Mieszasz w to sprawę sporną; wieczność. Moim zdaniem wieczności nie ma- dla tego chcę osiągnąć za życia tak wiele, jak się da. I tyle w nim skosztować, ile zdołam (z zachowaniem zasad moralnych i zdrowego rozsądku, oczywiście).
Brak wykształcenia- z pewnością w życiu szkodzi. W większości przypadków ogranicza dochody- a pieniądz rządzi światem. nie można sobie wtedy pozwolić na wiele przyjemnych aspektów życia.
Znajomość języka- może nie szkodzi, ale przyznasz, że bardzo się przydaje.
Jedzenie widelcem i nożem- ja nie lubię tłuszczu na palcach. Ponoć szkodzi to na płytki paznokciowe.




Nie rozumiem. Ateiści nie wierzą w boga, tylko w naukę. Tak jak Chrześcijanie wierzą w Jahwe, albo i w Jahwe i w naukę, tak ateistom zostaje tylko nauka.

A cóż mnie to obchodzi że to jest dla Ciebie sprawa sporna ?!!!
Jak bym spotkał kogos dla którego sprawą sporną jest wykształcenie (a sa tacy którzy uważają że wykształcenie jest źródłem wszelkiego zła) - to też musiałbym uznać że to "sprawa sporna" i kierować się tym przy wychowaniu swoich dzieci ?!!

Dla mnie człowiek niewierzący jest w znacznie gorszym położeniu niż człowiek niewykształcony.


Nie widzę nauki jako podmiotu wiary. W co właściwie wierzą ? Że istnieje nauka ?
To tak jakbym "wierzył w samochód"

Dlaczego w ogóle ktoś postanawia wierzyć tylko w to co da się udowodnić naukowo? Jeśli jabłko spadnie na ziemię to w to wierzę, a jeśli opęta kogoś demon to już nie? Czy nie jest jakąś formą ograniczenia wychodzić z założenia, że tylko to co namacalne jest prawdziwe?
To trochę tak jakby powiedzieć sobie, że wszystkie owce są białe, a gdy spotkasz czarną i tak stwierdzasz, że jest biała, bo przecież nauka nie dopuszcza istnienia czarnych. Tak przynajmniej 'wiarę w naukę' zaprezentowali rozmówcy w temacie o o.Pio - gdzie uznali, że wszystkie jego cuda są niemożliwe, więc nie mogły mieć miejsca.
W gruncie rzeczy nie mamy zielonego pojęcia z czego zbudowany jest świat i właściwie na jakiej podstawie mielibyśmy uznać, że składa się tylko z materii - tym bardziej, że mamy przesłanki by sądzić, że tak nie jest.

Jak bóg zejdzie do mnie, usiądzie na przeciw mnie i powie "jestem", to pochylę przed nim głowę. Zakładając oczywiście, że nie będę w tym momencie:
-pijany
-czymkolwiek odurzony
-w pełni władz umysłowych

Jak na razie jestem skłonny myśleć, że każda religia ma swoje korzenie w jakiś środkach psychoaktywnych.


Proponuję zakończenie tematu. Bo my się nigdy nie dogadamy. Katolicy zawsze będą stali po swojej stronie barykady, ateiści po swojej stronie.
Wychodzę założenia, że prawda zawsze leży po obu stronach.

Eeee, banał
Kot jest martwy lub zywy - to że mówimy iż jest żywy w 50% wynika z tego, że stan kota jest dla nas w chwili obecnej niepoznawalny

Nie trzeba się zastanawiać katecheza w szkole jest tak dobrym pomysłem jak strzyżenie trawnika nożyczkami chirurgicznymi albo wsadzanie palców (i nie tylko) w kontakt!!! ! Bo wszystkie dzieci z pewnością bardziej cieszyły się z katechez gdyby przeżywał je w DOMU PAŃSKIM inhalując się kadzidłem, śpiewając GOSPEL i "rozmawiając" z kaznodziejami.

Wachmistrz - jakieś konkretne badania mówiące o tym, że wszystkie dzieci by się cieszyły(...), chętnie je poznam, chyba że na czymś innym opierasz swoją pewność.

Danka to nie pewność- to sarkazm...

Tylko uwzględniając dekoherencję jest tak jak piszesz. Kot Schrodingera jest równocześnie żywy i martwy, jasne że w przypadku tak wielkiego obiektu, stan ten wynosi jedynie jakieś 10 do (− 100) potęgi s. To ilustracja procesów mikroskopowych w skali atomowej w świecie makro.

To Prawda Piotrze
Właściwie podałem kontrprzykład do tezy

Najważniejsze argumenty przemawiające za religią w szkole: wygoda i powszechność.

Nie dotyczy to ateistów, którzy muszą inaczej zorganizować czas.

Mało kto chodziłby do salek, gdyż to wymaga poświęcenia większej ilości czasu. Właściwie teraz 2 lekcje religii w gimnazjum to za mało - wszyscy kandydaci do bierzmowania co miesiąc muszą udać się na spotkanie do parafii. Być może każą im biegać z indeksami już od I klasy. Na szczęście miałem tylko kilka w 3 klasie, więc 2 lata przygotowań ominęły mnie.

Niestety, obecnie religia w szkole jest na żenująco niskim poziomie. Szczególnie w gimnazjum, a dobitnie w liceum. Kiedyś napisałem kilka uwag, co należy zmienić. Założę nowy temat dotyczący problemów katechez.

A ja dawno temu w podstawówce lubiłem mieć religię poza szkołą, w kościele. Po drodze zawsze z kolegami jakieś kombinacje się robiło. Poziom nie był wygórowany, na ile pamiętam. W szkole średniej już się załapałem na religię zorganizowaną w budynku szkoły - naprawde niewiele zapamiętałem, może poza tym, że pewnego razu podawane były wymiary jakiegoś placu w Jerozolimie - chyba w moim przypadku ten proces edukacyjny zawiódł.

OT: Kot Schrödingera tak naprawdę jest metaforą, tak jak zerwanie owocu z drzewa w raju.

Taaa, na comiesięcznych spotkaniach w parafii zazwyczaj ksiądz czytał informacje na temat świętych, życia Jezusa, o sakramencie bierzmowania, chyba też coś z objawień, a nawet nawiązywał do zespołu The Beatles w pozytywnym znaczeniu (tylko nie pamiętam, o co chodziło). Prawie nic nie zapamiętałem. Nikogo to nie interesowało poza wyjątkami. Niektórzy stali przed kościołem, rozrabiali i palili papierosy. Próbowali zakłócić porządek. Nie traktowali religii poważnie - dlaczego zostali dopuszczeni do sakramentu? Tutaj KK sam kładzie przeźroczyste sznury pod nogi.

To cóż za wiarę oni mają skoro nie są skłonni do poświęceń dla niej? Słabą coś rzekłbym.

ja niewiele pamiętam z chemii. Poziom tez nie był wygórowany. Ale to nie powód aby chemii nie uczyć. Można zastanowić sie nad metodami i programem.



OT OT: Kot Schrodingera jest opisem eksperymentu myślowego. Metafora to środek stylistyczny.
W opowiadaniu jahwisty z 3 rodziału Genesis znajdujemy różne środki stylistyczne, nie powiedziałbym ze metafora odgrywa specjalną rolę. To raczej dość realistyczne - co do języka - opowiadania.
Czy Schrodinger w swoim artykule o mechanice kwantowej używał metafor - nie wiem.