Więcej - te pojęcia są całkowicie niezależne i jeśli wasz Bóg chce sobie uzurpować pojęcie sensu to tym gorzej dla niego.


No i co z tego? Jesteśmy zbudowani z atomów- ja nie widzę tutaj niczego co miałoby wpływać na sens naszej egzystencji.




Myśl jest skutkiem działania złożonej sieci neuronowej jaką jset ludzki mózg. Nie mu tu nic co wskazywałoby na istnienie Jahwe.


Oto Twoje błędne wyobrażenie o świecie ateisty.


To nie ja należę do grupy która sobie coś wmawia tylko dlatego że tak może być i chciałaby aby tak było.



Już ci kiedyś napisałem - jestem jak najbardziej konsekwentny w racjonalistycznym patrzeniu na świat a Ty - w życzeniowym.
Sens egzystencji jest ludzka myślą, która kieruje czlowieka na takie tory jakie on uważa za słuszne. Ludzka myśl zaś jest skutkiem działania materialnego mózgu (a nie jakieś duszy). I tyle.

Czy ja wiem? Rzadko kiedy średniowieczne pisma dotyczące królów były pisane przez czcicieli królów - rzadko kiedy w ogóle królowie mieli czcicieli.


No masz rację - i grupa ta podobna do tuzina innych niczym się nie różniła od tego tuzina. Jestem przekonany, że spora część z tych grup twierdziła, iż ich mesjasz jest Bogiem.


Możliwe.

Za jedno pokolenie przyjmuje sie 25 lat - tak więc to są prawie 2 pokolenia. Faktem jest jednak że świadkowie żyli jeszcze przez długi czas.


Po prostu wydaje mi się, że było dużo czasu na manipulacje i podkoloryzowanie historii.



Zaćmienia Słońca nie było na pewno - co do trzęsień ziemi nie ma wzmianek pozachrześcijańskich. Chyba że znasz jakieś źródła.

Cezar sam napisał o swoim podboju Galii i jego tekst jest uważany za źródło historyczne. Flawiusz też wkomponowywał się w sytuację polityczną Juedi i jego dzieło jest uważane za źródło historyczne. Gall Anonim także był uwikłany w relacje z dworem. Nie istnieją historycy niezależni. Po prostu. Szczególnie w okresie starożytności takich można ze świecą szukać.



Odnośnie Boga niekoniecznie, szczególnie w przypadku Judei, ale to nie jest teraz istotne. Zwrócenie uwagi na powyższy fakt może wyjaśniać to, że chrześcijaństwo nie musiało wzbudzać szczególnego zainteresowania w tamtych czasach a nawet mogło być uważane za nieistotne. Więc nie widzę dlaczego miałby to być argument przeciw chrześcijaństwu.



25 lat to okres największej produktywności człowieka w ramach społeczeństwa. Jako świadek funkcjonuje dłużej a to jest istotne dla argumentu mówiącego o czasie pomiędzy powstaniem Ewangelii a wydarzeniami. Oczywiście tutaj na niekorzyść argumentu wskazują wspomnienia o źródłach przedewangelicznych, na które zwróciłem uwagę wcześniej.



To jednak jest domniemanie. Nie jesteśmy w stanie stwierdzić obiektywnie czy pojawiła się jakaś manipulacja. Według mnie obecność świadków wskazuje, że istniała w owym czasie możliwość sprawedzenia relacji zawartych w Ewangelii.



Przede wszystkim musisz sobie zadać pytanie czy zjawisko ciemności ma, według opisu, charakter naturalny.

Ty po prostu nie czytasz, co piszę, i nie zastanawiasz się nad tym. Nie ma niczego takiego jak " skutek " i " przyczyna " - sam to zresztą wcześniej pisałeś w kontekście teorii kwantowej. Nie ma czegoś takiego jak " myśl ", która byłaby " skutkiem " czegokolwiek. To Tobie się wydaje, że coś " myślisz " - a tak naprawdę jedyne, co się dzieje, to to, że zachodzą pewne zjawiska między hadronami. Tym większym nadużyciem jest nadawanie którymkolwiek z nich jakiegokolwiek znaczenia, nie mówiąc już o " sensie ". Konsekwentny ateista może właściwie tylko milczeć. Albo - jak w pewnym opowiadaniu - krzyczeć.



Nihilizm wynika wprost z ateizmu. Ateizm, który nie jest nihilizmem, to po prostu ateizm niepełny i niekonsekwentny. To nie jest żaden zarzut - daj Boże, by na świecie było jak najmniej konsekwentnych ateistów.

Co do myślenia życzeniowego - alternatywa jest prosta, i wynika z tego, co napisałem wyżej: albo istnieje Bóg, albo nie istnieję ja. Jeżeli roszczenie " chcę istnieć " nazywasz " myśleniem życzeniowym " to ja już na to nic nie jestem w stanie poradzić.

Ciąg przyczynowo skutkowy jak najbardziej istnieje, nie ma sensu mieszanie fizyki kwantowej do fizyki makroświata.


