Dowód jest albo go nie ma. W wypadku Boga "dowody" nie tyle są niewystarczające, co nie są dowodami. Dowód musi być bezpośrednio połączony z dowodzoną rzeczą.
Dowodzenie istnienie Boga możnaby przedstawić, jako dowodzenie czyjejś winy. Wybierasz losowo człowieka - bez żadnych podstaw związanych ze sprawą. Np. w związku z morderstwem kogoś na drugim końcu Polski wskazują na winnego Ciebie. Ty się upierasz, że nie jesteś winnym. Oskarżyciel jednak ma dowód w postaci narzędzia zbrodni. Na narzędziu nie ma żadnych odcisków palców, nigdy nie było Twoją własnością. Sąd jednak uznaje to za dowód Twojej winy.
Tak samo pojmujecie dowód wy - coś niezwiązanego w ogóle z Bogiem (przynajmniej związku nikt nie wykazał) ma być dowodem.


Mogą być fałszywe. Załóżmy jednak, że się wydarzyły. Teraz to o czym pisałem wyżej - co łączy cuda z Bogiem. Wiara, że to dzieło Boga, to żaden dowód. Mogą być choćby efektem jakiegoś nieznanego nam jeszcze zjawiska.
Cud nadal nie jest więc dowodem a jedynie kwestią wiary - o czym i Ty piszesz

Cud jest dowodem boskości a to nieznane w twoich ustach to Bóg własnie.

Ok to już wiemy , że człowiek to małpa , a trzmiel to pszczoła. Czy według Ciebie człowiek to również dinozaur, bo dinozaury należą do kręgowców tak jak ludzie .

Czyli w powyższym przykładzie - dowód jest dowodem winy a te "nie wiadomo czyje to jest" to to Ókaż właśnie?
Niestety to co robisz z dowodzeniem nie ma nic wspólnego, to dalej odgórne zakładanie, że "to musi być Bóg i koniec".

Zastanów się może to kosmici nieznani co?? a może jakieś nieznane krasnoludki czy elfy wiesz co Aton ateiści mają naprawdę dziwaczne poglądy apropo znasz jakies inne rodzaje życia nadprzyrodzonego??Tylko Bóg jest nadprzyrodzony,duchowy.

Tak tylko Bóg - dla katolika. Ja nie jestem katolikiem. Wielu ludzi na świecie też nie. Nadążasz?
To żaden dowód - nadal odgórne założenie oparte o doktrynę. Równie dobrze mógłbyś powiedzieć, że samo istnienie człowieka jest dowodem na istnienie Boga - bo któż inny mógłby stworzyć go jak nie katolicki Bóg (to tak mówi katolicyzm).
Wierz sobie w co chcesz, ale nie nazywaj tego dowodem, bo to idiotyzm!

No i Witold, Aton i pozostali niewierzacy forumowicze potwierdzili to co mówiłem. Dziwne że nie uznajecie Ewangelii za źrodła historyczne skoro uznają je za takie historycy. Nic nie pozostało innego jak powiadomić ich o tym. O tym właśnie mówiłem: my mówimy - TAK, Wy mówicie - NIE!
O ewangeliach synoptycznych napisano wiele książek więc do nich odsyłam wszystkich zainteresowanych a wszystkich porównujących ewangelię o Jezusie z Nazaretu do opowieści o Kubusiu ze Stumilowego Lasu odsyłam do książki (pisanej nie z perspektywy wiary oraz ze świeckim podejściem do zagadnienia historyczności Jezusa) Joachima Gnilki: Jezus z Nazaretu.

Dla mnie tylko 1 Bóg jest prawdziwy .A ty w co wierzysz??

Sewerynie, twoje pojęcie o systematyce jest po prostu... kompletnie popie<bardzo nietypowe>. Wypisujesz jakieś kompletnie oderwane od rzeczywistości bzdety.

Dinzaury były kręgowcami i ludzie są kregowcami.
Dinozaury były gadami, ludzie są ssakami.

Szymansy są małpami wąskonosymi i ludzie są małpami wąskonosymi.
Szympansy są człowiekowatymi i ludzie są człowiekowatymi.
Ale szympansy zaliczają się do rodzaju "szympans", a ludzie do rodzaju "człowiek".
Ale podobnie jak i ludzie i dinozaury są kręgowcami, tak samo i ludzie i szympansy są małpami wąskonosymi.

Czy ty masz naprawdę jakąś fobię na punkcie słowa "małpa"?
Przyznałeś, że ludzie to kręgowce, a "małp" jakoś przyznać nie chcesz? Skoro kręgowce akceptujesz, a małp już nie, to znaczy że w ewolucji zatrzymałeś się tam gdzie "kręgowce" i ewnetualnie "ssaki" (w końcu jesteś ssakiem, czy nie?), ale do poziomu małpy już nie doszedłeś, a zatem nie mogłeś i dojść do człowieka...

Kupy się nie trzymają te twoje wywody.
Jeśli nie jestes małpą = nie jesteś człowiekiem, bo człowiek w świetle systematyki jest gatunkiem małpy wąskonosej, tak jak jest też gatunkiem ssaka, kręgowca i czworonoga, czy ci się to podoba czy nie.

Obawiam się, że bezpodstawnie i ślepo wierzysz w to, że zmiany w Twoim życiu są spowodowane działaniem transcendentalnej siły nadnaturalnej, którą nazywasz Bogiem, czy Jezusem.



