św. Jan od Krzyża († 1591)

Trzeba się nam zastanowić, jaka jest przyczyna, że tak mała jest liczba tych, którzy dochodzą do tego wysokiego stopnia doskonałości zjednoczenia z Bogiem? Czyżby dlatego, że Bóg chce, by tak mało było tych dusz wzniosłych? Bynajmniej: Bóg chce, by wszyscy byli doskonałymi. Mało jednak znajduje naczyń, które by mogły znieść tak wzniosłe działanie. Gdy bowiem doświadcza je w małych rzeczach, okazują się słabymi, wnet uciekają od pracy, nie chcą znieść najmniejszej przykrości czy zmartwienia. A gdyby w tych małych rzeczach, przez które zaczynał je Bóg podnosić i zaznaczać pierwsze rysy doskonałości, nie znalazł w nich męstwa ani wierności, wie dobrze, że tym mniej wierne będą w wielkich i dlatego nie postępuje już dalej w oczyszczaniu ich i podnoszeniu z prochu ziemskiego przez wysiłek umartwienia, gdyż do tego potrzebna była większa stałość i męstwo, niż one okazały.

Tak więc jest wielu, którzy pragną postępować naprzód i z wielką usilnością proszą Boga, by ich pociągał i prowadził do tego stanu doskonałości, a gdy Bóg zaczyna podnosić ich przez pierwsze niezbędne trudy i umartwienia, nie chcą ich przyjmować, chronią swe ciało, uchodząc z wąskiej drogi życia (Mt 7, 14), a szukając ku własnej zgubie szerokich gościńców (tamże, 7, 13) pociech. Więc gdy im Bóg zaczyna dawać to, o co Go prosili, nie chcą tego przyjąć. I dlatego pozostają naczyniami bezużytecznymi (por. tamże, 6, 15), ponieważ pragnąc dojść do stanu doskonałości, nie tylko nie chcieli podążać drogą trudów, lecz nie chcieli nawet wejść na nią przez przyjęcie tego, co było mniejsze, tj. codziennych przykrości. Żywy płomień miłości

św. Teresa de Los Andes (1900-1920)

Przyszłość mi sie nie objawiła, ale Jezusa uchylił nieco zasłony i dostrzegłam przepiękne wybrzeża Karmelu.

Ileż razy prosiłam Boga, żeby mnie zabrał z tego świata (święta otrzymała wtedy światło, że nie powinna o to prosić)

Jezus wziął pod swoje władanie moja łódkę i strzegł jej od spotykania sie z innymi okrętami. Zachował mnie samotną z Sobą.

Moje serce, poznawszy tego Kapitana, dało się chwycić na haczyk miłości, i trzyma mnie tutaj jako swoja niewolnicę.

O jakże bardzo kocham to więzienie i tego Wszechmocnego Króla, która mnie trzyma jako niewolnicę, tego Kapitana, który nie pozwolił, abym zatonęła pośród potężnych fal oceanu.

Jezus karmi mnie codziennie swoim godnym uwielbienia Ciałem, a spożywając Je, słyszę słodki i łagodny głos, niczym echo harmonijnych głosów anielskich z nieba.

św. Alfons Liguori († 1787)

"Odkąd Bóg jest Bogiem, kocha każdego człowieka, który żyje na świecie. On nas miłował wtedy, kiedyśmy Go wcale nie znali, i On pierwszy ze wszystkich istot miłością ku nam był przejęty. Z ludzi najpierw ukochali cię rodzice, lecz i oni nie mogli cię kochać, póki cię nie znali – Bóg natomiast miłował cię, aczkolwiek jeszcze wcale nie istniałeś; jeszcze twoi rodzice nie żyli, a Bóg otaczał cię miłością; świat jeszcze nie był stworzony, a On cię postanowił obsypać łaskami. Słowem, odkąd Bóg jest Bogiem, miłuje cię."

św. Jan od Krzyża († 1591)

"O najsłodsza miłości Boga, tak mało poznana! Kto znalazł Twoje źródło, znalazł odpocznienie." Sentencje

św. Faustyna Kowalska († 1938)

NOWENNA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO (fragment)

Dzień ósmy: Dusze czyśćcowe

Dziś sprowadź mi dusze, które są w więzieniu czyśćcowym i zanurz je w przepaści miłosierdzia mojego, niechaj strumienie krwi mojej ochłodzą ich upalenie. Wszystkie te dusze są bardzo przeze mnie umiłowane, odpłacają się mojej sprawiedliwości; w twojej mocy jest im przynieść ulgę. Bierz ze skarbca mojego Kościoła wszystkie odpusty i ofiaruj za nie... O, gdybyś znała ich mękę, ustawicznie byś ofiarowała za nie jałmużnę ducha i spłacała ich długi mojej sprawiedliwości.

