św. Paweł od Krzyża († 1775)

"Świat żyje nie bacząc na cierpienia Jezusa, które są cudem cudów miłości Boga. Musimy podnieść świat z jego uśpienia."

Sługa Boży o. Gądek († 1969)

Do wszystkich ćwiczeń potrzebujemy łaski poświęcającej i uczynkowej. Bez niej wszelki ruch nadprzyrodzony jest martwy.

Duch Święty sprawia, że się modlimy i mówimy do Boga : Abba-Ojcze.

Najpiękniejszą formę życia swego i obcowania z Bogiem bierze Karmel z widzenia Eliaszowego na Górze Karmel.

Fundamentami życia zakonnego są trzy śluby: posłuszeństwa, czystości, ubóstwa.

Kiedy się przegląda Ewangelię świętą, to najpiękniejszymi w niej kartami są dzieje Dzieciątka Jezus.

Imię jest streszczeniem tego, czym jest osoba, po imieniu cię poznają; jest ono streszczeniem godności osoby, jej życia, jej dzieł, jej chwały.

Imię JEZUS to imię miłości.

Nie wystarczy do doskonałości opuścić ojca czy matkę, związki i miłości rodzinne, albo swoje mienie, trzeba opuścić to, czy się jest- siebie.

bł. Aniela z Foligno († 1309)

"Bądźmy jakby lwami w zwalczaniu wad i tego, co jest przeciwne naszej duszy."

św. Jan Bosko:

-" Uprzejmość w mowie, działaniu, w uprzedzaniu zyskuje wszystko i wszystkich".

Bietka- dzięki za zasilanie wątku...(choć nie ja go założyłam, ale dziękuję w swoim imieniu)

Zaś Moria mógłby rzec za psalmistą: gorliwość o dom Twój pożera mnie.:)

Sługa Boży o. Gądek († 1969)

Powołanie zakonne to nie tylko powołanie do doskonałości, do której w swoim zakresie jest obowiązany każdy chrześcijanin, ale jest to powołanie do stanu doskonałości.

Powołanie jest łaską, a jako taka jest darem Boga.

Powołanie jest zaproszeniem Jezusa do objęcia całości Ewangelii i Jego życia, bo doskonałość jest naśladowaniem całego Chrystusa i oddaniem sie Jemu na całego.

Największą łaską jest łaska uświęcająca, przez którą uczestniczymy w naturze Boskiej.

Rzadka jest pełna doskonałość.

Powołanie zakonne, ujęte w swej całości, jest doskonałym naśladowaniem Pana Jezusa.

Powołanie jest łaską, więc z tą łaską należy współpracować, i stąd powołanie rozwinąć i doskonalić.

W zakonie żyje się bezpieczniej, rzadziej sie upada, rychlej się powstaje, święciej sie żyje, spokojniej sie umiera. (o.Gądek powtarza to zdanie za św. Bernardem)

św. Paweł od Krzyża († 1775)

"Teraz chciałbym Ci powiedzieć o zasadzie wiary, która obejmuje najwyższą doskonałość. Jezus Chrystus powiedział swoim apostołom pewnego dnia, że jego pokarmem jest pełnić wolę Ojca Wiecznego. Jakże ważna to myśl. Dlatego, w każdym zdarzeniu życia, we wszystkich wewnętrznych i zewnętrznych zmartwieniach, opuszczeniach, oschłościach... w bólu ciała, w tym wszystkim znajduj pokarm Bożej woli." List do A. M. Calcagnini, 1770

"Uzbrój się, więc, moja droga, w wielkie zaufanie Bogu. Bądź wierna modlitwie i często karm się świętym sakramentalnym Barankiem. Może się zdarzyć że Bóg będzie próbował twoją wierność przez dopuszczenie pustki, melancholii i innych cierpień, które są klejnotami jakie Bóg daje drogim mu."

"Choroba nie przeszkadza jedności z Bogiem, ale zwiększa ją. Żyj więc, moja ukochana córko, w Jezusie, całkowicie spoczywając w Słodkim Sercu twego Najwyższego Boga."

św. Teresa de Los Andes - w świecie Juanita Fernandez Solar (†1920)

Moje życie - jest życiem biednej duszy, którą bez żadnej z jej strony zasługi Jezus Chrystus szczególnie umiłował i napełnił dobrodziejstwami i łaskami.

Dzieje mojego życia streszczają się w dwóch słowach:"cierpieć i kochać"

Cierpiałam, ale Pan Jezus nauczył mnie, jak cierpieć w milczeniu i jak moje biedne serduszko miało szukać w Nim ulgi.

Droga, którą mi wskazywał Jezus od dzieciństwa, była tą sama drogą, którą On przeszedł i którą umiłował; a ponieważ mnie kochał, starał sie karmić moja biedna duszę cierpieniem.

bł. Kolumban Józef Marmion († 1923)

"Usiłuję witać z uśmiechem wszystko co sprawia mi przykrość"

"Trwajmy ścisle zjednoczeni w Sercu Jezusa. Łączmy dusze nasze i serca nasze z Jego duszą i Sercem, byśmy widzieli Jego oczami i miłowali Jego Sercem."

