Czy człowiek w piekle może poczuć radość?

Choćby taką najmniejszą?
Czy piekło to same negatywne uczucia?

Czy może jednak jest tam miejsce na uczucia pozytywne, na przykład radość z tego, że ktoś bliski nie musi tak cierpieć bo prawdopodobnie jest w niebie?

Dokładniej: czy człowiekowi będącemu w piekle mogą towarzyszyć jakiekolwiek emocje pozytywne, albo neutralne, czy tylko te negatywne związane z wieczną psychiczną agonią?

no raczej w piekle nie ma radości " i będzie tam płacz i zgrzytanie zębów.."

i raczej przez wieczność...

Człowiek w piekle w ogóle nie cierpi. Jest szczęśliwy. Przecież to nie jest kara, a wybór, który podejmuje się przez swoje życie. A kto przy zdrowych zmysłach wybiera cierpienie? Nikt. Więc jeżeli przyjąć założenie wolnej woli i świadomego wyboru, to w piekle musi być całkiem wesoło. Inaczej wybór ten nie byłby świadomy, a jak wiemy, nie można kogoś karać, za to że wybrał nieświadomie.

To zależy jakie wyobrażenie piekła mamy w głowie, jeżeli jest to popularny ostatnio "stan braku Boga" to nie widze powodu dla którego nie można by się czasem cieszyć, nic mi nie wiadomo jakoby Bóg był do tego potrzebny.

Zgrzytanie zębów jest zapewne przenośnią,
no chyba, że sztucznymi ?
To i pewno płacz jest przenośnią.

Mówimy że piekło to nie miejsce a stan. Rzecz w tym że nie ktoś nas wrzuca gdzieś bo to mocno falszuje współczesnemu człowiekowi czy jest to pieklo. A zatem jest to stan bez Boga, taka rzeczywistość w ktorej dana osoba wybiera trwać przez to jaka była oraz że odrzuciła Boga, czyli w gruncie rzeczy dziś odrzucam Boga, a jutro umieram i dalej trwam w swojej decyzji. Wiedząc że to Bóg jest jedyną miłością bez Niego nie możemy być szczęliwi bo nie ma innego źródła tego szczęścia i tak na wiecznoc odcięci od prawdziwej radości trwamy.

Ale tak jak mówi Rita: skoro człowiek (np. ja) przez całe swoje życie odrzucał Waszego Boga, gdyż nie znalazł żadnego dowodu że istnieje, a wierzył np. w Allacha, to pójdzie do piekła? Co to jest za wybór: wieczne potępienie albo wieczne szczęście? To ma być wolna wola?

Mówimy tak zaledwie od kilku lat.
Nasze babcie tego nie potwierdzają !
Kościół zmienia podstawy wiary!

A posiadasz dowód na istnienie Alllaha?
"Nasz -wasz- ich" Bóg to niezależnie jakim imieniem Go zwiemy, jakie formy kultu praktykujemy, jakie przymioty Mu dajemy, nieodmiennie jest JEDEN.
- "Wyznawcy wszystkich religii są równi przed Bogiem. Bóg panuje nad każdą religią jak władca nad swym królestwem. Nie wszystkie religie na świecie sa takie same, gdyz ludzie nie podporzadkowali się przykazaniom Bozym w taki sam sposób" (Medjugorje 1.10.1981r)
Staniesz przed "waszym, moim, ich" Bogiem i zdasz sprawę z życia, według kryterium: "Cokolwiek uczyniłeś swemu bratu najmniejszemu uczyniłes Bogu".

Od kiedy objawienia z Medjugorje są obowiązującą wykladnią doktryny katolickiej?

Jeszcze nigdy nie miałem okazji odwiedzić Piekła, ale jeśli tyk się tam znajdę, to postaram się wysłać kartkę z opisem wrażeń.
Tak poważnie: jaki jest sens tej dyskusji? Nieco uogólniając są trzy kategorie ludzi, których temat ten dotyczy. Możemy być zatem:
1)Katolikem
W tym wypadku Piekło nas nie interesuje, gdyż chcemy być dobrym Katolikiem i "iść" do Nieba.
2)Ateistą
W tym przypadku Piekło nas nie interesuje, gdyż w nie po prostu nie wierzymy.
3)Wątpiącym
Jeśli jesteśmy w tym okropnym stanie, to Piekło jest ostatnią rzeczą, która powinna nas interesować, gdyż strach/nie strach przed Piekłem nie powinien być motorem napędowym naszego wyboru.

A czy pisałam, że "obowiazujacą"?

Jeśli myślenie może nas doprowadzić do nieodpowiednich wniosków to najlepiej powstrzymajmy się od myślenia?
Taka intelektualna autocenzura prewencyjna?

To po co się na nie powoływać?

Crevan, interesuje mnie to, ponieważ piekło jest elementem Waszej religii. Nieodłącznym elementem. Można nad tym się nie zastanawiać, ale ja właśnie chce się nad tym zastanawiać aby poznać jak to jest według Was.
Gdy byłem wierzącym myślałem tak jak w punkcie 1.