Cóż jeśli wiara zawsze będzie tylko wiarą, to zauważ, że sam musisz się obawiać, że wierzysz tylko w domniemany przymiot wyimaginowanego bytu bazując na niczym istotnym.



A zwalczanie tych wątpliwości polega zwykle na 3 rzeczach:

1. INTERPRETACJA (Jeśli jakaą część Biblii wykracza poza doktrynę, lub ogólne pojęcie o Bogu, trzeba to odpowiednie zinterpretować.)

2. IGNORANCJA (Jeśli coś w wierze jest nielogiczne i niespójne to "Bóg jest niepojęty")

3. ZAPYCHANIE DZIUR (wszędzie gdzie nauka nie dotarła chrześcijanie wkładają Boga i tak tworzą swoje 'dowody' na jego istnienie)



Wiara jest prawdą, bo Bóg jest prawdą, a Bóg jest prawdą, bo tak mówi Biblia, a Biblia jest prawdą, bo uznał ją Kościół, który jest natchniony przez Boga w którego wierzymy, a jak udowodniliśmy powyżej wiara jest prawdą, bo....

I takie błędne koło jak zwykle.



Ja wiem, Ty wierzysz, tak jak miliardy osób na świecie w ciągu tysiącleci. Z tym, że większość wierzyła lub wierzy w coś innego. Ale to Ty znasz prawdę...



Wiara ma podstawy w Piśmie, a Pismo ma podstawy w wierze.... znowu to samo



Bo religia była fantastycznym sposobem na zdobycie władzy i majątku. Przez 2000 lat pompowali w europejczyków Biblie i doktrynę, więc dziwi Cię, że wiele osób nadal wierzy? Religia nieustannie się zmieniała, dopasowywała do odkryć naukowych, Bóg został sprowadzony do abstraktu, tak żeby wszystko zawsze pasowało. Teraz pomyśl ile jest chrześcijan rzymskokatolickich, a ilu innych - nawet z wami jest coś nie tak. Z pewnością wiele mądrych i inteligentnych postaci wierzy, sądze, ze w większosci dlatego, że nie interesują się do tego stopnia religią, aby dokonać własnych trafnych przemyśleń. Poza tym jest jeszcze indoktrynacja - pompują od dziecka w ciebie wiarę, to trudno później po prostu ją odrzucić.



Lepsza jest wiara w której uwierzysz, że po śmierci sam staniesz się bogiem i jeszcze łatwiejsza. Tylko po co wierzyć w coś nierealnego?

A czemu Abraham i mitologia hebrajska (a propos poczytaj sobie historię tej parszywej postaci to CI włosy na głowie dęba staną, że on jest założycielem 3 największych religii monoteistycznych), a nie grecka, babilońska, celtycka, słowiańska?



Nie będę po raz milionowy prostował znaczenia słowa ateizm.



Ja proponuję wykroczyć poza horyzonty.



Niech sobie nazywa

Wykazujesz dość dziwaczną tendencję do udawania Greka. Przecież doskonale wiesz, że Boga nie wymyśliła ani Biblia, ani Kościół, więc po co ten tekst ?



Pomijając wszystko inne, wiara w to, że te wszystkie miliardy miliardów ludzi po prostu tak zwyczajnie jest w błędzie, bo " rzeczy boskich " no, po prostu nie ma i już - sama w sobie jest jakoś karkołomna. Ja bym się dobrze zastanowił, zanim bym ją tak lekkomyślnie zanegował.



Dlaczego ? Wiem, kim jestem, i samemu sobie nie wyglądam na Boga. Dlaczego miałbym przyjmować, że po śmierci stanę się Bogiem ? Dlaczego jest to łatwiejsze od wiary w to, że po śmierci pozostanę taki, jaki jestem ?

Miało być zamiast " zanegował ", " wyznawał ".

"Obawiam się, że bezpodstawnie i ślepo wierzysz w to, że zmiany w Twoim życiu są spowodowane działaniem transcendentalnej siły nadnaturalnej, którą nazywasz Bogiem, czy Jezusem. "

Cóż,obawiam sie,że ślepo przeczysz temu,że są.Nie rozumiesz,że byłam bardziej zacietrzewioną ateistką niż większość tu?Nie szukałam Boga.On znalazł mnie.Te "zmiany" w moim zyciu,to przywrócenie mnie do życia i wszystko ,co sie z tym wiąże.Mało brakowało,a ateizm zaprowadziłby mnie ładnie za rączkę ku sznurkowi na strychu..
I choć dla ciebie to nie argument,Bóg dał mi realne szczęście.

Nazwiska proszę



Często używany argument przez katolików. "Kiedyś byłem ateistą, ale wyrosłem, zrozumiałem, dostrzegłem etc."

Ale przyjmę, że nie kłamiesz



Nie odwracałem się od Boga.On odwrócił się ode mnie mnie.Te "zmiany" w moim zyciu,to przywrócenie mnie do życia i wszystko ,co sie z tym wiąże.Mało brakowało,a wiara zaprowadziłaby mnie ładnie za rączkę ku sznurkowi na strychu..
I choć dla ciebie to nie argument,ateizm dał mi realne szczęście
I nie piszę tego dla ironii

Tu to już chyba lekka przesada. Nie będę przypominał, jak często ateiści argumentują, że wiara jest właśnie irracjonalną ucieczką od tragedii.. a tu znowu wiara prowadząca do tragedii ? Ateiści mają ciekawą ( i częstą ) tendencję do przedstawiania przeciwstawnych sobie argumentów przeciw wierze