św. Teresa de Los Andes (†1920)

Jezus nie chciał, żebym się urodziła taj jak On- uboga. Urodziłam sie
wśród bogactw, rozpieszczana przez wszystkich.

Od dzieciństwa mówiono mi, że byłam najbardziej miła spośród rodzeństwa, lecz ja nie zdawałam sobie z tego sprawy.

Tylko Bóg wie, ile mnie kosztowało pozbycie się pychy czy próżności, jaka zawładnęła moim sercem, gdy podrosłam.

Miałam usposobienie bardzo łagodne;nigdy się na nikogo nie gniewałam.

Wkrótce po trzęsieniu ziemi w 1906 roku, Jezus zaczął brać moje serce dla siebie.

Pamiętam..., że kiedy w czasie Mszy zbliżała sie Komunia św. rozpalałam sie pragnieniem przyjęcia Pana Jezusa.

Najświętsza Dziewica zawsze mnie pocieszała i wysłuchiwała.

św. Jan od Krzyża († 1591)

Lepiej jest cierpieć dla Boga, niż cudów dokonywać.

św. Teresa de Los Andes (†1920)

Codziennie Lucho (brat) odmawiał ze mną różaniec; obiecaliśmy, że będziemy go odmawiać przez całe życie; odmawiam go do tej pory. Tylko jeden raz, gdy byłam mniejsza, zapomniałam o nim.

Można powiedzieć, że od tamtego czasu do dzisiaj Pan nasz i Najświętsza Dziewica prowadzili mnie za rękę.

Codziennie prosiłam mamę, żebym mogla przystąpić do Pierwszej Komunii św., dopóki to nie nastąpiło w 1910 roku. Wydawało mi się, że ten dzień nigdy nie nadejdzie, dlatego płakałam z pragnienia przyjęcia Pana Jezusa.

W tym czasie (przygotowania do Pierwszej Komunii św.) Najświętsza Dziewica pomogła mi oczyścić serce z wszelkiej niedoskonałości.

Kosztowało mnie być posłuszną.

Dzień Pierwszej Komunii św. był dla mnie dniem bezchmurnym.

św. Paweł od Krzyża († 1775)

Wiary ciemności
Są też pewnością
Miłości świętej

Jej niezawodność
Słodyczą dobrą
Wlewa się w serce

św. Teresa de Los Andes (†1920)

O Jezu, kocham Cię, wielbię Cię !

Ten dzień (Pierwszej Komunii św.)minął jako najszczęśliwszy dzień w moim życiu.

Jezus od tego pierwszego uścisku nie wypuścił mnie i wziął mnie dla siebie...

Codziennie przyjmowałam Komunię św. i rozmawiałam długo z Jezusem.

Miałam szczególne nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy. Opowiadałam jej wszystko.

Od dnia Pierwszej Komunii św. ziemia mnie nie pociągała. chciałam umrzeć...

Nasz Pan wzywał mnie do siebie, ale ja nie zwracałam uwagi na jego głos.

Moje nabożeństwo do Najświętszej Panny było bardzo duże.

bł. Kolumban Józef Marmion († 1923)

Święto Najświętszego Serca (1887 rok). – „Dziś odczułem, że jesteśmy mili Bogu na miarę naszego podobieństwa do Jezusa Chrystusa, szczególnie pod względem wewnętrznego nastawienia. Dlatego pomimo naszych grzechów w modlitwie tak miła Bogu jest ufność dziecka. „Wiedziałem, że zawsze mnie wysłuchujesz” (J 11,42) – mówił Jezus do swego Ojca. Jesteśmy przybranymi dziećmi Ojca i powinniśmy zawsze z całą pokorą i prostotą zwracać się do Boga jak do Ojca. W modlitwie znajduję dużą pomoc, gdy patrzę na Boga i rozważam jego wielką dobroć, i nie zwracam uwagi na podszepty szatana pobudzającego do nieufności. Kiedy Piotr odwrócił się od Jezusa, by spojrzeć na wiatr i fale, zaczął tonąć. Czuję, że w ten sposób oddaję wielką chwałę Bogu. „Confiteantur Domino misericordiae Pius” („Niechże wysławiają Pana zmiłowania Jego” – Ps 106, 8 ). Na tym padole sprawiamy szczególną radość Bogu wielbiąc Jego miłosierdzie.”

św. Teresa de Los Andes (†1920)

Nie można sobie wyobrazić, co Jezus czynił z moja duszą. Ja w owym czasie nie żyłam w sobie. To Jezus żył we mnie.

Wszystko czyniłam z Jezusem i dla Jezusa.

Nasz Pan ukazał mi jako cel świętość.

O, jakże wobec mnie Bóg jest dobry.

Tylko Bóg wie, ile wycierpiałam.

Co stałoby sie ze mną bez pomocy ze strony Jezusa?

O, najsłodszy Jezu, kocham Cię.

Bóg...wolał mnie spośród tysięcy istot żeby mnie stworzyć...Dlaczego wolał mnie spośród tysięcy istot?

Co uczyniłam, aby podziękować temu wszechmogącemu Królowi, temu miłosiernemu Stworzycielowi, który mnie stworzył ?