Dla ścisłości - leptonami, bo myśl zachodzi dzięki bardzo skomplikowanemu procesowi z udziałem elektryczności (a nośnikiem prądu są elektrony - czyli leptony)



Myślę że jesteś ostatnią osobą mająca prawo twierdzić co ateista może mówić a co nie. Można być ateistą posiadającym w sens życiu i ja jestem na to dowodem - sens mojego życia nie pochodzi od Bóstw.



Nihilizm nie wynika z ateizmu, a jedynie może wynikać z ateizmu. Nie możesz sugerować że pewien nurt myśli ateistycznej (Nietzsche, Schopenhauer) jest całym ateizmem - są jeszcze inne nurty, np Dawkins który twierdzi że mamy niezwykłe szczęście by móc żyć przez ten drobny ułamek czasu z historii wszechświata. Ja zaliczam się do tego drugiego nurtu.

Albo Bóg istnieje albo Bóg nie istnieje. Nie ma to żadnego związku z istnieniem ludzi.

Fizyka kwantowa jest częścią makroświata, bo przecież makoroświat zawiera w sobie również kwanty.

Wręcz przeciwnie.



Dlaczego nie ma sensu ? Wciąż nie wiemy, jakie znaczenie odkrycia fizyki kwantowej mają dla makroświata. Ostatecznie z cząstek elementarnych składamy się wszyscy. A ateiści twierdzą wręcz, że tylko z tego, i z niczego więcej. Fizyka kwantowa ma więc znaczenie fundamentalne, w dosłownym sensie.



W żadnym wypadku tego nie zasugerowałem. Mówię przecież, że nihiliści stanowią wśród ateistów mniejszość. Oni właśnie konsekwentnie, bez żadnego zaciemniania umysłu jakimiś " sensami " i " celami ", poszli drogą wyznaczoną przez ateizm. I dzięki nim wiemy, że ateizm prowadzi, dosłownie, donikąd. Większość ludzi nie potrafi żyć bez sensu, więc albo go szuka ( np. ja ), albo go sobie wymyśla ( np. ty ). Zarazem większość ludzi nie zajmuje się, że tak powiem, konsekwentnym drążeniem problemu - wystarcza im wiedza powierzchowna. Dlatego właśnie niewielu ateistów to nihiliści, a wśród wierzących teologowie również stanowią mniejszość.



To twierdzenie jest bez sensu. Przecież wszystkie możliwości są równoważne. Nie ma najmniejszego powodu, by twierdzić, iż fakt zaistnienia czegoś wiąże się z jakimś " szczęściem ", jest w jakiś sposób " lepszy " od nieistnienia. Często przeciwnie - wielu ateistów powie ci, że wolałoby nie istnieć, bo skoro już istnieją, to muszą np. cierpieć, i nie mają powodów, by swoje istnienie uważać za " szczęście " . Choć, oczywiście, mogą to sobie wmawiać - jak Dawkins.

No tu to już jest czyste gdybanie - powiedzmy, że ja nie widzę powiązania pomiędzy istnieniem ludzi i Boga.


Efekty kwantowe uśredniają się im większe skale odległości i m bardziej makroskopowe efekty bierzemy pod uwagę. W naszym codziennym świecie efekty kwantowe są pomijalne.


Ateizm w ogóle nie odnosi się do sensu życia - to są niezależne płaszczyzny filozoficzne. Ateizm jest postawą negującą i stnienie bogów i kropka.

Mi nie wystarczy wiedza powierzchowna - lubię znać fakty dogłębnie.
A poza tym sens jest abstraktem, każdy sam go sobie definiuje. Dla jednego sensem są pieniądze, dla innego - Bóg. Równie dobrze ja mógłbym powiedzieć, że negując potrzebę posiadania pieniędzy negujesz jednocześnie potrzebę posiadania sensu w życiu w ogóle - to jest absurd.


Teolog jest to najwyższy poziom wtajemniczenia wsró wierzących, nihilista jest to atesita któy wyciągnał takie a nie inne wnioski - w żadnym wypadku nie jest bardziej ateistyczny Nietzsche niż Dawkins.


Ty i tylko ty twierdzisz że wszystkie możliwości są równoważne - ja (i Dawkins pewnie też) twierdzę że nie jest tak.


No widzisz , a ja się cieszę że istnieję i uważam to za moje szczęście.


Nie wiem - ja mam inny pogląd na życie.

Tylko w tekstach np Cezara nie ma opisów zjawisk nadnaturalnych, a w Biblii tak. A poza tym teksty te są weryfikowane przez setki źródeł niezależnych od niego.


Myślę, żę gdyby ktoś taki jak Jezus istniał na prawdę i czynił cuda to byłoby o nim więcej wzmianek w literaturze niż o Cezarze.



Chrześcijanie sfałszowali pisma Józefa Flawiusza - dlaczego mieli by nie fałszować ewangelii?
http://pl.wikipedia.org/wiki/Jezus_Chry ... .C5.84skie
Inny fragment w Starożytnościach żydowskich zwany Testimonium Flavianum jest dziś często uważany za sfałszowany przez późniejszych kopistów chrześcijańskich w III lub IV wieku. Nie wiadomo czy został wstawiony na miejsce innego fragmentu mówiącego o Jezusie, czy też został po prostu dopisany.


