Rano odmawiałem Ojcze Nasz ... i odpuść nam nasze winy .....
Za chwilę wkurzył mnie tak gość,powiedziałem sobie ja ci gnido tak dołożę,że popamiętasz!
Siadłem do komputera,napisałem już prawie całe zawiadomienie do prokuratury a wtedy nie wiadomo skąd przyszły mi te słowa napisane wyżej.
I choć złość moja była wielka to jednak podarłem zawiadomienie!
Moje naiwne pytanie jak często przychodzą Wam na myśl te słowa
gdy chcecie komuś odpłacić za doznane krzywdy?

Wcale.

Sama myśl "to co ci przychodzi do głowy to zemsta" powoduje, że z niej rezygnuję. Choć zwykle potrzeba modlitwy, by umieć przebaczyć...

Za prawdę powiadam Wam, godne to i sprawiedliwe, słuszne, chwalebne i zbawienne…
* Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. (Łukasza 6.37)
* Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę. (1 list do Koryntian 4.5)

„Przed rzucaniem ateistów w ogień powstrzymuje dzisiejszych chrześcijan nie ich miłość do innych ludzi, lecz to, że już dzisiaj nie mają jak tej miłości okazać” Friedrich Wilhelm Nietzsche

Co innego domaganie się kary a co innego zemsta. Co innego wybaczenie, a co innego zapomnienie o wydarzeniu.