A małe nieporozumienie: ja mówię o Bogu Katolików, więc to nie jest na temat.

"jakąś argumentację"...ale skąd wywodzisz, że każdy rodzący się musi dożyć do zgrzybiałej starości?

Takie noworodki według chrześcijan moga mieć tylko wieczność i to jest właśnie dziwne, że Bóg pozwala na takie bezsensowne cierpienie...

.

A ja myślałem, że Bóg ustanawia jednakowe prawa dla wszystkich, no dobra, wiem o co Ci chodzi, chcesz sobie trochę podyskutować z katolikami
Logika nakazuje, jeśli niemożna zweryfikować przyczyn w tym życiu to należy ich szukać głębiej, sięgać poza grób.

A doświadczenie uczy, że i tak odpowiedź można znaleźć racjonalną


O, ja tego nie powiedziałam. Mi chodzi o bezsens cierpienia tych dzieci, skoro i tak umierają. Jeżeli już, to w ogóle nie powinny cierpieć, bo po co?

A ja cały czas byłem przekonany, że to co tu piszę, to racjonalna argumentacja, aż do bólu

Żeby było sprawiedliwie wszyscy powinni mieć takie same szanse na zbawienie więc i tyle samo czasu na nawrócenie.

Założenie że równa ilość czasu dla każdego da równe szanse wszystkim jest z góry nieprawdziwe, co to łatwo zaobserwować również w codziennym życiu.

Oczywiście, że sama długość życia nie wystarczy ale na pewno byłoby to sprawiedliwsze niż sytuacja w której niektórzy trafiają do nieba automatycznie podczas gdy inni toczą wieloletnie boje z samym sobą.
O zbawieniu decyduje tak naprawdę przypadek ale to już chyba temat na inną dyskusje.

Celem życia nie jest nawrócenie się, ale doświadczanie (uczenie się ) i w ten sposób poznawać Boga, oraz ciągle upodabniać się do Niego.

Zabawne, że być może nawet większość ludzi nigdy nie miała takiej szansy więc ich żywoty były bezcelowe

Chyba masz mylne pojęcie na temat racjonalizmu

No
Jeśli zakładasz że jest zbawienie to idąc dalej nie może to byc przypadek, skoro zbawia Bóg. Natomiast nie ma sensu mówić o większej sprawiedliwości, bo w przypadku Boga nie stopniowanie ale pełnia się liczy. Zatem albo każdy ma równe szanse (obiektywnie), albo nie.

Jednak spełnienie określonych przez niego kryteriów jest właśnie kwestią przypadku gdyż ludzką świadomość kształtują czynniki zewnętrzne niektórzy ludzie zostają więc ukłształtowanie na dobrych (wg. chrześcijańskich kryteriów) inni na złych innymi słowy niektórzy mają szczęście inni pecha takrze jeśli chodzi o życie wieczne.

Popełniasz błąd jeśli w kwestii dotyczącej Boga sugerujesz że jedyne co kieruje ludzmi to czysto ludzkie i przyziemne wychowanie, środowisko, szczęście, predyspozycje psychiczne itd. Oczywiście tych rzeczy odrzucić nie można, ale jest poważnym ograniczeniem działalności Boga i Kościoła gdy tylko one są brane pod uwagę. Poprostu gdy mowa o Bogu, nie można się tak ograniczać, szczególnie jeśli działalność Boga jest niewidoczna acz skuteczna, co sprawia że ci którzy odrzucili zrobili to pomimo realnej szansy na bycie zbawionymi. Nie ma u Boga przypadku.