Perspektywa wiecznego życia, jest jak dla mnie o wiele bardziej przerażająca, niż perspektywa wiecznego niebytu.

Tak, tak, ale "wie" czy "wierzy"?
Czy "wierzy, że wie"?

Czy mówisz o czymś w stylu "Life after life"?

Nie jestem pewny, czy w sensie rozwoju cywilizacyjnego podejście wierzących jest najlepsze. Przecież taka nadzieja skłania do czekania na koniec świata i nagrode w niebie.

Racjonalnie myślący ludzie wolą pracować na przyszłość swoich potomków, oraz uniknięcie tego końca świata .

@emem

Na szczęście nie jestem ateistą, więc nie muszę rozważać takich kwestii

Ależ ja jako ateista też tego nie rozważam. Wiem, że kiedyś umrę. A Ty nawet się nie dowiesz, że całe życie się myliłeś. W sumie nawet komfortowa sytuacja. Wierzyć do końca a potem nawet nie mieć możliwości poznawczych, aby móc stwierdzić swoją pomyłkę.

Tyle że wiara jest fajna

Wiesz co? Mam za mało wiedzy, żeby Ci to wyjaśnić. Ale takiej wiedzy jest dużo. Poszukaj w obrębie chrześcijaństwa, nie poza nim.

Nie namawiam Cię do chodzenia do kościoła - wystarczy Internet i chęci. Czytaj krytycznie, nawet bardzo, ale czytaj, poznawaj. Krzywdy Ci to nie zrobi.

Wiesz, wyśmiać można wszystko - tylko co dalej?

Ja tam w chrześcijaństwie żadnego końca świata nie widzę. Może mi pokażesz gdzie jest ten koniec świata?

Wiesz, powiedzieć też można wszystko, tylko co dalej.
Ty na przykład powiedziałeś, że wiesz, że coś jest po śmierci. Ale odnoszę wrażenie, że nie bardzo wiesz, co wiesz, albo jesteś niezbyt chętny do dzielenia się tą wiedzą. Bo takie stwierdzenie że "ja wiem i dużo ludzi wie", czy "takiej wiedzy jest dużo" to raczej trochę mało.

Przyjmijmy, że niezbyt chętny - ale to nie wynika z mojego egoizmu. Ja po prostu tez nie wszystko rozumiem Dałem Ci radę, od Ciebie zależy czy z niej skorzystasz.

Halo, paruzja? Wspominana na prawie każdej mszy? Jedna z kluczowych części doktryny? Apokalipsa wg Jana?

Jeszcze co do tego:

Mam wrażenie, że osoba, której to doradzasz, przeczytała już ile trzeba. Zresztą, jeśli się wie, że jakaś teoria jest błędna z podstawowych jej założeń, to nie trzeba czytać setki traktatów - to po prostu strata czasu.

A krzywdę nadmierne czytanie zrobić może. Poczynając od krzywdy fizjologicznej (oczy, kręgosłup, płuca, trawienie), aż do psychologicznej (tak jak reklama - odpowiednio dużo, i coś przesiąknie). Ba, mi na tym forum odradzali czytanie podstawowego źródła - Biblii - bo jak się to robi samodzielnie, krytycznie myśląc, to się dochodzi do innych wniosków niż naucza KK .

Rozumię, że Ty sie juź dowiedziałeś.
Podziel się zatem wiedzą, udowodnij jako empiryk bezsens wiary.

@Alus

Rozumię, że Ty sie juź dowiedziałeś.

Tak, na biologii. Organizmy żywe giną.

Podziel się zatem wiedzą, udowodnij jako empiryk bezsens wiary.

Nic poza wiarą nie wskazuje by mogło istnieć życie po śmierci (nawet zabawnie to brzmi). Jako że Biblia: nie jest źródłem naukowym, nie jest weryfikowalna, okoliczności jej powstania, ustanowienia kanonu wiary są jak dla mnie kontrowersyjne - nie jest dla mnie wiarygodna.

Wiarygodna jest nauka.

A może spróbujesz zmierzyć się z takim zagadnieniem:

viewtopic.php?t=19812&postdays=0&postorder=asc&start=0

Nie masz wrażenia, że wierzący udają, że takich pytań nie ma?

O co się spierać?
Przecież wiara z samej swojej definicji nie jest żadnym pewnikiem, ani nie opiera się na rzeczach sprawdzonych i udowodnionych, tylko jest myśleniem życzeniowym, nadzieją. Więc?

Dlatego nauka nie zajmuje się udawadnianiem lub negowaniem życia po śmierci.


Pytania są - ale ludzkie mozliwości są ograniczone.
Wielu rzeczy doczesnych, materialnych, nauka nie potrafi wyjaśnić, a cóż dopiero rzeczy ponadnaturalne.

Nauka nie znajduje też nic, co miałoby wskazywać na jego istnienie.
Właściwie to wszystko wskazuje raczej na to, że go nie ma. Śmierć mózgu = śmierć świadomości = koniec.




Typowe wyjaśnienie...

Kiedy wierzący nie umie czegoś wyjaśnić czegoś, co dotyczy jego wiary, kiedy wykazuje mu się dziury w jego wierze i niespójności - mówi że to wykracza poza ludzkie możliwości. Poznanie Makaronowej Doskonałości Potwora Spaghetti też wykracza poza wąskie możliwości poznawcze katolika