1. Czego oczekuje- tego ze mąż wroci do sypialni, nwaet gdybysmy nie współżyli nadal.
2.Chcialabym tylko zeby jednak wrocil do sypialni, jezeli nie ze wzgledu na mnie to chciaz ze wzgledu na dzieci, zeby im takiego przykladu nie dawac.
3. Tak zostałam wychowana. Wpajono mi też, że swoj krzyż trzeba wziąć i go nieść a nie uciekać prze nim (do drugiego pokoju).
4. Czy to źle, że zacytowalam HV przecież jest to oficjalne nauczanie Kościoła, a takiego statusu nie mają nawet podreczniki teologii moralnej.
Ania

...ja na kompromis w sprawie antykoncepcji sie nie zgodze
Ania

A tak szczerze i z ręką na sercu: na jakikolwiek kompromis jesteś gotowa?

Aniaja, chciałam tylko napisać, ze wspieram Cię. I że nie będę Cię namawiać do rezygnacji z moralności katolickiej.

Okres uzdrowienia pożycia małżeńskiego może trwać bardzo długo gdy współmałżonek nie chce zrezygnować ze środków antykoncepcyjnych, np. używa prezerwatywę. Byłoby wspaniale gdyby małżonkowie (np. mąż alkoholik) równomiernie dojrzewali, duchowo i moralnie. Jest to jednak tylko idealistyczny postulat. Papież stojąc na gruncie realizmu stwierdza: „Trzeba zdawać sobie także sprawę, że w tę intymną więź małżeńską wchodzi wola dwojga osób, które są jednak powołane do zgodności w myśleniu i postępowaniu. Wymaga to nie mało cierpliwości, uczucia i czasu” (FC 34). Jeżeli zgodności w myśleniu nie można osiągnąć natychmiast, to tym bardziej nie można natychmiast osiągnąć postepowania zgodnego z normą moralną. W małżeństwach, w których jedna strona nie umie panować nad swoim popędem seksualnym „nierzadko wierność może być wystawiona na próbę, a dobro potomstwa zagrożone” (KDK 51). W takich sytuacjach roztropność nakazuje szukania kompromisów. Praktyka duszpasterska dopuszcza możliwość podejmowania stronie katolickiej aktów seksualnych, które są ubezpłodnione przez stronę nie respektującą nauki Kościoła. „Takie współdziałanie może być godziwe, kiedy zachodzą równocześnie trzy warunki: działanie małżonka współdziałającego nie jest samo w sobie niegodziwe; istnieją proporcjonalnie poważne motywy dla podjęcia współdziałania w grzechu współmałżonka; próbuje się pomóc współmałżonkowi (cierpliwie, przez modlitwę, z miłością, przez dialog; niekoniecznie w tym momencie ani przy każdej sposobności), aby zaprzestał takiego postępowania” (Vademecum dla spowiedników 3,13).

Mateola, pewnie masz racje. Ale ja na kompromis w sprawie antykoncepcji sie nie zgodze
Ania

Czyż mamy do czynienia z nauką KK wg o. Knotza

Przekonywanie nas o tym, że NPR jest skuteczna, a jak nieskuteczna, to źle zastosowana, nie posuwa w ogóle tych spraw w małżenstwach ani krok do przodu.