Jezu najmiłosierniejszy, kóryś sam powiedział, że miłosierdzia chcesz, otóż wprowadzam do mieszkania Twego najlitościwszego Serca dusze czyśćcowe - dusze, które Ci są bardzo miłe, a które jednak wypłacać się muszą Twej sprawiedliwości - niech strumienie krwi i wody, które wyszły z Serca Twego, ugaszą płomienie ognia czyśćcowego, aby się i tam stawiła moc miłosierdzia Twego.

Ze strasznych upałów ognia czyśćcowego
Wznosi się jęk do miłosierdzia Twego.
I doznają pocieszenia, ulgi i ochłody
W strumieniu wylanym krwi i wody.

Ojcze Przedwieczny, spójrz okiem miłosierdzia na dusze w czyśćcu cierpiące, a które są zamknięte w najlitościwszym Sercu Jezusa. Błagam Cię przez bolesną mękę Jezusa, Syna Twego, i przez całą gorycz, jaką była zalana Jego przenajświętsza dusza, okaż miłosierdzie swoje duszom, które są pod sprawiedliwym wejrzeniem Twoim; nie patrz na nie inaczej, jak tylko przez rany Jezusa, Syna Twego najmilszego, bo my wierzymy, że dobroci Twojej i litości liczby nie masz . (1226-1227)

Koronka do Miłosierdzia Bożego.

św. Jan Damasceński:

-" Jeśli chrześcijaństwo chce zdobywać dusze, to musi oczyścić sie przez modlitwę i zjednoczenie z Bogiem".

św.Augustyn:

- " Jeśli nie chcesz przestać się modlić, nie przestawaj tęsknić, ponieważ tęsknota jest twoją" nieprzerwaną modlitwą"

św. Teresa de Los Andes (1900-1920)

Wciąż słyszę ten głos drogi, który jest głosem mego Umiłowanego, głosem Jezusa w głębi mojej duszy; zarówno w moich cierpieniach, jak i w moich pokusach On jest moim Pocieszycielem, moim Kapitanem.

Prowadź mnie zawsze, mój Jezus, drogą Krzyża, a dusza moja uleci tam, gdzie znajduje się ożywiające powietrze i spokój.

Czyż Jezus nie jest twoim oparciem i czyż nie On to właśnie jest gotów przyjść ci z pomocą ?

Głos Boży żąda więcej: jeżeli On tego chce, muszę iść za Jezusem na koniec świata. W Nim znajduję wszystko. On sam zajmuje me myśli. Cała reszta poza nim jest cieniem, udręką i marnością. Dla Niego opuszczę wszystko i pójdę ukryć sie za kratami Karmelu i żyć tylko dla niego, jeżeli taka jest Jego Wola. Co za szczęście, co za rozkosz. To jest Niebo na ziemi.

św. Paweł od Krzyża († 1775)

W Krzyż miej wzrok wycelowany
Utkwij wzrok w Ukrzyżowanym
A miłości moc jest zdolna
Serce twoje z trwóg uwolnić

św. Teresa de Los Andes (1900-1920)

Wiekami zdają się lata, w czasie których oczekujemy chwili, w której będziemy mogli nazwać Go [Jezusa] Oblubieńcem.

Jakże smutne są dni wygnania.

On [Jezus] jest przy mnie i wciąż powtarza "moja najukochańsza przyjaciółko".

Ty, Jezu, jesteś moim Przyjacielem i jako taki obsypujesz mnie pociechami.

Chcę tylko, żeby się spełniła Wola Boża.

Bóg wie najlepiej czego mi potrzeba.

O Jezu, kocham Cię, uwielbiam cię całą moja duszą.

Kiedyż ja będę mogła pożegnać się ostatecznie ze światem.

Postulantka otrzymała habit; można powiedzieć, ze jest narzeczoną Jezusa.

Jan z Karpatos (VII w.)

Nie byłbyś w stanie stąpać po wężach i żmijach... (Ps 91,13), gdybyś – usilnie błagając Boga licznymi modlitwami – nie otrzymał od Niego aniołów, które cię chronią, podnoszą swymi rękoma i strzegą od złych myśli (Ps 91,11).

św. Teresa de Los Andes (1900-1920)

Minął cały dzień bardzo szczęśliwy, ale jak zawsze czyni to Jezus, posłał mi podaruneczek: był to krzyżyk, i to mi się bardzo podobało.

