Jak wg Was można pogodzić to że Bóg karze śmiercią z tym że jest miłością? zamieszczam przykładowo dwa fragmenty





Istnieje Bóg czyli Dobro oraz siłą rzeczy nie-Bóg czyli to co nie jest takie jak On czyli Zło, Bóg jest życiem więc odrzucając go wybieramy śmierć i SAMI wydajemy na siebie wyrok innymi słowy 'taka jest natura rzeczy że odrzucając Boga wybierasz śmierć' sam Bóg nie macza w tym palców tylko robi wszystko żeby tak się nie stało na tyle na ile może (patrz ograniczenie wolności)

w wizji Boga 'sprawiedliwego' czyli w wizji obecnej w 'niektórych' fragmentach pisma to BÓG własnoręcznie wykonuje wyrok (czytaj karze za zło), wtedy to Bóg skazuje na potępienie a nie my sami bo mógł tego nie robić więc kto wie, może byłby czas na nawrócenie,

Bóg który każe za zło nie jest Bogiem który kocha, Bóg który kocha robi wszystko do końca żeby nas ocalić,
Bóg sprawiedliwy wspiera tylko interesowność, nie ma tu miejsca na prawdziwą miłość, rób dobrze będę ci błogosławił, rób źle a ześlę na ciebie karę,

"Miłość nie szuka swego" - bóg który karze za zło jest bogiem który szuka swego bo jak nie będzie po jego myśli to się zdenerwuje i nas zabije, gdzie tu jest miłość?

wg mnie jedno albo drugie ...

A wg mnie i jedno i drugie.
Po pierwsze widać brak właściwego rozeznania kultury żydowskiej, ich mentalności do przeprowadzania egzegezy.

Semici zawsze odwołują się do przyczyny pierwszej pomijając przyczyna pośrednie.
Dlatego to Bóg zabija, to Bóg czyni twardym serce człowieka, by gonił Izraelitów uciekających z Egiptu- kto z nas powie, że Bóg uczynił upartym serce kogoś, kto np. uwziął się na nas w pracy, czy szkole? Nie, my powiemy, że ten ktoś jest uparty i zawzięty i nam dokucza. Ale Semici myślą inaczej.

Miłość nie wyklucza sprawiedliwości, a wręcz jej się domaga.

nie do końca rozumiem, bo mówisz że odwołują się do przyczyny pierwszej - chodzi Ci o to że i tak Bóg jest tego źródłem? jeśli tak to na to samo wychodzi,
co do Egipcjan, tak rozumiem tutaj ten mechanizm,
czy zatem masz na myśli że wszystkie fragmenty w których pisze że Bóg coś tam zrobił to tak naprawdę nie On tylko Semici tak napisali?
skoro tak to powinniśmy szukać jak to było naprawdę, jak więc to mogłoby być w tym przypadku z szabatem? że go zabili bo takie mieli prawo i zadecydował o tym Mojżesz a nie Bóg tak naprawdę?

jeszcze inny fragment w tym samym kontekście:


skoro nie Bóg go zabił to kto?

Dobrze rozumiesz.
Tylko co do prawa, niekoniecznie Mojżesz dał, co raczej takie prawo obowiązywało w tej grupie.

Co nie zmienia faktu, że Bóg chce coś przez to powiedzieć.

Co do Uzzy, to nie chodzi o to, że on umarł, bo dotknął (bo wcale nie musi ta historia być prawdziwa), ale chodzi o pewną prawdę. Jestem przekonany, że w przypadku opowiadania o śmierci Uzzy, mamy do czynienia z etiologią- a chodzi w niej o to, by pokazać, że Arka jest nietykalna dla normalnych ludzi. Tylko wybrani przez Pana mogą się do niej zbliżać.

Historie wcześniej przytoczone też nie mają przekazać nam jak to było gdy byli Izraelici na pustyni, ale przestrzec, że należy zachowywać dzień odpoczynku. Można powiedzieć- hiperbolizowali

ale prawo dostali od Boga na Synaju no nie? czy tez może to też była parabola i tak naprawdę sami sobie sobie wymyślili?



ok, tylko problem jest w tym że dane opowiadanie może w sposób przenośny mówić o kilku różnych rzeczach, przykładowo z tego fragmentu może wynikać:
a) Arka jest nietykalna dla normalnych ludzi
b) Bóg karze śmiercią ludzi którzy naruszają sacrum nawet jeśli robią to w dobrej wierze
Zgoda że Pismo mówi przenośniami, etiologiami czy innymi takimi, ale co decyduje że uważasz jeden w wniosków za właściwy a drugi nie?
Co przemawia za tym że b) jest nieprawdą?

Skrajnym ale zgodnym z duchem tego rozumowania podejściem może być uznanie że Jezus tak naprawdę nie umarł za nas ale że to była parabola mówiąca o tym że Bóg nas kocha

Może zburzę Twoją wizję, ale to, że otrzymali je na Synaju jest tak samo prawdopodobne jak to, że go nie otrzymali. Tego nikt nie zweryfikuje.
Cała historia o nadaniu prawa ma jeden cel- uświadomić nam, że to prawo jest prawem Bożym, że Bóg chce by ludzie tak żyli, tak postępowali.
A cała otoczka ma tę prawdę tylko uwiarygodnić.

Ja powiem najprościej. Moim zdaniem Bóg to: Miłość, miłosierdzie i sprawiedliwość. Skąd o tym wiem? Z Pisma świętego, objawień potwierdzonych przez Kościół, z samego życia, z doświadczeń osobistych...

skoro bazujesz też na Piśmie to czy możesz odnieść się do fragmentów które podałem? jak to godzisz razem?

no i pozostaje otwartym pytanie czemu pewne wnioski mamy uważać za wynikające z tych fragmentów a inne nie?