jak rozumiesz buddystów?
oni są religijni a boga mają za iluzję groźną!

Cóż. Jesteś po prostu w błędzie, a dowodem tego są właśnie ateiści

I. bo chrześcijaństwo to nie religia tylko jedyna możliwość zrozumienia siebie samego
II. bo szukałem 7 lat i po tym czasie wróciłem do punktu wyjścia czyli do JEZUSA
III. bo spoktałem fizycznie JEZUSA w modlitwie oraz w wielu mogących mieć tragiczny skutek, wydarzeniach mojego życia.
IV. niekonczaca sie opowiesc....

Ateisci, choćby ci na tym forum są dowodem na to że dusza ludzka nie znosi pustki. Poczytaj sobie posty ateistyczne a zobaczysz jak bardzo wierzą oni w to co mówią. Wymyślili sobie własnego Boga. Tylko nie wiadomo jak nazwać to monstrum.

Hehe, zgadzam się. Gdybym był ateistą i nie wierzyłbym w Boga, ale takim ateistą, nazwijmy to, z krwi i kości - nie szukającym i nie pytającym, to bym nie pisał na forum o wierze. Bo po co te "pierdoły". Żeby "nawracać" innych? Przecież ateizm to JA i guzik mnie interesuje, czy ten czy tamten koleś wierzy w te średniowieczne zabobony.

Ewidentnie widać, że coś im tam w tej ideologii ateistycznej nie gra i szukają No i dobrze, przecież o to chodzi.

Jakiego? Proszę, powiedz mi w jakiego wymyślonego Boga wierzę.

Najbardziej chyba w SIEBIE.

Wcześniej mówiłeś o jakimś monstrum. Nazywasz mnie potworem?

Tak ciasteczkowym!

Słodko :>

Dobra, koniec offtopa, skoro chcesz pozostać gołosłownym Twoja sprawa :]

Nie no słuchaj nie chciałem Cię urazić. Nie jesteś monstrum. ok. Chodzi o to że świat nie mógł powstać przez przypadek tylko po to abyśmy poświęcali długie godziny aby to potwierdzić. Zaprzeczacie temu co dla człowieka wierzącego (ale nie tylko) jest najważniejsze wierze nadzieji i miłości (tego którego wg was nie ma). Stworzyliście sobie Boga (ale nie w sensie osobowym) z nie istnienia sensu i wokół tego Boga-dogmatu waszej (wiem jak Cię to oburzy) wiary budujecie swoje przekonania.

Odpowiadajac na pytanie postawione w temacie, do pewnego momentu decydowaly o tym tylko poszczegolne czynnniki:
1. miejsce urodzenia
2. rodzina, tradycja, szkola
bylam nieswiadoma swojej wiary tzw. katoliczka....
Odkad wyjechalam na emigracje nie myslalam czym dla mnie jest moja wiara, mozna powiedziec zapomnialam, w pewnym momencie nawet myslalam, ze ja stracilam...
Jednak przyszedl taki dzien, kiedy zaczelam strasznie tesknic, za tym co wydawalo mi sie utracone, prawie nie sensowne.
Ta tesknota narastala we mnie stopniowo, az pewnego dnia, zaczelam swiadomie odczuwac dzialnie Jezusa, ze jest, ze zawsze mnie kocha, ze dla Niego jestem ta wyjatkowa owieczka zagubiona.
Tak sie zaczelo SWIADOME powracanie do wiary.
Jednego jestem pewna, ja juz nigdy nie chce od Niego odejsc.
Moze i upadne, moze sie pogubie, ale ja wiem, ze nie jestem sama.
Czyli z calkowitym zrozumieniem tegoz zdania mowie Mu Jezu ufam Tobie....
Na koniec dodam, moze mnie wysmiejecie, ale zaczelo sie od ksiazeczki Zraniony Pasterz.
Co do przejscia na Islam, znam tu srodowiska muzulmanow: czyt. wloskich
Szanuje ich i akceptuje ich wybor, ich wiare, nie mnie sadzic czy sa poganami, ( calkiem normalni ludzie sasiedzi, pracownicy)
Ja jednak na tym etapie nawrocenia moge tylko powiedziec, ze nie przejde na Islam, bo tak chce moj Pan, przeciez bez Niego nic nie moze funkcjonowac dzic sie...
Jest to trudne dla mnie, ale tk jest.
Ach i na koniec, to sa tylko moje prywatne mysli, ktorymi sie zWami dziele.
A interpunkcja jest niemozliwa, bo mam tylko klawiature wloska.

Tanti cordiali saluti Kasia

Zakładasz z góry, że to świat powstał DLA ludzi i dlatego nie mógł samoistnie się wytworzyć, bo byśmy nie mieli czego szukać i to jest właśnie błąd, bo według nas, to my jesteśmy tworem wszechświata. Nie mamy żadnego zadania odkrywania go, to tylko i wyłącznie nasza potrzeba szukania jakiejś przyczyny i nadziei.

Nadzieja - mam nadzieję na lepsze życie ucząc się :>
Miłość - chociaż to są procesy biologiczne, mam to gdzieś, bo miłość jest po prostu piękna :>

No i na koniec. Żadna z Twoich wypowiedzi mnie nie oburzyła, denerwuje mnie tylko jedno, a mianowicie jak ktoś "wie lepiej" co jest dla mnie dobre i choć mnie nie zna, chce mnie uszczęśliwić na siłę.

Ale wiara chrześcijańska uczy że właśnie do niczego Bóg Cię nie zmusza! Gdybyśmy pragnęli być lepszymi, odczówali miłość i radość a kończyłoby się to wyłączeniem pradu na końcu naszych dni to brzmiałoby to jak podły żart. Dziś np odwiedzili moją rodzinę moi rodzice. Gdyby oni odeszli a ja nie spotkałbym ich nigdy więcej, to już teraz mogę stwierdzić - życie nie ma sensu!!! Dla mnie ma ono sens tylko w Chrystusie (choćbym był całe życie szczęśliwy).

Dlatego życzę Ci, byś nigdy wiary nie utracił
Skoro ktoś jest szczęśliwy, to po co go zmieniać.