według mnie własnie wynikiem spotkania się z czymś co miało wartość wykraczającą poza życie jednostki. Człowiek umierał ale pory roku się zmieniały, zboże rosło, zwierzęta żyły i dzieci ciągle się rodziły. To co pozostawało niezmienne mimo przemian pokoleń stawało się obiektem kultu. To się działo na oczach ludzi i wszyscy o tym wiedzieli.

Ignorując ludzkie dążenie do rzeczy wykraczających poza jego egzystencję tracisz z oczu to co stanowi podstawę religii.

Pawel25 !



Nie podzielam twojej wiary .

Bo nie masz tak naprawde żadnego wyboru



Nie tylko moge , ale wręcz muszęb z szacunku dla logiki .

Ze strachu przed smiercią

Śmierć definiuje jako nieodwracalne ustanie procesów życiowych organizmu , warunkujących jego istnienie [ w tym istnienie jego świadomości - niezależnie od jej poziomu ] .
Zatem istnienie organizmu po śmierci to oksymoron [ logiczna sprzeczność ] .

Dla ludzi nie ma to znaczenia czy będa mieli ciało po śmierci czy nie ważne ,żeb mogli w jakikolwiek sposób istnieć bez cierpienia

Jeśli dobrze rozumiem twoja religia twierdzi , że śmierć [ biologiczna ] nie jest śmiercią , bo żyćie [ świadomość/umysłowość ] trwa dalej w nieskończoność [ nieśmiertelność duszy ] .
Zatem twoim zdaniem smierć w ogóle nie istnieje - więc nie powinieneś o niej pisać .
Zdaniem twojej religii [ jeśli dobrze rozumiem ] życie trwa nadal po przekroczeniu pewnej granicy zwanej śmiercią - tylko co to jest w takim razie śmierć ?
Wychodzi na to , że jest to tylko jedna z chwil w życiu .
W takim przypadku lepszą analogią jest jedna z chwil w życiu [ np godz 13 ] zmieniająca jego koleje , niż odwołanie się do ideii końca egzystencji .

W takim razie może prawdziwe jest to zdanie ,że z prochu powstałeś i w proch sie obrócisz a to ,że teraz masz poczucie ,że śmierć jest tylko granicą jest złudne



Akurat to jest jedyna rzecz na świecie której jestem absolutnie pewien .
W końcu " myśle więc jestem " .
Samoświadomość mojego istnienia to jedyny absolutnie niepodważalny dla mnie fakt .



Nikt i nic nie jest absolutnie wolne .
Włąściwie nie jestem w stanie wyobrazić sobie czegoś takiego jak wolność absolutna [ wszechmoc ] , ponieważ moje proceszy myślowe są ograniczone strukturą rzeczywistości zwaną logiką .
Absolutna wolnośc [ wszechmoc ] oznaczała by dla mnie koniec mego istnienia/myślenia .

Czyli w niebie do którego zapewne dążysz będziesz zniewolony ,w kontekście tego ,że w wielu tematach piszecie ,że Bóg robi co chce więc ten świat jest eksperymentem a nie koniecznością a to jest chore

W twoim eksperymencie myślowym przedstawiasz jednak kwestie wolności od woli istoty nadzorujące akwaria .

Wola tej istoty [ ograniczająca zachowania żółwików ] objawia sie dopiero w momęcie jej działania podczas segregacji żółwików do różnych akwariów .
Do póki istota ta nie ingeruje w funkcjonowanie pierwszego akwarium nie ogranicza [ poprzez swoje odfziaływanie ] woli żółwików . Przymus/pgraniczenie pojawia się dopiero w momencie ingerencji polegającej na segregacji .
Istota nadzorująca może mieć co najwyżej dopiero zamiar ograniczenia wolności żółwików wg przyjętych przez siebie zasad - jednak zamiar to jeszcze nie czyn .

Tak jakby taka segregacja nie istniała ,w takim razie odpowiedz na pytanie dlaczego nie zostałeś stworzony od razu w niebie jeżeli zgadzasz się na wszystko bez oporu ,przecież i tak czeka Cię zniewolenie przez Boga bo według Ciebie totalna wolność jest niemożliwa

Pozdrawiam .

Ewentualnie można się czepiać , że antropomorfizacja słońca , czy płodności stanowi urojenie wymagające uspójnienia .

Sądze , że w tej kwestii nic się nie zmieniło .
Religie wciąż polegają na przypisywaniu obserwowalnym zdarzeniom nieobserwowalnych przyczyn .

