Granice ustala Bóg, stworzone przez niego natura (a więc też Bóg), zależność przyczyna-skutek, itd.


a) zamknięcie na życie
b) egoizm i egocentryzm (w tych sprawach)

Jej, bardzo proszę o konkrety. Napisałam przecież na wstępie, że nie interesuje mnie argumentacja religijna, bo do mnie z oczywistych względów nie przemawia. Proszę o argumenty logiczne, jakie pomogą mi zrozumieć powody takich a nie innych przekonań.

A w ogóle to bardzo dziękuję za porównanie seksu 'pozamałżeńskiego' do pedofilii. Urzekło mnie to.

Udowodnij, że stosujący antykoncepcję sztuczną zamykają się na życie. Nie uda Ci się, ale próbować możesz.

I co jest egoizmem i egocentryzmem w seksie?

I gdzie te wszystkie granice są spisane, bo ja żadnych nie znam? Odpowiedź "w Biblii" mnie nie satysfakcjonuje.

Moim zdaniem jest to zamknięcie się na życie, ale gdzie ja tu napisałem o antykoncepcji?

Zajrzyj do słownika.

Sumienie, przykazanie miłości, Biblia, nauka Kościoła...

Proponuję nie schodzenie z tematu, który założyła ascalcina, a trzymanie się konkretnie jej tematu/problemu.

Ascalsina, o jakież argumenty logiczne Ci chodzi? W wierze katolickiej jak w matematyce - są pewne założenia. I jak w matematyce - zmieniasz założenia, nie da się przeprowadzić dowodu. Innymi słowy moim zdaniem wyjaśnień, które mogłabyś "przyswoić jako niekatoliczka" raczej nie uzyskasz.

Ja uważam za skrajnie nierozsądny seks przedmałżeński i to bez żadnych założeń zaczerpniętych z wiary.

Rozumiem, że autorce tematu bardzo zależy na uzyskaniu przekonywującej odpowiedzi. Ale tak to jest z Kościołem, że "tak jest bo tak jest". Żadnego wyjaśnienia nie dostaniesz. Nierozsądne jest nawet prosić o nie. Zupełnie pozbawione sensu. Nie chcę urazić. Po prostu mija się to z celem.

I nie doczekaliśmy się w tym wątku odpowiedzi na pytanie co jest egoistycznego i egocentrycznego w seksie przedmałżeńskim?

Nic, jeśli jest w małżeństwie.

Witam wszystkich.
Jestem nowa na tym forum, to moj pierwszy post tutaj. Trafilam tu poszukujac odpowiedzi na pare pytan, ktore pojawiaja sie w zwiazku z moja syuacja i nieporozumieniami, jakie z niej wynikaja.
Ale do rzeczy.
Od jakiegos czasu spotykam sie z chlopakiem, ktory jest gleboko wierzacym katolikiem. Ja katoliczka nie jestem. Mamy troche problemow z tym co wolno, a co nie wolno. Ja mam stosunek do jego wiary mniej wiecej taki, ze jezeli pomaga mu ona byc lepszym czlowiekiem, to nalezy sie tylko z tego cieszyc. Choc osobiscie uwazam, ze moralnosc jest dosyc uniwersalna sprawa i niekoniecznie musi byc zwiazana z religia. I tak jest dla nas obojga jasne, ze dla przykladu nie nalezy klamac, albo nie nalezy krasc. U niego wynika to z moralnosci i z nauk religijnych, ja po prostu uwazam, ze drugiej osobie nie nalezy wyrzadzac krzywdy. Czasem zdarza sie tak, ze on ma jakas zasade, ktorej ja nie wyznaje, ale ktora potrafie zrozumiec (ma dla mnie 'logiczne' uzasadnienie, badz traktuje ja jako element religijnego 'folkloru'). Ale sa sprawy, ktorych po prostu nie 'kumam'. Nie potrafie sobie wyjasnic, co zlego jest w seksie. Albo co jest zlego w ogladaniu filmow, w ktorych wystepuja 'sceny' (dla mnie to tylko film, nie rzeczywistosc). Nie rozumiem dlaczego pieszczoty sa grzechem wymagacym biegania do spowiedzi, a przekraczanie predkosci prowadzac samochod juz nie jest. Dlaczego nie mozemy namietnie sie calowac, ale mozemy ogladac piracki film. Co takiego jest w ludzkiej seksualnosci, ze podlega az tak silnym restrykcjom? Nie chce przekraczac granic, choc to dla mnie strasznie trudne.. A trudne jest wlasnie dlatego, ze tego NIE ROZUMIEM. Czy ktos moze mi to wyjasnic tak 'na rozum'?

Należy również obawiać się i tego, że mężczyźni, przyzwyczaiwszy się do stosowania praktyk antykoncepcyjnych, zatracą szacunek dla kobiet i lekceważąc ich psychofizyczną równowagę, sprowadzą je do roli narzędzia, służącego zaspokajaniu swojej egoistycznej żądzy, a w konsekwencji przestaną je uważać za godne szacunku i miłości towarzyszki życia.

Jednakże to opanowanie (wstrzęmięźliwość - dop. MP), w którym przejawia się czystość małżeńska, nie tylko nie przynosi szkody miłości małżeńskiej, lecz wyposaża ją w nowe ludzkie wartości.

Ja uważam za skrajnie nierozsądny seks przedmałżeński i to bez żadnych założeń zaczerpniętych z wiary.

W takiej rozmowie można się dowiedzieć i czy naprawdę pewne rzeczy są dla partnera aż tak ważne i nienaruszalne (może wcale nie, tylko się tak wydaje)

Ale seks przedmałżeński w ogólności czy też seks przed zawarciem małżeństwa sakramentalnego?