Ponieważ Jezusa kocham, wolałabym raczej umrzeć niż Go obrazić.

Wczoraj i dziś nie jadłam cukierków, bo je ofiarowałam Jezusowi, albowiem jemu smakują bardziej niż mnie.

Ten, który mnie wybrał jest Królem nieba i ziemi.

Niech miłość ludzka wygaśnie, a Boża niech ogarnie wszystko.

Moją modlitwę powinnam odprawiać z twarzą pochyloną do ziemi, albowiem Ten, z którym rozmawiam, jest Wszechmocny, a zniżył sie do mnie, aby mnie wybrać na swoją oblubienicę.

Nie zwracam uwagi na to nędzne ciało. Chciałabym latać, a ono nie może. Jakże tobą gardzę, naczynie rozkładu, które sprzeciwiasz się pragnieniom mej duszy! Jesteś delikatne. Przykre są ci surowości i żądasz, żeby sie z tobą pieścić. Ale Jezus uczyni co zechce. Niech we wszystkim spełni sie Jego święta wola.

Ojcowie pustyni

Pewien brat zapytał abba Makarego: "Mój ojcze, popadłem w występek." Rzekł mu abba Makary: "Mój synu, napisane jest: "Nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył" (Ez 33,11). Nawróć się więc mój synu, a zobaczysz człowieka radosnego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, Jego twarz wypełnioną radością z twego powodu. Podobnie jak twarz piastunki pełna jest radości z powodu dziecka, kiedy ono wyciąga do niej swe rączki i buzię. Choćby ono było brudne, to ona nie unika zabrudzonej pieluszki i jej zapachu, lecz lituje się nad dzieckiem i tuli je do piersi z twarzą pełną radości, a cokolwiek by się nie przydarzyło będzie to dla niej słodkie. Jeżeli więc istota stworzona lituje się nad swoim dzieckiem, to o ileż bardziej (lituje się) nad nami miłość naszego Stworzyciela".

św. Teresa od Jezusa († 1582)

"Dlatego powtarzam raz jeszcze: gdy się wam nastręczy podobna sposobność, gdy Pan wam da tę łaskę, abyście mogły podjąć coś większego dla Jego miłości i chwały, nie troszczcie się w takiej chwili o to, żeście kiedyś były choćby i wielkimi grzesznicami. W takiej chwili potrzeba, aby wiara górowała nad naszą nędzą. Nie trapcie się również, jeśli w chwili zdobywania się na postanowienie, albo i później uczujecie w sobie nagabywanie strachu i wątpliwości, nie zważajcie na te mimowolne objawy przyrodzonej ułomności naszej, chyba tylko dla pobudzenia się do tym pilniejszego czuwania nad sobą. Niech sobie ciało wzdryga się i stęka, bo to jego zwyczaj. Pamiętajcie, co mówi dobry Jezus w czasie swej modlitwy w Ogrójcu: Ciało jest słabe, i wspomnijcie na on dziwny i bolesny krwawy pot Jego. Jeśli On, Boski nasz Pan, o świętym ciele swoim, które nie znało grzechu, mówi, że jest omdlałe, jakże chcemy, by nasze było tak mocne, iżby go nie bolało i nie trwożyło grożące mu prześladowanie i cierpienie? Ale w samym prześladowaniu i cierpieniu, gdy przyjdzie, ciało już okaże się poddane duchowi. Zjednoczywszy wolę swoją z wolą Bożą, już się nie skarży." Podniety miłości Bożej

św. Teresa de Los Andes (1900-1920)

Życie świętej Teresy i świętej Tereski od Dzieciątka Jezus czytałam wiele razy i odniosłam z tego wielki pożytek.

Ja, tak jak święta Teresa otrzymałam od naszego Pana wiele dobrodziejstw, które sprawiły, ze ona bardzo szybko doszła do doskonałości, gdy tymczasem ja tak sie źle odpłacam Jezusowi. To mnie przyprawia o drżenie i postanawiam być lepszą.

Jezus mi pomaga zwyciężać siebie, za co Mu z całego serca dziękuję.

Mój Jezu, nie oddalaj sie ode mnie.

Tobie, Jezu, ofiaruję to cierpienie, gdyż chcę cierpieć, aby upodobnić sie do Ciebie, Jezu, miłości moja.

św. Jan od Krzyża († 1591)

"By rozmiłować się w duszy, nie patrzy Bóg na jej wielkość, lecz na głębię jej pokory." Słowa światła i miłości