Czy wg Kościoła katolickiego zwierzęta, jak pies, czy koń mają świadomość ? Czy jej nie posiadają ?

A czemu według Kościoła? To jest przestrzeń dla nauk biologicznych...

Ewentualnie filozofii przyrody.

Zależy, o jakiej świadomości tu mówimy. Świadomość człowieka jest np. daleko bardziej złożona i wszechstronna, niż u zwierząt. Niemniej badania pokazują, że wiele zachowań zwierząt w pewnych sytuacjach można już podciągnąć pod świadome myślenie. Nauka, o ile wiem, nie rozwikłała tego problemu ostatecznie.

I nie rozwikła tego jeszcze długo, długo.
Z ezoterycznego punktu widzenia nie ma tu wielkiej tajemnicy, po prostu wszystko posiada jakąś tam świadomość, począwszy od atomu, poprzez stany i byty pośrednie a skończywszy na Bogu. Jedyna różnica jest w stopniu owej świadomości (roślina ma większą świadomość od minerału, zwierzę większą od rośliny, człowiek większą od zwierzęcia…, a Bóg jest nieskończenie bardziej świadomy od pozostałych.)
Wszystko co istnieje posiada trzy konieczne cechy : świadomość, energię i formę (czyli jakieś ciało, niekoniecznie materialne), dla tego podział na materię ożywioną i nie ożywioną jest raczej względny

No, niby tak...
Ale świadomość, to możliwość czynienia dobra lub zła.
Czynienie zła, może zakwalifikować się jako grzech,
A za grzech idzie się do piekła.

Zastanawiam się, czy zwierzęta, które zabijają ludzi z głodu idą do piekła ?
Czy człowiek, który zabiłby innego człowieka z głodu pójdzie do piekła ?

Zwierzęta nie mają duszy, więc także nie mają życia po śmierci.

Zwierzęta mają świadomość, ale słabo rozwiniętą w porównaniu z tą człowieka. Raczej nie potrafią rozróżniać czegoś takiego jak dobro, czy zło.
Można spodziewać się, że prawdopodobnie w przyszłości u jakiegoś gatunku może pojawić się początkowe rozróżnianie dobra czy zła. Najprawdopodobniej będzie ono oparte na instynktach.
Może ten proces już się gdzieś rozpoczął u naczelnych? Trudno to będzie zauważyć.

Nie do końca. Świadomość to raczej działanie w określonym celu, z zastosowaniem określonych środków, połączone z przewidywaniem konsekwencji. Świadomość dobra i zła to już zupełnie inna bajka.

Działania i zachowania zwierząt nie mogą być klasyfikowane jako dobre lub złe, bo Natura sama z siebie jest poza tymi pojęciami. Więc zwierzę zabijające człowieka nie ponosi odpowiedzialności za swój czyn, bo nie zna pojęć typu dobro-zło.

Człowiek zabijający człowieka z głodu byłby owładnięty pierwotnym instynktem przetrwania za wszelką cenę, więc nie mógłby w pełni odpowiadać za swój czyn. Głód to bardzo specyficzny bodziec, który potrafi przysłonić rozsądek, względy moralne czy religijne. Bodziec, który - jeśli jest intensywny do granic możliwości - w pewnym sensie czyni z człowieka zwierzę.

dużo można sie dowiedziec w wikipedi na ten temat, wpisując po prostu słowo "świadomość".

Jest bardzo proste doświadczenie , które wykazuje , że niektóre zwierzęta wsród ssaków są samoświadome . Zwierzę spogląda w lustro widzi drugie zwierzę , idze za lustro aby je odnależć ale tam nic nie ma , po kilku takich próbach zaprzestaje tych poszukiwań , co się dzieje ? Aby to sprawdzić pewnej słonicy namalowano na głowie duży biały krzyż , kiedy słonica spojżała do lustra jej trąba od razu powędrowała do tego krzyżyka , dotkęła tego krzyżyka na swej głowie . Ta słonica wiedziała że to co widzi w lustrze to ona ,a ten krzyżyk który zauważyła znajduje się na jej głowie . Jest to doświadczenie , które tłumaczy nam że niektóre zwierzęta posiadają samoświadomość , świadomość własnego istnienia . Ludzie do drugiego roku życia nie posiadają jeszcze samoświadomości i również muszą tego się uczyć . Dwuletnie dziecko któremu na nosku zrobimy czerwoną kropkę , będzie tego znamienia szukało na szybie lustra , ale starsze dziecko od razu dotknie palcem do noska .

Nowa definicja?
Możliwość czynienia to możliwość czynienia. Świadomość to świadomość.



Człowiek też wg. religii może zabijać zwierzęta. To kwestia relatywizmu moralnego jaki wprowadza religia - zabicie człowieka to złe, ale zabicie zwierzęcia - to dobre (czasem i dobre bywało zabicie człowieka - św. Augustyn, św. Bernard).

Świadomość ma każde stworzenie mające aktywne zmysły i narząd weryfikujący bodźce - mózg.
Kościół skupia się na duszy - świadomością zajmują się takie doktryny jak buddyzm. Zwierzęta nie mają duszy - może więc katolik się nad nimi dowolnie znęcać - czy jest świadome bólu, czy nie, to już kwestia sporna.

Katechizm zaleca życzliwe podejście do zwierząt. Natomiast "natchnieni" twórcy Biblii raczej nie uznali tematu cierpienia zwierząt za istotny. Dlatego coś mi nie gra w chrześcijaństwie.

Zdaje się, że Bóg nie gardził ofiarami ze zwierząt...

Bóg brzydził się ofiarami ze zwierząt !

Tylko wówczas, gdy były składane bez odpowiedniego nastawienia serca.
Ofiary ze zwierząt miały wyrażać na zewnątrz to co człowiek miał w sercu. Razem z barankiem, kozłem, czy synogarlicą Izraelita miał złożyć ofiarę "z siebie", ofiarować Bogu to co dla niego najcenniejsze, ale i to co dla niego trudne.

Dlatego w zamyśle Bożym ofiary ze zwierząt były dobre, natomiast zdarzające się nadużycia i niezrozumienie istoty tych ofiar sprawiło, że Bóg istotnie brzydził się takimi ofiarami.