Nie za bardzo rozumiem jaka jest róznica pomiędzy "systemaem wierzeń " a " obiektem kultu " .

Kult reczywistego obiektu/procesu polega właśnie na braku zrozumienia jego istoty i zbudowaniu w zastępstwie systemu nieuzasadnionych wierzeń .

Dlaczego sądzisz , że ignoruję dążenie ludzi do rzeczy wykraczających poza ich egzystencje ?
Każdy znas dąży do zrozumienia czegoś co nazywamy prawdą/rzeczywistościa . Jest to coś wykraczającego poza egzystencje jednostki .

Budowanie zespołów urojeń , było wcześniejszą [ może nieco rozpaczliwą wobec braku wiedzy o otaczającym nas świecie ] próbą zrozumienia go .
Byćmoże cos co uzważamy obecnie za fakt , kiedyś okaże się tylko naszym urojeniem .
W miare zdobywania wiedzy o otaczajacym nas swiecie urojenia stanowią jednak coraz mniejszy odsetek naszych sadów o nim .

Bo nie masz tak naprawde żadnego wyboru

Ze strachu przed smiercią

Dla ludzi nie ma to znaczenia czy będa mieli ciało po śmierci czy nie ważne ,żeb mogli w jakikolwiek sposób istnieć bez cierpienia

W takim razie może prawdziwe jest to zdanie ,że z prochu powstałeś i w proch sie obrócisz a to ,że teraz masz poczucie ,że śmierć jest tylko granicą jest złudne

Czyli w niebie do którego zapewne dążysz będziesz zniewolony ,w kontekście tego ,że w wielu tematach piszecie ,że Bóg robi co chce więc ten świat jest eksperymentem a nie koniecznością a to jest chore

Tak jakby taka segregacja nie istniała ,w takim razie odpowiedz na pytanie dlaczego nie zostałeś stworzony od razu w niebie jeżeli zgadzasz się na wszystko bez oporu ,przecież i tak czeka Cię zniewolenie przez Boga bo według Ciebie totalna wolność jest niemożliwa

Jednak w takim wypadku antropomorfizacja byłaby także wtórna. Najpierw byłby symbol przedstawiający określone zjawisko. Nie bóstwo słońca, lecz symbol przedastawiający słońce.

Przedstawiam odmienną sytuację. Kultem otoczone jest obserwowalne zjawisko przedstawione za pomocą symbolu.

Właśnie niekoniecznie. Wyjaśnień potrzebujesz gdy chcesz np. wiedzieć dlaczego coś rośnie. Nie jest to konieczne jeśli obiektem kultu jest sam fakt, że coś rośnie a życie się rozwija. Kultem otoczony jest efekt a nie przyczyna.

Dlatego, że nacisk kładziesz na to co według mnie jest wtórną cechą religii. Dla mnie religia dopiero później zaczęła odpowiadać na pytania o nieznane. Najpierw jej istotą było spotkanie z czymś co wykracza poza naszą egzystencję. Poszukiwanie odpowiedzi obojętnie czy za pomocą wiary czy nauki jest konsekwencją spotkania z czymś takim. I, co najciekawsze, znajomość "technicznych" aspektów procesu wcale tego nie musi zmieniać.

To jest to co rodzi się w Tobie gdy spojrzysz gdzieś z daleka od miasta w nocy na bezchmurne niebo i odczujesz ogrom tego co jest nad Tobą. Ludy Mezopotamii identyfikowały to co tam dostrzeżesz z bóstwami, astronomia identyfikuje to zupełnie inaczej. Jednak uważam, że istotą pierwotnej religii nie było wyjaśnienie tego co tam jest lecz samo spotkanie z tym ogromem.

I to właśnie spotkanie do dziś stanowi centralny punkt religii. Rytuały stanowią otoczkę.

Zatem wychodzi na to , że się zgadzamy .
Religia to pierwotne próby zrozumienia otaczającej nas rzeczywistości , odrzucone w miare poznawania tej rzeczywistości .

Każdy kto spojrzy w niebo zauważy , że jest ogromne .
Niema to nic wspólnego z wiarą , religią , ani mistycyzmem .

Inną sprawą jest to , że mistycyzm jest głęboko zakorzeniony w człowieku i takie sytuacje sprzyjają z przyczyn psychologicznych poddawaniu sie wpływowi tegoż mistycyzmu .

Ja za centralny punkr religii uważam dogmaty/założenia na których sie opiera .