Wnioskowanie o istnieniu kwarków czy ogólnie kwantów jest a priori - nie wynika z doświadczenia. Można zrobić inną teorię która nie będzie zawierała kwantów - i zresztą były wcześniej takie teorie, tylko że dawały złe wyniki. Tak jak powiedziałem, nikt nigdy kwarka nie zobaczył bo wymyka się on nawet mikroskopom elektronowym.

Kwant - najmniejsza porcja, jaką może mieć lub o jaką może zmienić się dana wielkość fizyczna w pojedynczym zdarzeniu; np. kwant energii, kwant momentu pędu, kwant strumienia magnetycznego, kwant czasu.

Człowiecze, kwant to..

.. a więc, pojęcie odnoszące się do funkcjonowania materii. Nie można nie odnosząc się do wiedzy o materii robić hipotezy o kwantach. To naprawdę nie ma nic wspólnego z czysto rozumowym (apriorycznym) wywodem.

Nie można nie odnosząc się do wiedzy o materii robić hipotezy o kwantach.

Widziałeś kiedyś kwant czasu, dotknąłeś? Lub mniej prostacko spytam: czy znasz jakieś doświadczenie wykazujące że czas faktycznie jest skwantowany? To jest pojęcie które wyskoczyło z kartek obliczeń matematycznych bo inaczej prawa Maxwella nie działały.

Gdyby nie była to teoria empiryczna, tylko czysto rozumowa to nie mógłbyś nawet mówić o "czasie", bo czas i przestrzeń to też pojęcia powstałe na bazie doświadczenia, a nie z apriorycznych założeń w czyimś mózgu. Zacznij więc odróżniać hipotezę empiryczną od hipotezy aprirycznej - bo to, że obie są hipotezami nie znaczy, że obie są czysto rozumowe.

Zresztą przedstawiasz tą hipotezę jako wykazany empirycznie fakt więc twoje powyższe opowieści o tym jaka to była wcześniej hipoteza nie mają znaczenia skoro wartość poznawczą ta hipoteza nabrała dopiero po empirycznej weryfikacji.

Mechanika kwantowa nie opiera się na klasycznej logice.

czy znasz jakieś doświadczenie wykazujące że czas faktycznie jest skwantowany?

Można by tu wskazać paradoksy Zenona [ z Elei ] .
Strzała jednak dociera do celu - zatem czas [ a właściwie czasoprzestrzeń ] nie jest ciągły .
Nie mozna go dzielić nieskończenie .

Strzała docierała by do celu nawet gdyby czas nie był skwantowany, bo to że dociera wynika z istnienia sumy skończonej nieskończonego szeregu, a nie z tego że jest skończenie wiele kwantów czasu.

Chciałabym zauważyć jednak , że w takim przypadku rodzi sie pytanie :
Dlaczego rzeczywistość jest opisywalna właśnie sumą skończoną [ szereg zbieżny ] ?

Dlaczego rzeczywistość jest opisywalna właśnie sumą skończoną [ szereg zbieżny ] ?

Przeczytałem pobieżnie cały wywód i przeszedłem do Sebastianowej konkluzji , która jak zwykle jest zupełnie pochopna. Nawet, jeśli by z uprzejmości czy dla świętego spokoju przyjąć, że cały wywód w częsci astrofizycznej jestpoprawny i świadczy o tym,że mieć miejsce musiał "początek wszechświata", to i tak nijak nie świadczy to o istnieniu Boga.

1) wcale nie wynika z tego,że istniała kiedykolwiek istota zdolna samodzielnie stworzyć wszechświat (rozumiany jak chce Sebastian88 w bardzo wąskim sensie) - równie dobrze mogły być to posiadające uzupełniające się 'kompetencje stwórcze' istoty - na dobrą sprawę mogło być ich miliard i jeszcze pięć, albo nawet siedem

2) wcale nie wynika z tego, że stwórca/stwórcy wszechświata działali kierując się wolą a nie równie bezprzyczynową jak on/oni sami determinacją

3) wcale nie wynika z tego, że ta istota/istoty wciąż istnieją


Dziękuję.