Witam serdecznie, to mój pierwszy post. Przeczytałem sporo wątków na tym Forum. Wiele wypowiedzi osób, podających się za ateistów. I mam takie nieodparte wrażenie, że ateiści czegoś się obawiają... Tak panicznie negują istnienie Boga, jakby strasznie się obawiali, że On jednak istnieje... Czy ktoś ma podobne wrażenie?

Co masz na mysli pod "panicznym negowaniem"? Skad wniosek, ze paniczne?
Jesli Ty NIE wierzysz w UFO to czy boisz sie ufoli? Boisz sie Rozowego Jednorozca?

Nie.
Część osób tutaj, to po prostu:
- "świeżo upieczeni ateiści" - strasznie chcą pokazać jak to oni mają rację, a reszta się myli,
- Antyklerykałowie - jak nazwa wskazuje.

Te pytania nie powinny być kierowane do mnie. Mnie akurat wiara w Boga pozbawiła wszelkiego lęku )

Dlaczego negują panicznie? A może negują z przekonaniem? Zdroworozsądkowym przekonaniem, że świat jest jaki jest, i należy sobie żyć nie tworząc abstrakcyjnych bytów? Nie kreować moralności narzuconej z góry, kontrolowanej? A że przy tym chcą innych błądzących naprostować dla dobra tych błądzących i całej reszty społeczeństwa - to chyba słuszne?

A ja bym to określił tak. Z nieistniejącego (jeszcze, ale wszystko jest możliwe) dzieła:
"Erystyka w dyskusjach o Bogu: część 1, dla teistów"

Argument ze strachu
To jeden z tańszych chwytów, ale na niektórych wydaje się robić wrażenie. Przeciwnikowi w dyskusji należy przypisać strach przed prawdziwością tezy, przeciwko której występuje. Przykład: Pan w rzeczywistości czuje, że Bóg istnieje, ale boi się pan tej możliwości, więc neguje pan tą tezę z całą stanowczością, żeby samego siebie przekonać do tego, że Boga nie ma.

Chwyt żenujący, ale jakże popularny.
A może to raczej wierzący boją się niebytu po śmierci, tak że usilnie wmawiają sobie, że istnieje jakieś życie po śmierci? A może to wierzący boją się wiecznej kary za niewiarę, tak że z tego strachu wolą jednak wierzyć?

No?

Jak moża bać się czegoś czego nie ma?.....rzeczywiście żenujące i nielogiczne.

Równie dobrze można napisać to samo, tylko, że na odwrót, o wierzących. "Tak panicznie się boją możliwości, że Boga nie ma, iż panicznie negują każdy wpis ateistów".

Odpowiadając - nie, nie boję się istnienia Boga, bo wiem, że go nie ma, a nawet jakby był (w co nie wierzę), nie mam powodów, aby się czegokolwiek obawiać, a poza tym nie wiem jaki ów Bóg miałby mieć system przekonań i wartości, bo jak zapewne wiesz, wg każdej religii Bóg jest definiowany w inny sposób, wg innego światopoglądu.

Zatem czego miałbym się bać/obawiać? Twojego pseudowyborażenia nt Boga i tego co ów domniemany byt uważa za dobre i złe wg definicji postrzegania twojej religii i ciebie? Nie bądź śmieszny...

No właśnie... to czemu próbujecie nam wmówić strach przed Bogiem?
Jak można się bać czegoś, czego nie ma?

Nie wmawiam Ci strachu przed Bogiem - w którego ja wierzę, a Ty uznajesz, ze Go nie ma....bo tylko ktoś nielogiczny może straszyć lub bać się Miłości.

My tu pięknie o Miłości gadamy a tu trzeba świnie zarżnąć żeby było jedzonko. Nie ma wyjścia. Potem porozmawiamy jak to Miłość pięknie świat urządziła i wspólnie Jej podziękujemy za te krwawe atrakcje, które czynią nasze życie bardziej ludzkim.

Ależ nikt Ci nie nakazuje, abyś szamał mięsko....możesz sobie urządzać świat bez Miłości - Twój wybór.

To mięsko nie jest potrzebne do zdrowego i długiego życia?

Nie koniecznie....M. Gandhi dożył 79 lat nie jedząc mięska.
Wszystko przed Tobą

To po ludzie męczą zwierzęta skoro równie dobrze można żyć bez mięcha?

Ale co mają zrobić Eskimosi? Zmienić miejsce zamieszkania?

Gdybym miał jednoznaczne dowody na jego istnienie to bym nie gadał że Go nie ma. A czynię tak bo patrzę na świat i ... Mnie jest dobrze i gdybym olewał fakt że inni się męczą bez celu to wtedy byłbym wierzącym