Nie wiem jakie były przyczyny, ale nikt poza chrześcijanami tego najwyraźniej nie zaobserwował.

A relacja przytoczona przez Euzebiusza o żyjących jeszcze na początku I wieku ludziach, którzy powstali z martwych oraz zostali uzdrowieni dzięki mocy Jezusa? Co o niej powiesz?



Dlaczego? Tak więc mam dla Ciebie eksperyment. Powiedz mi co wiesz na temat Benny'ego Hinna bez sprawdzania w necie tej osoby. I jak?



Ponieważ obszerne fragmenty Ewangelii zachowały się w pismach Ojców Kościoła. Ewangelie po spisaniu zostały szybko rozpowszechnione wśród Kościołów. Nie ma podstaw aby sądzić, że zostały w nich wprowadzone jakieś istotne zmiany.



Juliusz Afrykańczyk w kontekście wydarzeń paschalnych wspomina o Tallusie jako osobie opisującej ciemność, która wówczas zapadła. Tertullian natomiast też odnosi się do ciemności i wskazuje, że istniały za jego czasów zapiski dotyczące tego zjawiska.

Jest nieprawdziwa?


Benny Hin nie wskrzesza umarłych i nie ogłosił się Bogiem. Poza tym dziś społeczeństwo jest oświecone i trudniej jest się wybić wszelkiej maści "cudotwórcom".


Ojcowie kościoła to jest najwcześniej II wiek n.e. - fałszerstwa mogły zachodzić wcześniej - później już mogło nie być takiej potrzeby.


A ze źródeł pozachrześcijańskich? Tertulian i J.Afrykańczyk to są przecież chrześcijanie - trudno żeby mówili co innego skoro nawet fałszowali pisma dla wzmocnienia swojej pozycji (vide Flawiusz).

Niektórzy ludzie mają problemy z ustaleniem faktów sprzed tygodnia.
Wy chcecie ustalić co działo się w kilku konkretnych okresach sprzed 700 000 dni.

Istniał sobie inteligentny człowiek który zebrał grupę ludzi, założyli wtedy jeszcze nieformalną grupę wyznaniową. Grupa stała się popularna w swojej okolicy. Z biegiem czasu (kolejnych lat) do faktów zaczęto dodawać niestworzone nadludzkie historie o tym, że ktoś został wyleczony, że jeszcze ktoś inny ożył.
Ludzie w tym czasie nie mieli wielu rozrywek. Więc taki przeciętny człowiek po zapędzeniu bydła do zagrody lubił się napić, porozmawiać.
Wiadomo jak dyskusje czasami wyglądają: jeden widział to, inny tamto, a inny był bezpośrednio przy czymś niezwykłym. Plotki i legendy łatwo się tworzą i rozpowszechniają. Szczególnie wśród ludzi o niskim wykształceniu którzy nie potrafią rozpoznać dokładnie fantazji od rzeczywistości.
Dla grupy takie opowieści zapewne były bardzo sprzyjające. Przychylność tłumu oznaczała jego hojność.
Każda religia ma swoje "podstawy" historyczne. Rzeczywiste fakty zostały wymieszane z rezultatem fantazji ludzkiej.
Wszystkie religie opierają się na tym samym: na argumencie z niewiedzy. Czegoś nie wiadomo, więc to musiał być Bóg, anioł, Szatan, duch, demon.
Zrozumienie naukowe pewnych faktów jest trudne. Tłum nie posiadający dostępu do wiedzy musiał sobie radzić inaczej.
Teraz mamy dostęp do wiedzy, ale niektórzy nadal wolą myśleć że są nieśmiertelni zamiast zaakceptować realną rzeczywistość.

W tłumie jest łatwiej się oszukiwać jeśli inni robią dokładnie to samo.

Na jakiej podstawie tak sądzisz?



Czy dowiedziałeś się o tej postaci z gazet czy od znajomych?



Akurat fragmenty związane z wydarzeniami paschalnymi pojawiają się już u Ignacego Antiocheńskiego, który zakończył swój ziemski żywot na samym początku II wieku. Fakt, że odwołuje się do konkretnych fragmentów Ewangelii w swoich listach apostolskich wskazuje, że teksty te były już rozpowszechnione wśród Kościołów. Istniały w wielu egzemplarzach i były znane w gminach chrześcijańskich. Szczególnie, że tworzące się herezje w stylu gnostycyzmu jeszcze bardziej zmuszały pierwotne chrześcijaństwo do sprawdzania istniejących tekstów.



Sugerowałbym uważniejsze czytanie. Juliusz Afrykańczyk odwołuje się do relacji Tallusa, który chrześcijaninem nie był. Tertulian natomiast wskazuje, że w owych czasach istniały niechrześcijańskie zapiski na temat tego wydarzenia.